طی ۴ سال عمر این کانال ۲۷ بار با شیوه دانشگاهی به هر دو دولت ر | یدالله کریمی پور

طی ۴ سال عمر این کانال ۲۷ بار با شیوه دانشگاهی به هر دو دولت رئیسان جمهور روحانی و رئیسی در باره تنگناهای بنیاد برانداز آب شیرین در دسترس، هشدار داده شده است.‌ آخرین هشدار با عنوان کابینه آبی، مربوط به ۳ دسامبر ۲۰۲۱ و یادداشت پیشنهادی مربوط به ۱۵ ژانویه ۲۰۱۸ است.

کابینه آبی
اگر آیت الله رئیسی و اعضای شورای عالی امنیت ملی و کل حکومت جمهوری اسلامی، مشکلات آب کشور را فهم و وجدان می کردند، بی گمان‌ همه ۱۹ وزیر و وزارت خانه را تا اطلاع ثانوی درگیر حل و فصل رفع این مساله می کردند. این باشد تا پاییز ۱۴۰۱.
#یدالله_کریمی_پور
#کابینه_آبی
@karimipour_k

فاجعه تاریخی برای ایران و یک راه حل

فلات ایران خشک بوده، خشک هست و خشک هم خواهد بود. بنابراین خشکسالی در ایران یک قاعده و ترسالی با اندکی تسامح، استثناء بوده است. در واقع بین تمدن های تاریخی، این تنها تمدن فلات مرکزی ایران بود که در همسایگی رودهای بزرگ شکل نگرفت. به همین دلیل سازه های گوناگون آبی ایران، مانند کاریزها، بندها، کانال ها و...را که از دل همین تمدن برخاست ،می توان به عنوان شگفتی هشتم تاریخی، فراتر از بیشتر عجایب هفتگانه قرار داد.

ولی امروزه روز با نادیده انگاری بیش از 40 سال هشدار، در باره ی آغاز خشکسالی ژرف تاریخی در غرب آسیا و به ویژه بی توجهی به صدها هشدار در باره ی مدیریت ناکارامد آبی، حیات این تمدن از مرز بحران فراتر رفته و به گمانم از سال آبی 1397، فلات مرکزی وارد دوره ی «فاجعه» خواهد شد.

دهها راه حل برای چیرگی بر این بحران- فاجعه، پیشنهاد شده است. دگرگون سازی کامل شیوه تولید کشاورزی و مدرن سازی آن، دگرگون سازی گام به گام تولید صنعتی و انرژی، بازیافت آب از راه بهینه سازی سیستم فاضلاب، انتقال آب از کشورهای دیگر، بارور کردن ابرها و...
به گمانم همه ی این راه حل ها در جای خود مناسب و کارساز خواهد بود؛ ولی با شرایط اورژانسی کنونی و نیز عدم اطمینان به پیش بینی های درازمدت آب و هوا شناسی، با احتمال تکرار وضعیت سال 96 در سال 97 و سال های آینده، تنها یک راه حل استراتژیک به موازات راه حل های دیگر متخصصین، برای نجات بقیه ی تمدن ایرانی در فلات مرکزی مانده است: شیرین سازی آب دریا.

ایران دارای سه ساحل ممتاز در کرانه های اقیانوس هند، خلیج فارس و دریای خزر است. برای شیرین سازی آب ، دستیابی به دو ابزار لازم است: برق بسیار ارزان و فناوری شیرین سازی.
پهنه ی مثلث کویری-بیابانی ایران، میان سبزوار-قم و ایرانشهر و پیرامون آن، بزرگتر از همه مساحت آلمان است. از سوی دیگر، دشت لوت در جنوب این مثلث، قطب گرمایی کره ی زمین محسوب می شود. مهم تر این که، امروزه روز، همه جهان پیشرفته برای نجات زمین و رویارویی با تغییر اقلی آماده اند تا با سخاوت و حتی دادن سوبسید، فناوری تولید انرژی مُفت و تقریبا مجانی پاک از جمله آفتابی را در اختیار کشورها بگذارند. همه ی براوردها نشان می دهد که برق حاصل از مثلث کویری ایران، جوابگوی انرژی مورد نیاز همه ی کشورهای غرب آسیا است.

فناوری تولید آب شیرکن ها نیز که بس کهن است. ولی برای تولید کلان و گسترده ی و نوسازی مستمر آن، باز هم ایران نیازمند همکاری بین المللی است. هر 6 کشور جنوب خلیج فارس، تمام یا بخش عمده ی نیازهای آبی خود را از همین راه بدست می آورند.

بنابراین جمهوری اسلامی ایران برای تامین آب شرب و صنعتی استان های فلات مرکزی و برخی استان های پیرامونی، ناگزیر است، بیدرنگ به سوی تولید برق افتابی و نیز تاسیس کارگاه ها و کارخانه های تولید آب شیرین کن روی آورد. ولی برای به فعلیت رسیدن این استراتژی بزرگ آبی، تغییر رفتار استراتژیک در سیاست خارجی ایران گریزناپذیر است.نیک می دانم که هیات حاکمه کنونی ایران به چنین اندیشه ای فکر یا دستکم عمل نخواهد کرد، و نیک تر نیز می دانم که از سال آینده، پیامدهای امنیتی بحران آبی رو به گسترش خواهد نهاد. پاسخ این معادله را کابینه دکتر روحانی، پس از پیامدهای رخدادها دریافت خواهد کرد.
@karimipour_k