2022-05-01 14:16:28
نه از آيينه بيزارم نه خيلی از خودم سيرم
نه از اندوهِ رفت و آمد ايّام دلگيرم
نه بُغضی می‌تواند مانع خوشحالی‌ام باشد
نه چينی می‌تواند ناگهان تلقين كند پيرم
نه دارد منّت دين خدا بر گردنم دِينی
نه دائم بادهای بی‌جهت دادند تغييرم
برايت نامه‌ای با خون دل بگذار بنويسم
كه از بار عذابم كم كند غم نالهٔ ديرم
عزيزم راستش آيينه خيلی صاف با من گفت
چه كاری كردم و پنداشتم شايان تقديرم؟
به غير از عشق - حرف عشق - چيزي گفته ام آيا
كه خواب ظالمی لختی برآشوبد به تأثيرم
من از عشق آرمانی ساختم اما ندانستم
كه روزی غير از آن برگشت در آيينه تصويرم
من از محمود تا محمود هر شاهي كه چيزی داد
ستودم بعد گفتم تنگدستی عذر تقصيرم
بساط جور ديدم مدح كردم تا بيندازم
بساط سور و سات و سفرهٔ تدخين تخديرم!
بنازم با كدام آرایهٔ شعرم كه چيزی نيست
مگر ابهام تأخيرم مگر ایهامِ تزويرم
به استرضاء خوكان قيمتی دادم كه تا دنياست
نخواهد كرد يمگان دره‌های دهر، تطهيرم!
عزيزم عشق آب زندگانی بود، آری بود
ولی كِی نرم خواهد كرد نان خشكی اكسيرم؟
نگفتم با تو از عشق دروغينی به تسكينی
تو اخمی كن ببين می‌ميرم آيا يا نمی‌میرم
مرا رودی تصور كن كه خواب موج می‌بیند
به دريا با خيال سرفرازی‌ها سرازيرم
#مهدی_فرجی
33 views11:16
ک
