علت پراهمیت و بنیادین بودن نیچه و تفکرش برای دلوز در هر حا | کژ نگریستن
علت پراهمیت و بنیادین بودن نیچه و تفکرش برای دلوز
در هر حال باید به پرسش «چه کسی» دقت کنیم، چون در نیچه ی دلوز، پاسخ مقتضی آن هرگز در یک سوژه فردی یا جمعی پیدا نخواهد شد. بلکه در یک نیرو یا اراده ی پیشاسوبژکتیو پیداخواهد شد. دشواری های ایجاد شده برای ترجمه ی انگلیسی این قطعه، مسئله را برجسته میکند: هیو تاملینسون می نویسد:«who یا چه کسی» نمی تواند معادل خوبی برای ترجمه ی «qui» باشد چون تحقیق را متوجه یک شخص می کند. بنابراین وی طبق توصیه ی دلوز «qui» رابه «which one» یا کدام یک ترجمه می کند.دلوز در مقدمه خود بر ترجمه انگلیسی، سعی می کند این تفاوت ظریف را توضیح دهد:«در اینجا باید خودمان را از تمام ارجاعات پرسونالیستی خلاص بکنیم. کسی که... به یک فرد یا شخص اشاره ندارد، بلکه به یک رخداد، یعنی به نیروها در روابط گوناگونشان در یک گزاره یا پدیده اشاره دارد. و رابطه ی تکوینی ای که این نیروها را تعیین می کند( قدرت). این تاکید بر طبیعت غیر شخصی، پرسشِ «Qui» یا چه کسی، به گونه‌ای دیگر این اتهامِ دلوز را روشن میکند که پرسش «Quest--ceque» یا چیست؟ انتزاعی است دلیل عینی تر نبودنِ Qui غیر شخصی این نیست که جای سوژه ها یا کارگزاران خاصی را مشخص می کند، بلکه این است که در قلمرو ماتریالیستی یک علّیت فاعلی عمل می کند. اغلب گرایش به خواندنِ نیچه بدون در پیش گرفتن ارجاعاتِ پرسونا لیستی وجود دارد. علاوه بر اینکه خواندن نیچه به این شیوه، سنتی دراز دامنه است. بلکه چندین قطعه از [کارهایی نیچه] را همه می توان نشان داد که بر اساس آن ها چاره‌ای جز خواندنِ نیچه «به روش شخصی» وجود ندارد. در اینجا با نمونه ی بسیار روشنی از انتخاب دلوز سر و کار داریم، در واقع دلوز رویکردی برگسونی را در مقابل نیچه در پیش می‌گیرد تا او را به صورتی منطقی قرائت بکند، یعنی به منزله ی نوعی منطق اراده و ارزش، که به میدان نیروهای پیشاسوبژکتیو جان می بخشد. هرگاه که پرسش «Qui» را مطرح می‌کنیم، می‌خواهیم برای پاسخ به نوع خاصی از اراده به قدرت نظر بیفکنیم. پژوهش نیچه از منطق برگسونی هستی به منطق نیچه ای اراده حرکت می کند. بنابراین واضح است که چگونه انتخاب دلوز با دامنه ی پروژه ی او مطابقت دارد. ادامه دارد...
