چشم‌اندازِ مرگِ قریب الوقوع، موهبتی عظیم است: از ترس فرا رسیدن | بهشتِ کتابخانه
چشم‌اندازِ مرگِ قریب الوقوع، موهبتی عظیم است: از ترس فرا رسیدن مرگ، پیش از به پایان رسیدن آنچه باید بنویسم، بی‌وقفه کار کرده‌‌ام.
آیا هرچه پایان، مصیبت‌بارتر باشد، اثر هنریِ عظیم‌تری خلق نخواهد شد؟ چشیدن طعم مرگ، به من وسعتِ دید و شجاعت بخشیده است. آنچه مهم است، شجاعتِ خود بودن است! من باید بیماری‌ام را تقدیس کنم، زیرا تمرینی است برای تن در دادن به رنج وجود.
آنچه مرا نکُشد، قوی‌ترم میسازد. پس تکرار می‌کنم که بیماریِ من یک موهبت است.
|کتاب: #وقتی_نیچه_گریست | #اروین_دیالوم | برگردان: #سپیده_حبیب | انتشارات: #قطره، چاپ هجدهم۱۳۹۴| صفحه:۱۶۰، ۱۶۱| برگرفته از نسخه: چاپی |
