ریاحی در سال‌هایی که دور نیست گزیده ای از یادداشت منتشر شده | کامبیز نوروزی-حقوق و جامعه
ریاحی در سال‌هایی که دور نیست گزیده ای از یادداشت منتشر شده در شرق 1401/5/25 از 1376 ایام تلخ و شیرینی شروع شد. شیرین از آن‌رو که انگار جامعه استخوان ترکانده باشد. دولت اصلاحات بود و موج بلندی از امکان انتشار انواع نشریات و بسیاری از فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی. بخشی از ارتفاع این موج، ناشی از تحولات بنیادین و ساختاری اجتماعی نبود و لااقل بخشی از آن بیشتر از واقعه‌ای ناگهانی (یعنی انتخابات دوم خرداد 76) ریشه می‌گرفت و بنا بر طبعش نمی‌توانست مستمر و پردوام باشد؛ اما هرچه بود روزگار رونق مطبوعات و روزنامه‌نگاری ایران بود. ده‌ها روزنامه تازه و صدها روزنامه‌نگار قدیمی و تازه‌کار فضای گردش اطلاعات را بعد از سال‌های طولانی پرشور کردند...... اما خب! تلخ بدان سبب که چنین فضایی برای بعضی‌ها هیچ خوشایند نبود. دوست نمی‌داشتند چیزهایی که لاجرم از پرده بیرون می‌افتاد، برملا شوند یا آن الگوی فرهنگی و ارزشی در مطبوعات عرضه شود که مبتنی بر تکثر و تنوع بود.....آنها در تولید رسانه‌هایی که میدان گردش اطلاعات را از روزنامه‌های موسوم به دوم‌خردادی بگیرد که افکار عمومی را به سوی خودشان جلب کند، موجبی شد تا از راه دیگری وارد شوند؛ تعطیل، توقیف و تعقیب. ..... در چنین شرایطی، موضوع دفاع از روزنامه‌نگاران و مدیران مسئول و فعالان سیاسی به موضوعی مهم و جدی بدل شد......اما کم‌شمار بودند وکلایی که وارد چنین عرصه‌ای شدند یا خواستند وارد شوند. .... غلامعلی ریاحی، امیر‌حسین آبادی، صالح نیکبخت، نعمت احمدی، فتاح سلطانی، هوشنگ پوربابایی، محمد شریف، علیزاده‌طباطبایی، فریده غیرت و اندکی دیگر که نامشان از قلم شاید افتاده باشد، وکلایی بودند که به رغم سختی‌ها و بعضا مخاطراتی که گریبان بعضی از آنها را هم گرفت، حرفه خود را در خدمت تحولات اجتماعی در عرصه عمومی گذاشتند و در تلاش‌های روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی برای پیشبرد آزادی بیان و آزادی‌های عمومی از طریق دفاع از آنها و انتشار مطالب مرتبط سهیم شدند. عمر و سلامت الباقی دراز باد، اما حیف که ریاحی راه دیار باقی گرفت و از میان ما رفت و از این شمار اندک کم شد. ..... ریاحی در قامت وکیلی که مسئولیت اجتماعی خود را دریافت و کناره نگرفت، در شمار معدود وکلایی است که نام و کارشان در فرایند تلاش برای آزادی مطبوعات و آزادی بیان و دادرسی عادلانه نباید فراموش شود. این روزها وکلای جوان‌تری از نسل جدید هستند که همچون ریاحی و آن چند نفر دیگر، مسئولیت اجتماعی خود را دریافته و پی می‌گیرند. اما افسوس که ایشان نیز اندک‌اند و همچون نسل قبل شاید به تعداد انگشتان دو دست هم نرسد. نام و یاد غلامعلی ریاحی بزرگ و محترم باد که جایش خالی است. https://t.me/kambiznouroozi متن کامل در این نشانی : https://tinyurl.com/2lfsfyuw
