بیانات حضرت آقای حاج دکتر نورعلی تابنده (مجذوب‌علیشاه) گزیده | Jozveh121 بیانات حضرت آقای مجذوب علیشاه
بیانات حضرت آقای حاج دکتر نورعلی تابنده (مجذوب‌علیشاه) گزیده‌ای از بیانات صبح پنج‌شنبه، تاریخ 25 آبان 1396
بِسْمِ الله الرَّحْمن الرَّحیم.
در قرآن، عین عبارت را برای اینکه اشتباهی در آن نشود، عرض نمی‌کنم، راجع به قیامت که چطوری ظاهر می‌شود، فرموده است: یک صیحه‌ای است یعنی خیلی کوتاه و قاطع یک‌مرتبه مثل اینکه یک نخی را که بین یک قیچی است، فشار بدهند به قیچی، تمام می‌شود. قیامت از نظر واقعیت و از نظر الهی که فرموده است، همینطور است. حالا ما می‌بینیم که هر روزِ ما یک قیامت است. همین واقعه‌ی زلزله که ان‌شاءالله خیلی‌ها را به هوش بیاورد. این واقعه‌ی زلزله هم از همان بوده. الحمدلله فقرای ما امتحان خوبی دادند یعنی هر کدام به هر اندازه‌ای امکان داشتند به این اشخاص یاری نمودند. ما همه در این واقعه عزادار هستیم. گو اینکه از فقرا صدمه‌ی ظاهری نخوردند، جز سه نفر در سرپل ذهاب که آن اوّل صدمه دیدند که بعدش نمی‌دانیم درمان شدند یا نشدند. بههرجهت فقرا صدمه ندیدند ولی همانطوری که گفته‌اند، واقعاً عزای عمومی است. اعلام هم نکنند، عزاست. وقتی من عزادار باشم، شما عزادار باشید، ایشان عزادار باشند. من، شما، ما، جمعاً عزادار باشیم یک عزای عمومی هست. منتها اعلام کردند. سه روز عزای عمومی، یک روز در اینجا ولی نگرانی بیشتر، هر روز نگرانی‌هایی داریم، در سرپل ذهاب یا کجا، می‌گویند امنیّت یک‌خرده کم شده. مثلاً دزدی زیاد شده، البتّه ما دو دید در این قضیّه داریم: یکی اینکه آنها خیلی بی‌حیا هستند که در چنین روزی که همه عزای عمومی دارند، این کار را می‌کنند. این تعبیری است که ما می‌کنیم، امّا آیا خدای نکرده آن کسی که مجرم است در این قضایا، گناهی می‌کند، کاری می‌کند، این غیر از ماهاست؟ او هم مثل ماها یک انسانی است، چقدر نیازش، احتیاجش زیاد شده، کارد به استخوانش رسیده ...
الحمدلله فقرا خیلی کمک کردند. یک خانمی که همه‌ی زندگیش را جمع‌آوری کرده، به من می‌نویسد، پیغام می‌دهد که من این را دارم، تقدیم می‌کنم. البتّه هنوز به من نرسیده ولی گفته فرستادم. هر کسی به هر اندازه‌ای توانسته است کمک کرده، حتّی بچّه‌های کوچک دبستانی، آنهایی که یک‌خرده سطح فکر و اطلاعات ظاهریشان بیشتر شده. از اینجا این دلبستگی و همبستگی همه‌ی مردم و به‌خصوص درویش‌ها، فقرای ما فهمیده می‌شود. الحمدلله مهم‌ترین چیزی که، امر تربیتی که ما صحبتش را بارها کردیم، همبستگی، دلبستگی فقرا به یکدیگر است، که اگر یک جا خدای‌نکرده ناجوری باشد، هر رقم ناجوری، ما متأثّر می‌شویم. در همه اثر می‌کند، کم و زیاد.
بههرجهت من این واقعه را به همه‌ی ایرانیان، به همه‌ی مردم دنیا و به‌خصوص فقرای گرامی خودمان تسلیت می‌گویم. ان‌شاءالله خداوند در مقابل این مسأله به همه‌ی ما اجر و عنایت بدهد. به ما توفیق همبستگی داده و روز به روز ارزشی که به ما می‌دهد و یادآوری‌هایی که می‌کند، مهربان‌تر باشیم، ان‌شاءالله. @jozveh121
