'به در گفتن و دیوار شنیدن' (مَنِ والدِ آزار گر) این بازیِ من | بهشتِ کتابخانه
"به در گفتن و دیوار شنیدن" (مَنِ والدِ آزار گر)
این بازیِ منِ والدِ طعنه زن است که خیلی با نیرنگ سخن می گوید. منِ والد، خیلی رندانه حرف میزند و یا می نویسد. معمولاً از استعاره ها، تشبیه ها در مقایسه های تحقیرکننده استفاده می کند و رودررو حرف نمیزند. گاهی بازیِ منِ کودکِ ترسو را انجام می دهد. چرا که از رودررو حرف زدن ترس دارد به همین دلیل فرار می کند. منِ والدِ با سیاست، آنقدر با واژه ها بازی می کند، که فرد مقابل نمیفهمد از کجا می خورد و می خواهد به طرف بفهماند که، خودت هستی و من همه چیز را میفهمم. این بازی را مادر شوهرها هم بازی می کنند و آن زمانی است که می خواهند به عروس خود، چیزهایی را تفهیم کنند، اما نه مستقیم.
بیشتر دلخوری ها و دعواهای عروس و مادرشوهر از همین جا شروع می شود. منِ والد، به لحاظ دانش و تجربه، بیشتر با سیاست حرف می زند و عمل می کند و غالباً در قالب خاطره، لطیفه و داستان تاریخی پیام خود را می رساند. منِ بالغ هم گاهی از این شیوه استفاده می کند، اما قصد تخریب و توهین ندارد. او به نوعی شأن و منزلت طرف مقابل را در نظر می گیرد و می خواهد عزت نفس فرد به هم نخورد. اما منِ والد، قصد زخم زبان زدن و تحقیر کردن دارد. من کودک بیشتر به دلیل یک نوع تجربه تازه، کنجکاوی و ابراز وجود، این برخورد را دارد. پیام روانشناختیِ رفتارِ منِ والد، تحقیر و توهین به طرف مقابل است.
مثال: مهین خانم، مادرشوهر مریم در طعنه زدن مهارت زیادی دارد. مریم مدت زیادی است که از رفتن به منزل مهین خانم اکراه می کند، زیرا میداند که باید دو تا طعنه آب دار نوش جان کند. دفعه پیش یک انگشتر طلا خریده بود، مهین خانم طوری از خاطرات خودش تعریف کرده بود که در دل آن خاطره، به مریم فهمانده بود، که چرا در ابتدای زندگی، ولخرجی می کنی و نباید این خرج را روی دست پسرم می گذاشتی، مادر شوهرش در همه کارهای او به نحوی زیرکانه و غیرمستقیم دخالت میکند و شوهر مریم هم از لحن و سبک سخن مادر خود فهم دقیقی ندارد.
تحليل کوتاه: پیام اجتماعی رفتار مادرشوهر مریم نشان می دهد، که او بزرگ تر است و باید با انواع روش ها حرفش را به گوش کوچکترها برساند؛ اما لایه روانشناختی رفتار مهین خانم، نوعی خشونت، انتقام و انتقال نفرت است.
دیدگاه بالغانه: منِ بالغ، ترسو نیست و واهمه ای از شفاف بودن، رک و راست بودن ندارد. منِ بالغ میداند که باید از هرگونه تمسخر کردن و طعنه زدن پرهیز کند و دارای شعور اجتماعی، احساسی و اخلاقی بالایی در روابط اجتماعی خود است. این بازی مخصوص منِ کودک ترسو و منِ والدِ طعنه زن هست.
| کتاب: #بازی_های_روانی_مردم (چگونه در روابط اجتماعی فریب نخوریم) | دکتر: #علی_شمیسا | انتشارات: #نسل_نو_اندیش، ۱۳۹۲ | صفحه: ۶۸ -۶۹ | برگرفته از نسخه: چاپی |
