جنبش‌های توتالیتر را «جوامع سرّی استقراریافته در روز روشن» نام | 📶درسگفتارهای جامعه شناسی
جنبش‌های توتالیتر را «جوامع سرّی استقراریافته در روز روشن» نامیده‌اند. جوامع سرّی سلسله مراتبی را بر حسب درجات تشرّف می‌سازند و زندگی اعضایشان را بر وفق یک پنداشت سرّی و ساختگی تنظیم می‌کنند، پنداشتی که هر چیزی را به نظر چیز دیگری می‌نمایاند. همچنین یک استراتژی دروغ گویی مستمر را برای فریب دادن توده‌های خارجیِ تشرف نیافته اتخاذ می‌کنند و از اعضایشان، اطاعت بی‌چون و چرا می خواهند. این اعضا از طریق وفاداری به یک رهبر غالباً اسرارآمیز، همبستگی پیدا می‌کنند. خود رهبر بوسیلهٔ گروه کوچکی از تشرّف یافتگانی محاصره می‌شود که این‌ها نیز به نوبهٔ خود، بوسیلهٔ نیمه تشرّف یافتگانی محاصره می‌شوند که مانند یک «منطقهٔ بی‌طرف» میان اعضا و جهان کافر دشمن خوی حائل می‌گردند. جنبش‌های توتالیتر نیز مانند جوامع سرّی، جهان را به دو بخش «برادران قسم‌خورده» و تودهٔ نامشخص و درهم برهمی از «دشمنان قسم‌خورده» تقسیم می‌کنند. احزاب، عموماً تنها کسانی را که با آنها آشکارا مخالفت می‌کنند دشمن می‌دانند، حال آنکه اصل بنیادی جوامع سرّی، این است که هر فردی که درون جامعهٔ سرّی نیست مطرود است.
