نوع لایحه : لایحه دفاعیه کیفری پرونده مطبوعاتی قسمت پنجم | کارگاه لایحه نویسی
نوع لایحه : لایحه دفاعیه کیفری
پرونده مطبوعاتی
قسمت پنجم
3/4. سب: در لغت به معنای دشنام دادن است. 3/5. اهانت: به معنای کوچک شمردن می باشد. بدین معنا اگر توهین یا دشنام نسبت به پیامبر اسلام صورت گیرد مجازات آن قتل است.چون حکم ساب النبی بکار رفته است اما اگر توهین نسبت به مقدسات اسلام یا انبیاء عظام ائمه طاهرین یا حضرت زهرا (س) صورت گیرد مجازات حبس از یک تا پنج سال بر آن مترتب می شود. اهانت در مطبوعات و غیر مطبوعات نتیجه یکسانی دارد اما در مورد اهانت کننده، نه مدیر مسئول که در هیچکدام این مراتب اثباتی بزه نقشی ندارد و در کل هیچ توهینی از ناحیه موکل به مقدسات منتشر نشده است. 3/6. پر واضح است که مصادیق مندرج در این ماده نیز حصری است و موارد معنونه در ماده مذکور به صراحت احصاء گردیده است و با وجود این احصاء و لزوم اعمال تفسیر مضیق در قوانین کیفری تسری آن بدون دلیل به سایر موارد قابل تامل است، بخصوص که حسب موازین حقوقی چنانچه در این خصوص تفسیری را نیز ایجاب نماید این تفسیر باید به نفع متهم باشد که حسب محتویات پرونده دلیلی بر ارتکاب اعمال مندرج در ماده مورد استناد از ناحیه موکل مشهود و ملحوظ نیست،و در هرحال انطباق اعمال انتسابی مذکور به موکل براین ماده محل اشکال و تردید وغیر قابل انطباق است. 3/7. رکن اصل مواد 513 و 514 مفهوم اهانت است. اهانت دارای ضابطه عرفی است و برای احرازآن باید به فهم عرفی مراجعه کرد.اهانت هرعمل یا گفتار غیر متعارف و رکیک است که به صورت ناحق موجب کسر آبرو و حیثیت فرد یا موضوع در انظار و افکار عامه شود که موکل هرگز چنین قصدی نداشته است. 3/8. در ماده 513 منظور از مقدسات اسلام آن دسته از مسائل وامور دینی است که مورد احترام جامعه مسلمین بوده و در ضمیر اخلاق مسلمین جایگاه قدسی دارند که اینجانب و موکل هردو معتقد به رعایت آنها باجان ودل خود می باشیم. 3/9. در آخر موارد استنادی این ماده محدود ودقیق است.نمی توان آن را با فعالیت انتشاراتی موکل انطباق داد. 1/4- بند 2 ماده 6 اشاعه فحشاء و منکرات وانتشار عکس ها و تصاویر و مطالب خلاف عفت عمومی 2/4-ماده 640 قانون مجازات اسلامی: اشخاص ذیل به حبس از سه ماه تا یکسال و جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار ریال تا شش میلیون ریال و تا 74 ضربه شلاق یا به یک یا دو مجازات مذکور محکوم خواهند شد: 1- هرکس نوشته یا طرح، گراور، نقاشی، تصاویر، مطبوعات، اعلانات، علایم فیلم. نوار سینما و یا بطور کلی هرچیز که عفت و اخلاق عمومی را جریحه دار نماید برای تجارت یا توزیع به نمایش و معرض انظار عمومی گذارد یا بسازد یا برای تجارت و توزیع نگاه دارد. 2- هرکس اشیاء مذکور را به منظور اهداف فوق شخصاَ یا به وسیله دیگری وارد یا صادر کند ویا به نحوی از انحاء متصدی یا واسطه تجارت و یاهر قسم معامله دیگرشود یا ازکرایه دادن آنها تحصیل مال نماید. 3- هرکس اشیاء فوق را بنحوی از انحاءمنتشر نماید یا آنهارا به معرض انظار عمومی بگذارد. 4- هر کس برای تشویق به معامله اشیای مذکور در فوق ویا ترویج آن اشیاءبه نحوی ازانحاءاعلان ویافاعل یکی از اعمال ممنوعه فوق و یا محل بدست آوردن آن را معرفی نماید. تبصره یک: مفاد این ماده شامل اشیایی نخواهد بودکه با رعایت موازین شرعی وبرای مقاصد علمی یاهرمصلحت حلال عقلایی دیگر تهیه یا خریدوفروش و مورداستفاده متعارف علمی قرارمی گیرد. تبصره دو: اشیای مذکور ضبط ومحو آثار می گرددویاجهت استفاده لازم به دستگاه دولتی ذیربط تحویل خواهد شد. 3|4- عنصرمادی: به نمایش ومعرض انظار عمومی گذاردن یاساختن یا نگهداری هر چیزی که عفت واخلاق عمومی را جریحه دار نماند: مانند نوشته. طرح. گراور نقاشی، تصاویر، مطبوعات، اعلانات علایم. این اعمال در صورتی جرم می شود که با ان تجارت یا توزیع باشد. انتشار اشیاءمذبور- انتشار به معنای نشردادن وپراکنده کردن است، انتشار تصویرسرکار خانم شیرین..... یاطرح راه پله تو در تو نمی تواند مصداق این بزه باشد: 4/4- عنصرمعنوی: علاوه برسوء نیت عام.قصد انتفاع نا مشروع (سوءنیت خاص) می باشد. به شرط آنکه جرایم مذبور باهدف تجارت صورت گیرد و چه قصدتجارتی ازاین دو تصویر صورت گرفته وبه اثبات رسیده است.
