در باب شادی | محمدرضا رئوفی چندبار این عبارت را شنیده | Karkhoone | کارخونه
در باب شادی
| محمدرضا رئوفی
چندبار این عبارت را شنیدهاید که "ما جوانی نکردیم"؟! اگر پدربزرگهای ما گاه حتی از پنج سالگی عهدهدار مسئولیتهای سخت خانوادگی میشدند (باور کنید!)، امروز اگر جوانی در بیست سالگی تشکیل خانواده دهد و مسئولیت زندگی را بپذیرد، بعداً احساس خواهد کرد که "جوانی نکرده"! خیلی از این "جوانی نکردن"ها چیزی نیست مگر احساس اینکه باید لذتهای زیادی را تجربه میکرد که نکرده!
این سرخوردگی، این حس فقدان و باخت، از کجا میآید؟ این فقط حاصل اوضاع امروز ایران نیست! جوان آمریکایی نیز به نوعی دیگر احساسی مشابه دارد! انسان امروز، اگر چه بیش از هر زمانی به رفاه و فراوانی دسترسی دارد، بیش از هر زمان دیگری احساس محرومیت میکند.
انسان امروز، حرصش حتی بیشتر از آنچه متوجه مال و ثروت باشد، متوجه برخوردار شدن، التذاذ و امتحان انواع و اقسام امکانات مختلف است. برای انسان مدرن، جهان فضایی است پُر شده از امکانات بینهایت، که خود را برای لذتجویی یا هیجانطلبی او عرضه میکنند و موفقیت انسان در بهره بردن هر چه بیشتر از این امکانات است!
دختر زیبا دیگر به زیباییش راضی نیست، بلکه باید حتماً از امکانات دیگر برای انواع دیگر زیبایی استفاده کند! جوانی که ازدواج کرده و حتی بچهدار شده، پشیمان است از روابط جنسی که نداشته! فضای مجازی نیز به کمک آمده برای القای نیاز برای انواع و اقسام امکانات: اتوموبیلهای آنچنانی، موبایل آنچنانی، سفرها به انواع و اقسام جاهای دنیا، .....
و البته روح انسان به بینهایت الهی و آن آزادی که این بینهایتی الهی هبه میکند شوق دارد. منتها، وقتی که در عوض آن جهت قائم و صعودکننده به سوی آسمان، بینهایتی را در کثرت امکانات این دنیا دید، حاصلش میشود یا تشنگی سیریناپذیری که خیلی اوقات به یاس و سرخوردگی منجر میشود، و یا تلاش بیپایانی که به غرور و توهم انسانی دامن میزند!
دنیا فضای پر شده از امکانات برای التذاذ ما نیست، بلکه راهی است به سوی ملاقات با خداوند، راهی که هر چه به انتهای آن نزدیکتر میشود، دایره انتخاب و امکاناتش تنگتر و تنگتر میشود!
انسان هر جا و در هر موقعیتی، با هر مقدار ثروت و مکنت مالی، که زندگی میکند، شادی خود را در سادگی، در شکر و در رضا خواهد یافت. و نیز در ایفای مسئولیتی که شخص نسبت به خانوادهاش، مردمش، و خدایش دارد!