به افتادنِ موهایت رویِ شانه‌ها سوگند به این خط وخال این همه صد | • لَثآرآت •
به افتادنِ موهایت رویِ شانه‌ها سوگند به این خط وخال این همه صدای گوشنواز تمام مقدسات عالم را گواه می‌گیرم خدا فقط تو را زیبا خلق کرده است کمی از چشمان بهشت را کمی از لبهایِ ملکوت را کمی از دستانِ طوبا را هم که گذاشته باشد آفریده‌ای در حد تو خلق کرده است آفریده‌ای که سزاوارِ بشر نیست «هفتاد سال» عبادت می‌خواهد رسیدن به لبهایش من که فقط کشته چشمهایش هستم به چشمهایش که سوگند به لبهایش دخیل به گیسوانش مرادی اگر بدهد.
