«فولکس واگن» خودرویی که از اندیشه «هیتلر» بیرون آمد | اح | Karkhoone | کارخونه

«فولکس واگن» خودرویی که از اندیشه «هیتلر» بیرون آمد

| احمد فرهادی


هر اتفاق مهمی در آلمان, میان سال‌های 1918 تا 1945 یعنی از انتهای جنگ اول جهانی تا پایان جنگ جهانی دوم با نام «آدلف هیتلر» گره خورده است؛ رهبر کاریزماتیک آلمانی که در سال 1933 به قدرت بلامنازعه آلمان تبدیل شد. او به‌عنوان تنها صاحب قدرت، توانست در زمان کوتاهی اقتصاد آلمان را احیا کند و معضل بیکاری را کاهش دهد.

در این زمان یکی از بزرگترین کمپین ارتقای طرح‌های زیرساختی در طول تاریخ آلمان اجرا شد که شامل ساخت ده‌ها سد، کیلومترها اتوبان و مسیر ریلی و سایر طرح‌های شهری بود. تعداد بیکاران در آلمان از شش میلیون نفر در سال ۱۹۳۲ به یک میلیون نفر در سال ۱۹۳۶ کاهش یافت.
یکی از اقدامات مهم هیتلر در صنعت خودروسازی ملاقات مشهور او با فردینالد پورشه است, مشهور است که در اوایل دهه 30 میلادی او از فردیناند پورشه تقاضا کرد، خودرویی بسازد که عموم مردم آلمان، توانایی خرید آن را داشته باشند؛ بنابراین شرکت تأسیس شده، «فولکس‌واگن» نامیده شد که در زبان آلمانی به معنای «خودروی مردم» است.
در سال ۱۹۳۳ هیتلر رسماً از تأسیس پروژه «خودروی مردم» پرده برداشت. هدف این پروژه تولید خودرویی بود که توانایی حمل دو فرد بزرگسال و سه کودک را داشته باشد و اکثر مردم توانایی خرید آن را نیز داشته باشند. در حقیقت هیتلر اعلام کرد که قیمت خودروی مردم ۹۹۰ رایش مارک (معادل ۳۹۶ دلار آمریکا در دهه ۱۹۳۰) خواهد بود که در آن زمان برابر قیمت یک موتورسیکلت بود و اکثر مردم توانایی خرید آن را داشتند.
در سال ۱۹۳۶ نمونه‌های اولیه خودرو که از یک موتور چهار سیلندر خطی خنک شونده با هوا که در عقب ماشین بود بهره می‌گرفت آماده شده بود. در سال ۱۹۳۷ خودرو مذکور تحت برند فولکس واگن با کد شرکت کی‌دی‌اف تولید شد که بعدها با نام فولکس قورباغه‌ای (فولکس‌واگن بیتل) شناخته شد.
رویای هیتلر در صنعت خودروسازی فقط محدود به خودروی مردم نبود, هیتلر می‌خواست که آلمان سریع‌ترین اتومبیل‌ها را بسازد, او از فرزند ارشد پورشه, یعنی فردیناند آنتون ارنست پورشه (ملقب به فری پورشه) دعوت کرد که ایده ساخت سریعترین خودرو را اجرایی نماید؛ ایده‌ای که امروزه به برندی لوکس در سطح جهان تبدیل شده است.
شعله‌های جنگ جهانی دوم دامن کارخانه فولکس واگن را هم گرفت, در طول جنگ جهانی دوم این شرکت بر اثر بمباران هوایی، به‌شدت آسیب دید و با پایان گرفتن جنگ و خودکشی هیتلر در سال ۱۹۴۵ آلمان، به چند بخش تقسیم شد و در نهایت مجموعه کارخانجات فولکس واگن، به‌عنوان غرامت جنگی، به ارتش بریتانیا واگذار گردید.

و نهایتاً پس از سه سال یعنی در سال ۱۹۴۸ به آلمان پس داده شد و هاینریش نوردهوف بعنوان رئیس آن انتخاب شد. او که پسر یک بانکدار بود در گذشته برای شرکت‌های «اوپل» و «ب ام و» کار می‌کرد و در زمینه اتومبیل‌های آمریکایی و روش تولید انبوه آنها نیز اطلاعات خوبی داشت و کاملاً با علم صادرات اتومبیل آشنا بود. در نتیجه در سال ۱۹۴۸ یک چهارم تولیدات این شرکت را به خارج از آلمان صادر کرد. او همچنین با صادر کردن دو مدل به ایالات متحده آمریکا چندین میلیون دلار سود برای شرکت به دست آورد. این شرکت همچنین در میان تمامی خودروسازهای جهان، بیشترین میزان سرمایه‌گذاری را در بخش تحقیق و توسعه هزینه می‌کند. این شرکت در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ به عنوان بزرگ‌ترین خودروساز جهان شناخته شد.
پی نوشت:
هم اکنون شمار کارکنان فولکس واگن در سراسر جهان به 630 هزار نفر می‌رسند. حاصل کار و کوشش این تعداد در سال ۲۰۲۱ دستیابی به عنوان پرفروش‌ترین شرکت خودروسازی با ۲۵۴ میلیارد دلار در جهان بود؛ جالب است که بدانیم درآمد ایران از محل فروش نفت در سال ۲۰۲۱ چیزی حدود ۲۵ میلیارد و ۳۱۳ میلیون دلار بوده است! یکی از مهمترین درس‌های فولکس واگن برای خودروسازی این است که اگر می‌خواهیم خودروساز شویم راهی جز تمرکز بر صادارت نخواهیم داشت. باید چنان تولید کنیم که قابلیت صادارت داشته باشد؛ نه چنان که مجوز واردات بدهد!

@karkhone