شما می توانید در مورد روانکاوی دقیقا، همینطور صحبت کنید، بله، | کژ نگریستن

شما می توانید در مورد روانکاوی دقیقا، همینطور صحبت کنید، بله، و تایید اینکه مردم در مورد آن مانند هم صحبت می کنند آسان است. صحبت کردن هر هفته در مورد آن کار چندان آسانی نیست، و این یک قانون را تبدیل به قانونی می کند که هرگز یک چیز را دوبار(تکراری) نگویید، و چیزی را که از قبل می دانستید و از نظرتان آشنا می نماید نگویید، حتی اگر می دانید آنچه از قبل آشناست دقیقاً غیر ضروری نیست. اما وقتی آنچه که از قبل آشنا به نظر شما می رسد که چیزهای زیادی را به جا می گذارد، به نظر شما بر اساس یک فرض نادرست است، بازتاب های بسیار متفاوتی دارد. همه فکر می کنند که تصور کافی از روانکاوی دارند. ناخودآگاه . . . خوب. . . این ناخودآگاه است. امروزه همه می دانند چیزی به نام ناخودآگاه وجود دارد. دیگر نه مشکلی وجود دارد، نه اعتراضی، نه مانعی. اما این ناخودآگاه چیست؟ ما همیشه در مورد ناخودآگاه می دانستیم. البته چیزهای زیادی وجود دارد که ناخودآگاه هستند و البته همه از مدتها قبل در فلسفه درباره آنها صحبت می کنند. اما در روانکاوی ناخودآگاه ناخودآگاهی است که بسیار فکر می کند(می داند). این دیوانه است، چه چیزی را می توان درون ناخودآگاهی تصور کرد. می گویند افکار. فقط یک دقیقه فرصت بدهید، فقط یک دقیقه اگر آنها افکار هستند، نمی توانند ناخودآگاه باشند. لحظه ای که ناخودآگاه شروع به فکر کردن می کند، فکر می کند که در حال فکر کردن است. اندیشه برای خود شفاف است; شما نمی توانید بدون اینکه بدانید در حال فکر کردن هستید فکر کنید. البته این ایراد، دیگر اصلاً وزنی ندارد.
@Kajhnegaristan