عدالت برای ایران

2021-01-31 17:34:13 ۴۲ سال پیش در #چنین‌روزی هواپیمای حامل روح‌الله خمینی و همراهانش، در فرودگاه مهرآباد تهران بر زمین نشست. در دو ماه نخست پس از ورود او به ایران تا رفراندوم جمهوری اسلامی چه گذشت؟
#کشتار
#دادگاه_انقلاب
#حجاب_اجباری
#مصادره_اموال باز کردن / نظر دهید

2021-01-28 17:26:04 https://bit.ly/2Mbe4sF
سمیه تقوایی، متولد ١٣۵١، در نه سالگی و در حالی که در خانه مشغول نوشتن تکالیف مدرسه‌اش بود از سوی ماموران امنیتی که برای دستگیری پدر و مادر وی به خانه آنها ریخته بودند دستگیر می‌شود. دقایقی قبل از دستگیری، سمیه شاهد درگیری مسلحانه میان پاسداران و دو نفر از اعضای سازمان مجاهدین بوده که در خانه آنها زندگی می‌کرده‌اند. یک نفر از این دو نفر که از "عموهایش بودند" در مقابل چشمان سمیه کشته می‌شود و نفر دوم فرار می‌کند. گفته می‌شود سمیه از ترس و با دیدن این صحنه‌ها در فاصله بین یخچال و دیوار آشپزخانه پنهان شده بوده و جیغ می‌کشیده است.سمیه به محض انتقال به اوین، تحت بازجویی قرار می‌گیرد و او را مجبور می‌کنند که نشانی خانه‌های خویشاوندان و آشنایان را بدهد. بازجویی‌ها از سمیه تا زمان آزادی وی در چهارده سالگی ادامه داشته است. در تمام این پنج سال، سمیه در شعبه‌های اوین که تحت مسئولیت اسدالله لاجوردی، دادستان انقلاب تهران و رئیس زندان اوین قرار داشته‌اند بازجویی می‌شده است. در عین حال، این کودک نه ساله شاهد شکنجه و کابل خوردن زندانیان دیگر در شعبه‌های دادستانی نیز بوده است. همه سئوالات بازجویی‌ها مربوط به پدر و مادر سمیه، مهدی تقوایی و ناهید طاهری بوده که از اعضای سازمان مجاهدین خلق بوده‌اند.

به شهادت هم‌بندیان سمیه، وی نه تنها از هیچ امکان آموزشی در زندان اوین برخوردار نبوده، بلکه در کارگاه خیاطی زندان نیز به کار گماشته شده بوده است. سمیه در سال ١٣۶۵ و در سن چهارده سالگی، پس از گذراندن نزدیک به پنج سال در زندان به عمه‌اش تحویل داده می‌شود. پس از آن، عموی سمیه مسئولیت او را به عهده می‌گیرد و سمیه با خانواده آنها زندگی می‌کند. هرچند سمیه در خارج از زندان شروع به رفتن به مدرسه می‌کند اما چند سالی از بازگشت سمیه به زندگی عادی نمی‌گذرد که زنی به خانه عموی وی مراجعه و سمیه را برای پسرش خواستگاری می‌کند و با جواب رد عموی سمیه به این دلیل که پدر و مادر وی در اینجا نیستند مواجه می‌شود پس از آن، سمیه و عمویش از سوی دادستانی انقلاب مستقر در زندان اوین احضار می‌شوند و یکی از مقامات دادستانی به سمیه می‌گوید که در صورتی که با این ازدواج موافقت نکند، دوباره به زندان بازگردانده خواهد شد. سمیه تقوایی در سن هجده سالگی به ازدواج مردی داده می‌شود که از نزدیکان به برخی از مقامات حکومتی بوده و سابقه خدمت در جبهه جنگ ایران و عراق داشته است. حاصل این ازدواج اجباری دو فرزند دختر است.


در آغاز دوره بیست سالگی زندگی سمیه، پزشکان متوجه وجود غده‌های سرطانی در بدن او می‌شوند. انجام عمل جراحی در ایران نیز نمی‌تواند به طور کامل سمیه را درمان کند. والدین سمیه در سال ١٣۷١ (١۹۹٢)، پس از جدا شدن از سازمان مجاهدین خلق به لندن مهاجرت کرده بودند. سمیه برای ادامه معالجه در سال ١٣۷۵ به لندن و نزد والدینش می‌آید. او حدود یک سال بعد، در سن ٢۵ سالگی در ٢۵ اسفند ١٣۷۶ (١۵ مارس ١۹۹۸) در بیمارستانی در لندن بر اثر پیشرفتگی غدد سرطانی جانش را از دست می‌دهد، بدون اینکه هیچ‌گاه امنیت، آرامش و فرصت لازم را برای بازگویی آنچه در کودکی از دست رفته‌اش بر او گذشت، پیدا کند.

*
بیشتر بخوانید:
جنایت بی عقوبت؛ گزارش اول- شکنجه جنسی زندانیان زن در دهه ۶۰» از انتشارات «عدالت برای ایران»:
https://justice4iran.org/persian/projects/crime-without-punishment-projects/impunity4/

#دوران_طلایی باز کردن / نظر دهید

2021-01-25 18:28:29 https://bit.ly/2LVXYTM
در حالی‌که مقامات جمهوری اسلامی همچنان به صورت رسمی و علنی از پذیرفتن مسئولیت اعدام‌ها و پاسخ‌گویی به خانواده‌ها شانه خالی می‌کردند، در ۶ بهمن ۱۳۶۷رينالدو گاليندوپل، نماينده وقت وِيژه حقوق بشر سازمان ملل در مورد ايران، در گزارش خود اعلام کرد که براساس گزارش‌های دریافتی از منابع مختلف شمار زیادی از زندانیان سیاسی در سه ماه ژوئیه، اوت و سپتامبر ۱۹۸۸ [تیر، مرداد و شهریور ۱۳۶۷] در ایران اعدام شده‌اند. گالیندوپل با بیان اینکه تعداد دقیق قربانیان موج اخیر اعدام‌ها مشخص نیست، گزارش کرد که نماینده ویژه سازمان ملل تا کنون نام بیش از یک‌هزار تن از قربانیان را دریافت کرده است اما به احتمال قوی چندهزار تن در این بازه زمانی اعدام شده‌اند.

از اعدام‌های سال ۱۳۶۷ نیز همچون سایر اعدام‌های سیاسی دهه ۶۰ آمار دقیقی در دست نیست. حسینعلی منتظری تنها مقام رسمی است که در این رابطه اظهارنظر کرده و گفته «برحسب گفته متصدیان» آمار اعدام‌زندانیان مجاهد «حدود ۲۸۰۰ یا ۳۸۰۰» است. اسامی که از سوی فعالان سیاسی و خانواده‌ها جمع‌آوری شده بیشتر است و به عنوان نمونه تارنمای گفت‌وگوهای زندان اسامی و مشخصات دست‌کم ۴۷۹۹ نفر از زندانیان سیاسی اعدام شده در سال ۱۳۶۷ در شهرهای مختلف ایران را مستند کرده است.

*****
برگرفته از کتاب «داستان ناتمام»، مادران و خانواده‌های خاوران، سه دهه جست‌وجوی حقیقت و عدالت، انتشارات عدالت برای ایران ١٣۹۴:
https://bit.ly/3ogpBnx

#کشتار۶۷ باز کردن / نظر دهید

2021-01-21 19:19:33 #محمدجواد_آذری_جهرمی به عنوان وزیر ارتباطات در موارد متعدد نقض حقوق بشر از جمله تسهیل سرکوب خشونت‌آمیز مردم در جریان اعتراضات دی ۹۶ و آبان ۹۸ مشارکت داشته است.

پرونده این ناقض حقوق بشر را در بانک اطلاعاتی #چهره_جنایت بخوانید:
https://facesofcrime.org/.../mohammad-javad-azari-jahromi/ باز کردن / نظر دهید

2021-01-19 18:50:34 https://bit.ly/3sHrlcL
دولت بریتانیا در تلاش است از تصویب لایحه‌ای در مجلس این کشور که می‌تواند مانع توافق بالقوه تجاری با چین به دلیل نقض حقوق بشر شود، جلوگیری کند.

مجلس اعیان بریتانیا ماه گذشته‌ در لایحه مرتبط با قراردادهای تجاری بین‌المللی، اصلاحیه‌ای را افزود که به قربانیان نقض حقوق بشر اجازه می‌دهد تا از دادگاه عالی بریتانیا بخواهند در مورد اینکه آیا نسل کشی در کشوری رخ داده و یا درحال وقوع است، تحقیق کند. این لایحه روز سه شنبه در مجلس عوام به رای گذاشته خواهد شد و در صورت تصویب، دولت بریتانیا ملزم می‌شود از روابط تجاری با کشوری که درگیر نسل‌کشی است، خودداری کند.

این لایحه از حمایت انجمن مسلمانان محافظه‌کار، کانون بین‌المللی وکلا و نماینده سابق نخست وزیر بریتانیا در مورد آزادی اعتقادات مذهبی برخوردار است. حامیان به وضعیت مسلمانان اویغور در چین اشاره می‌کنند و می‌گویند تصویب این لایحه فرصتی برای بریتانیا است که در توافق‌های تجاری پس ازبرگزیت، جهان را در زمینه حقوق بشر رهبری کند.


بنابر گزارش نهادهای حقوق بشری، دولت چین بیش از یک میلیون مسلمانان اویغور را در «اردوگاه‌های بازآموزی عقیدتی» زندانی و به کار اجباری وادار کرده است. دولت چین در ابتدا وجود چنین اردوگاه‌هایی را انکار می کرد، اما پس از آن‌که شواهد و مدارک امکان انکار را از مقام‌های این کشور گرفت، به توجیه و استدلال ضرورت برپایی آنها روی آورد. باز کردن / نظر دهید

2021-01-18 19:37:57 دو سال پیش در چنین روزی #اعترافات_اجباری شماری از بازداشت‌شدگان اعتراضات کارگری اهواز، از جمله #سپیده_قلیان، در قالب یک برنامه تلویزیونی با نام #طراحی_سوخته از صدا و سیمای جمهوری اسلامی پخش شد. سپیده قلیان با استناد به این اعترافات که با توسل به شکنجه اخذ شده بود، به پنج سال زندان محکوم شد. او که نپذیرفت نامه عفو به رهبر جمهوری اسلامی بنویسد، تیر ماه سال گذشته روانه زندان اوین شد.

در بهمن ۱۳۹۸، سپیده قلیان از رئیس صدا و سیما، سردبیر بخش خبری ۲۰:۳۰ و آمنه سادات ذبیح پور به دلیل تهیه و پخش اعترافات اجباری‌اش در زمان بازداشت شکایت کرد. این شکایت اما به جایی نرسید و در عوض با شکایت آمنه سادات ذبیح‌پور و هم‌چنین به دلیل افشاگری در مورد وضعیت زندانیان عرب، پرونده‌های جدیدی علیه سپیده قلیان گشوده شد.

بیشتر بخوانید:
عدالت برای ایران - سپیده قلیان از صدا و سیما شکایت کرد
https://justice4iran.org/.../sepideh-gholian-sues-irib/ باز کردن / نظر دهید

2021-01-15 17:34:52 https://bit.ly/3oZpX2Q
از تنبیهات رایج در زندان قزل حصار که در مورد زندانیان زن اجرا می‌شد ایستادن با چادر و چشم‌بند رو به دیوار و بی‌خوابی دادن بوده است. سودابه اردوان، زندانى سياسى سابق و از جان به‌دربردگان کشتار۶۷ که در سال ۱۳۶۰ از اوین به قزل‌حصار برده شده از «شب‌های بی‌نهایت» زندان قزل‌حصار به عنوان یکی از موارد بی‌خوابی دادن و کتک زدن زندانیان زن یاد می‌کند:

«شب‌های بی‌نهایت اصطلاحی بود که خود حاجی [داوود رحمانی] استفاده می‌کرد. قضیه از این قرار بود که بچه‌ها، چیزهایی مثل کاردستی‌ها یا وسائل شخصی‌شان که بر اساس گزارشی که توابی به اسم سهیلا حاجی‌زاده که مسئول بند ۸ زندان قزل‌حصار بود داده بود، ضبط شده بود را از اتاق سهیلا برداشته بودند. حاجی هم آمد و پرسید: کی این کار رو کرده و طبیعتاً کسی چیزی نگفت. حاجی هم همه را برد توی راهرو درازی که بندها را به هم وصل می‌کرد و رو به دیوار، با چشم‌بند و چادر ایستاند و با چند پاسدار دیگر شروع کرد به کتک زدن ما. با هر چیزی که دستشان می‌آمد می‌زدند. حاجی می‌گفت این شب‌ها تا بی‌نهایت ادامه داره و همین‌طور فحش می‌دادند و می‌زدند تا اینکه ۳ و ۴ بعد از نیمه شب که دیگر آنقدر زده بودند که از نفس افتاده بودند می‌رفتند. ما هم همان‌جا از شدت درد و خستگی توی راهروی خیلی سرد، روی زمین ولو می‌شدیم. این تنبیه ده شب طول کشید تا اینکه خود زندانبانان خسته شدند.»
*****
بیشتر بخوانید:
گزارش جنایت بی‌عقوبت، شکنجه و خشونت جنسی علیه زندانیان سیاسی زن در جمهوری اسلامی گزارش اول-انتشارات عدالت برای ایران
https://justice4iran.org/.../Crime-without-Aida-final2.pdf باز کردن / نظر دهید

2021-01-13 16:54:12 https://bit.ly/3skznrW

ساعت ١٢ و نیم روز ٢۴ دی‌ماه ١٣۷۵، ‏#احمد_تفضلی نمی‌دانست که این آخرین حضورش در ‏دانشگاه ‌تهران است. او پس از آن ساعت، هرگز به منزلش در شمیران نرسید. حدود ساعت ۹ شب ماموران گشت پاسگاه انتظامی باغ فیض تهران پیکر او را در کنار خودروی‌‌اش پیدا کردند. پای او از چند جا شکسته بود، اما علت مرگ، اصابت ضربه به مغز اعلام شد. گفته می‌شود این سانحه ساختگی را ماموران #وزارت_اطلاعات برای طبیعی جلوه دادن مرگ احمد تفضلی ترتیب داده بودند.

احمد تفضلی، زبان‌شناس، ایران شناس، پژوهشگر، مترجم و متخصص زبان پهلوی و استاد زبان‌های باستانی در دانشگاه تهران بود و از معدود صاحب‌نظران زبان پهلوی در عرصه بین‌المللی محسوب می‌شد. از او به عنوان یکی از قربانیان قتل‌های سیاسی روشنفکران و نویسندگان در جمهوری اسلامی یاد می‌شود.

در حالی که جمهوری اسلامی بعد از افشای قتل‌های سیاسی در رسانه‌ها در تلاش بود که آن را به ماجراجویی عوامل خودسر و قتل فروهرها و پوینده و مختاری در آذرماه ١٣۷۷ محدود کند، روزنامه سلام در گزارش مفصلی به تاریخ دوم تیرماه ١٣۷۸، تعداد افراد به قتل رسیده را توسط وزارت اطلاعات، ۷٠ تن اعلام کرد. با گذشت ۲۴ سال از قتل احمد تفضلی، هیچ‌یک از مراجع قانونی در ایران به صورت مستقل و بی‌طرفانه به این پرونده رسیدگی نکردند تا شاید حقیقت روشن و عدالت اجرا شود. باز کردن / نظر دهید

2021-01-12 17:52:21 سه سال پیش در #چنین‌روزی ماموران امنیتی جمهوری اسلامی، پیکر بی‌جان #سارو_قهرمانی، از بازداشت‌شدگان اعتراضات #دی۹۶ را به خانواده‌اش تحویل دادند.

سارو قهرمانی در ۱۲ دی ماه ۱۳۹۶، در جریان اعتراضات مردمی در سنندج بازداشت شد. پیکر او ۱۱ روز بعد، در حالی به خانواده‌اش داده شد که به گفته نزدیکان، آثار شکنجه و ضرب و شتم بر آن مشهود بود.

تنها یک روز پس از انتشار خبر کشته‌ قتل سارو قهرمانی در بازداشتگاه وزارت اطلاعات، پدر او، محمد قهرمانی را مجبور کردند تا جلوی دوربین صدا و سیما بنشیند و ادعاهای مقامات جمهوری اسلامی را در مورد فرزندش را تایید کند. محمد قهرمانی در این برنامه تلویزیونی گفت سارو از اعضای مسلح «حزب کومله» بوده و در یک درگیری مسلحانه کشته شده‌ است. این در حالی است که به شهادت خانواده و خویشاوندان، هیچ اثری از آثار گلوله روی پیکر سارو نبود و از سوی دیگر مسئولان جمهوری اسلامی به هیچ وجه اجازه ندادند پزشکی قانونی علت مرگش را مشخص کند. باز کردن / نظر دهید

2021-01-11 18:12:20 https://bit.ly/3nBqLtr
باوجود تهدید صریح و شدید خانواده‌اعدام‌شدگان تابستان ۱۳۶۷ مبنی بر سکوت دربارۀ اعدام فرزندان‌شان و ممنوعیت برگزاری هرگونه مراسم و یادبود برای اعدام شدگان، آنها از همان روزهای نخست با برگزاری مراسم فردی و جمعی برای اعدام‌شدگان از یک سو و حضور در #خاوران به عنوان محل دفن فرزندان‌شان از سوی دیگر، تلاش علیه سکوت و فراموشی فاجعه‌ای که رخ داده بود را آغاز کردند. آنها همچنین از طریق تجمع در برابر کاخ دادگستری و سازمان ملل و نوشتن نامه به مقامات داخلی و بین‌المللی پیگیر دادخواهی اعدام‌شدگان بودند.

تمامی این تلاش‌ها با خشونت سرکوب ‌شد و شمار زیادی از خانواده‌ها در تجمع‌های اعتراضی، در خاوران و مراسم یادبود اعدام‌شدگان بازداشت شده یا مورد ضرب و شتم و توهین قرار گرفتند. خشونت اعمال شده از ماموران مستقر در اطراف خاوران در سال‌های ۱۳۶۷و ۱۳۶۸ به گونه‌ای بود که خطر بازداشت همواره حاضران در خاوران را تهدید می‌کرد. اولین مراسم دسته‌جمعی در خاوران، پس از خبر قطعی شفاهی حکومت مبنی بر اعدام‌زندانیان و دادن ساک آنها در آبان و آذر سال ۱۳۶۷، و در دی ماه همان سال به عنوان مراسم چهلم اعدام‌شدگان در خاوران برگزار شد و همچنین اولین سالگرد اعدام‌ها در دهم شهریور ۱۳۶۸ با خشونت شدید نیروهای امنیتی مواجه شد و شمار زیادی از خانواده‌ها بازداشت شدند.

*****
برگرفته از کتاب «داستان ناتمام»، مادران و خانواده‌های خاوران، سه دهه جست‌وجوی حقیقت و عدالت، انتشارات عدالت برای ایران ١٣۹۴:
https://justice4iran.org/persian/wp-content/uploads/2015/09/unfinishedtale.pdf

#کشتار۶۷ باز کردن / نظر دهید