2022-06-20 17:00:45
فرهاد، شیرین را تلخ می خواست
یک هم شاگردی داشتم به نام فرهاد. اهل کابل بود و زنی داشت بزرگ شده هلند، هر چند که کودکی زن در افغانستان گذشته بود.
فرهاد به واسطه ازدواج با این زن توانسته بود به هلند بیاید.
هر وقت می پرسیدیم، فرهاد چه خبر؟
می گفت: زنم حامله ام است، فردا پس فردا می زاید!
خلاصه فرهاد خانِ عمل گرا و جهادی در عرض چند سال یک عالم پسر بچه قد و نیم قد به صف کرده بود.
یک بار به او گفتم: فرهاد! آخر این انصاف نیست. این زن گناه دارد، بچه های قبلی خیلی کوچکند، یک صلح موقت بین دو جهاد برای این زن اعلام کن.
خندید و گفت: خواهرجان! زن باید مصروف باشد. زن اگر آزاد باشد، وقت پیدا می کند و فکر می کند و می بیند در زندگی اش چه کسری ها دارد. دنبال هوای دلش می رود. دردسر می شود.
بگذار متواتر، مشوش و مصروف بماند!
*
چند روز پیش عبدالقادر را دیدم، او استاد ادبیات عرب است، اهل ادلب است و سه تا فرزند نوجوان دارد.
عبدالقادر لابه لای حرف هایش گفت: از طریق سایت فرزند خواندگی تقاضای دو فرزند موقت کرده ام.
گفتم: چه جالب، شما که خودتان سه تا بچه دارید!
گفت: به تازگی زنم پایش را کرده در یک کفش که می خواهم بروم سر کار. این فکر به ذهنم رسید تا از سر کار رفتن منصرفش کنم. تازه دولت یک کمک هزینه ای هم خواهد داد. با پنج تا بچه، دیگر وقت ندارد به پر و پای من بپیچد، او در گیر می شود و من آسوده!
خلاصه فرهادها و عبدالقادرها دستشان که به قدرت برسد و پایشان که به سیاست باز شود، برای مصروف کردن ما چه نقشه ها که نمی کشند.
چنانچه سال ها کشیده اند و همچنان دارند می کشند…
@madarshohari
102 views14:00
ب
