این یه اشتباه بی گناه و معصومانه بود. اون در اشتباهی رو زد. درِ خونه ی من رو.
اگه من مرد بهتری بودم، اون رو رها میکردم و میذاشتم بره ولی من مرد بهتری نبودم.
من یه حرومزاده بی رحم و سنگدل هستم
من بی رحمانه پاکدامنی اون رو برای خودم ادعا کردم. باید کافی میبود. ولی کافی نبود.
بیشتر نیاز داشتم
هوس و اشتیاق به اون رو داشتم.
اون به وسواس و علاقه و دلبستگی ام تبدیل شد.
شیرینی و پاکی اون روح تاریک منو طعنه و نیش زد. نیاز به داشتن اون تقریباً منو دیوونه کرد.
یه فروشنده اسلحه روسی هیچ کاری نداره که یه دانشجوی کتابدار ساده لوح رو تعقیب کنه. اون به دنیای من تعلقی نداشت. من تنها درد رو برای اون می آوردم. ولی خیلی دیر بود….
