[ وقتی از تنهایی‌مان فرار نمی‌کنیم، دیگر نیاز نداریم به آدم | • لَثآرآت •
[ وقتی از تنهایی‌مان فرار نمی‌کنیم، دیگر نیاز نداریم به آدم‌ها «پناه» ببریم. حالا رابطه‌هایمان رنگ و بوی نیاز و خواهش ندارد. طعمِ «ترس از دست دادن» ندارد و قرار نیست آدم‌ها شبیه توقع‌ها و آرزوهای ما شوند...]
