2021-11-24 06:41:36
تنبلی
سوالکننده: چرا دوست داریم تنبل باشیم؟
کریشنامورتی: مگر تنبلی چه اشکالی دارد؟ مگر صرفاً آرام نشستن و گوش دادن به صدای دوردستی که نزدیک و نزدیکتر میشود اشکالی دارد؟
آیا صبح دراز کشیدن در رختخواب و تماشا کردن پرندگانِ روی درختِ نزدیکِ اطاق، یا تماشا کردن برگی که در نسیم میرقصد در حالیکه دیگر برگها آرام هستند اشکالی دارد؟
بعضیها ممکن است اگر شما سرحال باشید و احساسِ خوبی هم داشته باشید ولی با این وجود بعد از یک ساعت هنوز بخواهید در رختخواب بمانید، شما را تنبل بنامند. اگر مایل نباشید بازی یا مطالعه کنید آن هم به دلیل اینکه دچار کمبود انرژی هستید یا دلایل و مسائل دیگری، باز شما را تنبل میخوانند. اما تنبلی واقعاً چیست؟
وقتی که ذهن نسبت به واکنشها و نسبت به حرکاتِ زیرکانهٔ خویش ناهوشیار است، یک چنین ذهنی تنبل و نادان و جاهل است. اگر نمیتوانید در امتحانات قبول شوید، اگر کتابهای زیادی نخوانده باشید و اطلاعاتتان کم باشد، این نامش جهل نیست. جهلِ واقعی نداشتنِ آگاهی نسبت به خویش است، نداشتنِ درک نسبت به چگونگیِ کار کردن ذهن خویش، نسبت به انگیزهها و پاسخها و حرکات متقابلتان است.
به همین منوال وقتی تنبلی وجود دارد که ذهن خواب است و ذهنِ اکثر انسانها در خواب است. ذهن آنان بوسیلهٔ دانش، کتب مقدس، بوسیلهٔ آنچه که شانکارا یا کسان دیگر گفتهاند آلوده شده است. این ذهنها از یک فلسفه پیروی کرده و نظام خاصی را تمرین میکنند و نتیجتاً به جای آنکه مانند یک رودخانهٔ غنی، پُر و لبریز و سرشار باشند در نهایت محدود، گنگ و منگ و خسته و بیزار می شوند.
اما انسانی که مراقب و هوشیار است، تنبل نیست. حتی اگر اغلب اوقات بسیار آرام بنشیند و درختان، پرندگان، مردم، ستارهها و رودخانهٔ آرام را تماشا کند.
«نارضایی خلاق»
جیدو کریشنامورتی
@Krishnamurti
446 views03:41