Get Mystery Box with random crypto!

از تبار پیام آوران زیبایی ها (به یاد هوشنگ ابتهاج-سایه) نا | کامبیز نوروزی-حقوق و جامعه

از تبار پیام آوران زیبایی ها
(به یاد هوشنگ ابتهاج-سایه)

نامشان زمزمه نیمه شب مستان باد
تا نگویند که از یاد فراموشان اند

در روزگاری که بسیار چیزها بر نفرت و کین می گذرد، پیام آوران محبت و آئین مهرورزی حکم مرهمی دارند که بر روح رنجور آدمیان می نشینند و یادشان می آورند که تو نیز هم"انسانی" و لطف لطافت روح و روان را به یاد داشته باش . این روزهای خودمان را نگاه کنید؛ چرخۀ معیوب و بیمار سیاست در ایران جز کین و نفرت نمی آفریند. از حاکمان و هواداران وضع موجود و مبلغان رسمی دین گرفته تا بسیاری از آنان که لوای آزادی خواهی و حقوق انسانی بر می دارند اغلب صدا و تصویری شنیده و دیده نمی شود مگر آنکه لهیب آتش خشم و نفرت و کین را شعله ورتر کند.
آینه دارانی شده ایم گویی که آینه های شکستۀ ما جز زشتی و تباهی و سیاهی و شکست و یأس و حرمان نشان نتوانند داد. تندگویی و ترش رویی سکۀ رایج است. آدمهایی کج و کوج که چشمان قِی کرده و دهانِ باز از حیرتمان را به جانبی عادت داده اند که "باغ بی برگی" است با "درختان عقیم".
چنین دایرۀ بسته سترون است و زایشی از آن توقع نمی توان داشت. خارزاری است که ثمری جز زخم به بار نخواهد آورد. بذر نفرت میوه نخواهد مگر تلخی و تلخکامی.
در عبوسِ برهوتی از این دست، کسانی هستند که کلام و صدایشان امید و زیبایی و روشنایی را نشانه می رود و روح آدمی را به جهان نوازش های عاشقانه می برد. هنر عاشقی دارند. ایشان اگر پا به عرصۀ سیاست هم می گذارند، انسان را می بینند آنگونه که هست نه آنگونه که مهرۀ شطرنجی است برای بازی قدرت.

روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و توست
گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید
همه جا زمزمه عشق نهان من و توست

جهان بدون این دست آدمها خیلی چیزها کم دارد.
هوشنگ ابتهاج یکی از اینان بود. پیر بود. از 95 سال عمری که کرد چیزی نزدیک به 70 سال ما را به میهمانی خودمان برد. مرگ در چنین سن وسال هرچند طبیعی است ولی نقصانی است برای ما. اگرچه کلامش هست و خواهد ماند، اما بدون نفس او درروزهای ما که خشم و خشونت و کین سکۀ رایج است جهان ما چیزی کم خواهد داشت. نه فقط برای آن که از بزرگترین و مؤثرترین شاعران معاصر فارسی گوی بود. که او از آنانی بود که یادمان می آورده اند آدمیت را، محبت را، روئیدن را، زیبایی ها را ....

عبوس زهد به وجه خمار ننشیند
مرید خرقۀ دردی کشان خوش خویم.
https://t.me/kambiznouroozi