ارتفاعات بالا و تاثیر آن بر روی کوهنوردان بخش دوم برای مثال' | کوه گرام
ارتفاعات بالا و تاثیر آن بر روی کوهنوردان
بخش دوم
برای مثال" کنراد آنکر" ۵۴ ساله، کاپیتان نورث فیس که در پاییز بهمراه دیوید لامای جوان در تلاش برای اولین صعود به قله لوناگ- ری به ارتفاع متر بودند، در ارتفاع متر دچار سکته قلبی شد و با کمک" دیوید لاما" راپلینگ و فرودبه بیس کمپ بسرعت انجام شد و سپس "آنکر" با هلی کوپتر به بیمارستانی در کاتماندو منتقل شد و پس از جراحی آنژیوپلاستی و استراحت به مونتانا پرواز کرد.
"کنراد آنکر" که نجاتش را سرعت عمل "دیوید لاما"ی فقید می‌داند در مورد روز حادثه گفت: در صبح ۱۶ نوامبر ساعت ۹:۳۰ صبح در حالیکه بدنبال "دیوید لاما" در حال صعود از دیواره یخی در ارتفاع حدود متری بودم، ناگهان احساس کردم که نمی‌توانم نفس بکشم و احساس خستگی شدیدی میکردم، در ابتدا تصور میکردم که با بالا آمدن خورشید گرم میشوم و انرژی میگیرم و دو بخش باقیمانده از مسیر را تا محل بیواک صعود میکنم، در این احوالات سیر میکردم که صدایی شبیه" بامب" در درونم تمام معادلاتم را بهم ریخت و چیزی شبیه برق گرفتگی باعث شد که احساس کنم چیزی در بدنم در حال رخ دادن است، قبلا با توجه با مراجعاتی که به پزشک قلب داشتم و با اطلاعاتی که کسب کرده بودم حدس زدم که سکته قلبی کرده ام! با اصرار دیوید لاما صعود را متوقف کردیم و با کمک دیوید لاما به بیس کمپ بازگشتیم.....
اما در مورد صعود به ارتفاعات بالا، در مدتی که کوهنورد هم هوایی انجام میدهد، بدن با شرایط محیطی جدید انطباق پیدا میکند و پاسخ بدن نسبت به شرایط جدید متناسب میشود. گلبول های قرمز بیشتر و در عین حال مویرگ ها(کاپیلاری های) بیشتری ایجاد میشوندتا بتوانند اکسیژن بیشتری را به سلول های بدن انتقال دهند. در عین حال شش ها حجیم تر میشوند تا امکان اسمز( عبور و نفوذ) اکسیژن و گاز کربنیک- دی اکسید کربن براحتی انجام شود. در عین حال افزایش شبکه عروقی عضلات باعث انتقال گازها می شود.
در مورد هم هوایی که حتی با روتیشن کامل و موفق انجام شود آن چیزی که از نظر فیزیکی و ذهنی مشابه ارتفاع هم سطح دریا برای بدن باشد تقریبا اتفاق نمی افتد و ورزش و تلاش شدید و اموری که به ذهن مربوط هستند شامل حفظ کردن، یاد گرفتن و تناسب فکری کامل هنوز در ارتفاع بالا با مشکل همراه است.
حتی در زنان بارداری که ارتفاعات بالا فعالیت کوهنوردی میکنند، بعلت اینکه جنین اکسیژن کمتری دریافت میکند امکان سقط جنین وجود دارد، (بهمین دلیل بود که در مورد آلیسون هارگریوز کوهنورد انگلیسی که ۶ ماهه " تام باتارد" را باردار بود و رخ شمالی آیگر را صعود کرد ،این حرکتش مورد اعتراض واقع شد. تام باتارد بعدها پس از مرگ مادرش؛ بصورت سولو ۶ رخ نورث فیس را در آلپ برای اولین بار صعود زمستانه کرد و در زمستان در نانگاپاربات بهمراه دانیل ناردی با سقوط بهمن در کوهستان مدفون شد)
روتیشن های هم هوایی موفق زمانی است که بدن گلبول قرمز تخصصی ارتفاعات بالا را تولید میکند که بمدت ۱۲۰ روز خاطره ارتفاع بالا را در خود حفظ میکنند و در عین حال شش ها هم بزرگتر از ظرفیت اشان میشوند و در تلاش نهایی صعود،کارآیی کوهنورد کاملا در صعود و فرود بالا میرود، اما در صورتیکه هم هوایی کامل نباشد شرایطی بوجود می‌آید که "آنتونیوس سیکاریس" در فرود از دائولاگیری با آن مواجه شد.
شرایط بیماری ارتفاع حتی درکوهنوردان کاملا حرفه ای که روتیشن هم هوایی کاملی نداشتند آنها را به مهلکه انداخته است و شرپاهایی هم هستند که بعلت بیماری ارتفاع و اِدم مغزی، دچار از کار افتادگی بدن و فلج شده اند چون روتیشن "هم هوایی"خود را کامل نکرده بودند.
در عین حال برای بالا بردن عملکرد ورزش هایی که در ارتفاع پایین صورت می‌گیرد بعضی از ورزشکاران مانند دوندگان یا فوتبالیست ها تمرینات خود را مناطقی انجام میدهند که ارتفاع بالایی دارند که از یکسو تعداد گلبولهای قرمز افزایش پیدا میکنند و از سوی دیگر ظرفیت شش ها برای عملکرد بهتر ورزشکار افزایش می یابد.
نگارنده ،دونده ای را کمی پایین تر از قله توچال مشاهده کردم که در مکانی نسبتا مسطح چادری برقرار کرده بودند و مسافتی را میدوید و در حال آمادگی برای مسابقات دوی شهری بود.
در هر حال تغییرات فیزیولوژیک حاصل شده در ارتفاعات بالا بر اثر هم هوایی زمان محدود و کوتاهی دارند و محققین اعلام میکنند تاثیر آن در مورد گلبولهای قرمز۱۲۰ روز است و اگر شخص قصد صعود مجدد به قله یا ارتفاعات بالا را دارد باید روتیشن های "هم هوایی" خود را بار دیگر تکرارکند. بهترین کوهنوردان کسانی هستند که بصورت مداوم هم هوا باشند چون در آنصورت در هر زمانی که قصد صعود به قله ای را داشته باشند برایشان صعود امکان پذیر است البته در تمامی مراحل صعود در ارتفاعات بالا، VO2MAX بالا از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
