اشتباه استراژیک آمریکا در عراق سال هاست از تهاجم ایالات متحد | یدالله کریمی پور
اشتباه استراژیک آمریکا در عراق
سال هاست از تهاجم ایالات متحده به عراق و فروپاشی و حذف رژیم بعث و صدام حسین می گذرد. این حمله از دیدگاه شاخص های ژئوپلیتیک برای عراق دردآور بوده است؛ سهل است که بعدها معلوم شد، منافی اهداف منطقه ای آمریکا بوده است. تقریبا همه ژئوپولیتیسین های کارآمد در باره اشتباه استراتژیک آمریکا در حمله و حذف صدام از چند منظر هم نظرند.
۱- حذف خاکریز بزرگ
رژیم سکولار و البته مستبد صدام بعثی، خاکریزی بلند و استوار در برابر تروریست های بنیادگرا و برباد دهنده ای چونان القاعده و داعش بود. تا این دیکتاتور بر سر قدرت بود، بنیادگرایان سلفی در پایگاه های هندوکوش محصور و منزوی بودند. با سقوط خاکریز صدام بعثی، شرایط برای خیز تروریست ها مهیا شد؛
۲- محور یکپارچگی
هر چند سرشت عراق چند ملیتی است و بهترین شیوه حکومتداری آن گونه ای نظام کنفدرال است، ولی فروپاشی صدام پیش و بیش از آن که به عقلانیت و بلوغ سیاسی منجر شود، موجبات جنگ و تنش داخلی بی پایانی را مهیا کرده است. در شمال کردها دولتی با خودمختاری گسترده و درواقع با استقلال دوفاکتو تشکیل داده اند. در جنوب نیز احزاب و قبایل شیعی، قدرت را در دست دارند، ولی پراکنده و نسبت به هم کینه ورز. در باختر نیز سنی ها ساز خود را میزنند.
کوتاه آن که پس از صدام، تا کنون، عراق فاقد یکپارچگی مردمی- سرزمینی و همواره مهیای جنگ داخلی بوده است؛
۳- سفره باز همسایگان
با حذف صدام بعثی، جای جای عراق میدان و جولانگه کشور های همسایه شده است.
ترکیه به بهانه پ ک ک و نیز ترکمن های کرکوک، ایران با انگیزه و بهانه پشتیبانی از شیعیان و ایجاد دالان ارتباطی با سوریه و لبنان، عربستان برای ایجاد موازنه با ایران و همگرایی با ملی گرایی عربی ، پس از حذف صدام، همواره بازیگری توانمند در عراق ناتوان بوده اند؛
۴- آشفتگی ممتد
حمله آمریکا در پی اشتباهی بزرگ انجام‌شد: وجود و احتمال توسعه جنگ افزارهای هسته ای. اشتباه و بی بنیادی ادامه حمله و حضور، هدف توجیهی رئیسان جمهور آمریکا را به شکل زیر تغییر داد:
ایجاد دموکراسی به عنوان جانشین استبداد صدامی.
ولی با خروج نیروهای آمریکایی، خبری از مردمسالاری نشد؛ سهل است که جنگ و درگیری میان دولت زیر کنترل شیعیان و سنی های الانبار و منطقه میانی تکوین و اوج گرفت. سپس نوبت داعش فرا رسید و اینک منازعه بین احزاب شیعی عملا کشور را تعطیل کرده است.
کردها همچنان در پی تبدیل خودمختاری گسترده خود به استقلال هستند. سنی های منطقه میانی و باختری، که همه چیز را از دست داده اند، از هر چه موجبات بازگشت به گذشته است، استقبال می کنند؛ و شیعیان نیز که پس از قرن ها بغداد و قدرت سیاسی ملی را در دست گرفته اند، در آتش منازعه بی پایان درونی می سوزند.
#یدالله_کریمی_پور
#صدام_بعثی
#یکپارچگی_عراق
#همسایگان_عراق
@karimipour_K
