زندگی‌ام چون خواب پروانه کوتاه بود پر پر می‌زدم و هلهله می‌کر | نویسه ادبی کنتا
زندگی‌ام چون خواب پروانه کوتاه بود پر پر می‌زدم و هلهله می‌کردم و آزادی مرا بنام کوچک‌ام صدا می‌زد از زیر چشم‌بند شبیه هم بودند مزدوران موظف و پایه‌ی دار! پاهای من اما آزاد و رها با مرگ می‌رقصید
