سجده نتوان کرد بر آب حیات
تا نیابم زین تن خاکی نجات
مولوی
خواهان سعادت و نیک بختی در زندگی هستی؟ باید متوجه نیاز های کالبد فیزیکی یا بدن باشی! بدن تو مرکبِ زمینی توست، حیوانی است و نیازهای طبیعی خودش را دارد!
به حضور و یگانگی و بی خویشتنی نخواهی رسید تا با نیازهای مرکبِ تن ات هم هویت می شوی!
با هم هویت نشدنِ با بدن، گذشتن از نیازهای شهوانی آسانتر می گردد!
برای رهایی از فشارهای کالبد فیزیکی باید ذهن ناخودآگاه جمعی را نیز شناخت! تمایلاتی که کاملا حیوانی است حد و مرزی ندارد!
با تغدیه ی نامناسبِ بدن و زیاده خواهی های نفْس یا خود، هشیاری با پراکندگی و فشارِ شهوات روبرو می شود و کاملا ضعیف و ناتوان می گردد!
با مراقبت از هم هویتی با نیازهای کالبد فیزیکی (مجموعه شهوات) زندگی سرشار از آب حیات و سعادتمندی و عاقبت به نور شدن را می توان تجربه کرد!
مولوی نازنین دریافته که هشیاری با پراکندگی و هم هویتی با نیازهای نفسانی، محو میگردد و ذهن اسیر نیاز های مرکبِ تن می شود، در واقع او می گوید که از تسلط و حاکمیت نفْس و نیاز های آن باید خلاص شد تا به چشمه ی آب حیات یا زندگیِ با حضور و یگانگیِ جاودانه رسید!
