ادامه از ص۱ او ضمن سخنرانی خود در مسجد مدینه کنار مرقد پیغمبر | آوای خرد(مجتبی لطفی)
ادامه از ص۱ او ضمن سخنرانی خود در مسجد مدینه کنار مرقد پیغمبر (ص) گفت: من میل داشتم این طور پیش آمدی واقع گردد و دلم نمی‌خواست حسین بن علی کشته شود و مایل بودم مثل همیشه که او بدی می‌کرد و ما از وی می‌گذشتیم این بار هم از خطای او در گذریم و آسیبی به وی نرسد. «ولکن کیف نصنع بمن سلّ سیفه یرید قتلنا الّا ان ندفعه عن انفسنا. ولی با کسی که شمشیر می‌کشد و می‌خواهد ما را نابود کند چه کنیم؟ ما جز اینکه به حکم ضرورت از خود دفاع کنیم و او را بکشیم چه چاره داشتیم؟». با این تبلیغات می‌خواهند امام حسین را عامل یک تهاجم مسلّحانه بخوانند و جنبش آن حضرت را در افکار عمومی محکوم نمایند. بدیهی است در جائیکه سازمان‌های دولتی در مکه حرم خدا در مدینه حرم رسول خدا (ص) در حضور صحابه‌ی پیغمبر امام حسین (ع) را آشوبگر و عامل طغیان بخوانند در شام که مرکز حکومت بنی‌امیه است به طور شدیدتری سخنگویان مزدور تا آنجا که بتوانند می‌کوشند آن حضرت را عامل آشوب جلوه دهند و قیام او را اقدام بر ضد امنیت بنامند تا مردم از کشته شدن وی و پیروزی دولت خرسند باشند و به امیرالمؤمنین یزید بن معاویه دعا کنند که توانسته است عامل فتنه را نابود سازد! تبلیغات دولتی در دمشق پایتخت سوریا و مرکز حکومت یزید به قدری مؤثر شده بود که یک مرد مسلمان پاک طینت ولی فریب خورده هنگامی که کاروان اسیران را نزدیک درب مسجد جامع نگاه داشته بودند به کاروان نزدیک شد و در حالی که از پیروزی یزید خوشحال بود رو به طرف اسیران خاندان رسالت کرد و با لحنی تشکر آمیز گفت: خدا را شکر می‌کنم که مردان شما را کشت و کشور اسلامی را از فتنه‌ای که شما بر ضد امنیت عمومی ایجاد کرده بودید راحت ساخت. زین‌العابدین (ع) که دریافت این مرد فریب خورده است به وی فرمود: تو آیه‌ی ذوی القربی و آیه‌ی خمس و آیه تطهیر را خوانده‌ای؟ گفت: آری خوانده‌ام. فرمود: ما همان خاندان پیغمبر (ص) هستیم که این آیات در شأن آنان نازل شده است. آن مرد در حالی که مات و مبهوت و پشیمان شده بود پرسید: ترا به خدا شما خاندان پیغمبر هستید؟! آری به خدا قسم، ما خاندان پیغمبر هستیم. مرد فریب خورده به اندازه‌ای ناراحت شد که بی‌اختیار به گریه در آمد و عمامه‌ی خود را از سر افکند و با حال پریشان رو به آسمان کرد و گفت : خدایا من از دشمنان آل محمد (ص) بیزارم. از آن چه گذشت روشن شد که همه تبلیغات دولتی بر ضد این امام مجاهد در این نقطه متمرکز می‌شد که قیام آن حضرت را به عنوان حمله‌ی تهاجمی و ابتدائی که موجب سلب امنیت و بر هم زدن اتحاد اسلامی بوده معرفی کنند، و چون هیچ گونه عیبی از نظر علم و تقوی و ایمان و فضیلت و حسب و نسب در وی سراغ نداشتند ناچار بودند از این راه وارد شوند که حرکت اصلاحی پسر پیغمبر را اقدام بر ضد اتحاد اسلامی و مصالح عالیه‌ی کشور بنامند. تا بدین وسیله کشتار وحشیانه کربلا را که به دست عمّال حکومت تحمیلی یزید انجام گرفت حق به جانب جلوه دهند. تا بدین وسیله درندگی‌های جیره خواران حکومت عدالت کش را ضروری و غیر قابل اجتناب وانمود کنند. تا بدین وسیله حرکات غیر انسانی و قساوت‌های بی حد و حصر چاکران جان نثار یزید را که «به اصطلاح» پاسداران حقوق ملت هستند یک اقدام دفاعی و مصلحانه بنامند! (منبع: کتاب شهید جاوید، اثر فاخر آیت الله صالحی نجف آبادی، ص168ـ 176 با تلخیص) @lotfi_mojtaba
