یک وجب خاک ، میان کفنم بُگذارید
مرهمی بر بدن سینه زنم بُگذارید
یک وجب خاک ، فقط از حرم کرب و بلا
بِگُذارید ، به روی بدنم بُگذارید
حتما اینگونه کمی بوی حرم میگیرم
ذره ای کاش ، محل بر سخنم بُگذارید
تا که در قبر ، فقط ناله زنم "وای حسین"
ذره ای تربت اعلی ... دهنم بُگذارید
همه جا جار زدم که وطنم کرب و بلاست
پس به روی لحدم ، از وطنم بُگذارید
یک وجب پارچه هم هست ، که اشک آلود است
این کمی پارچه را هم به تنم بُگذارید
کاش میشد که کمی ، تربت اعلای بقیع
در مزارم ، ز غبارِ حسنم بُگذارید
شعر از شاعر مذهبی جناب رضا قاسمی
با نوای ذاکر آل الله :واثقی نژاد
ملایر
