باز مردم کوفه؛ بقیه که نامه هم ننوشتند! باز هم در آینده، از مر | مکتوبات
باز مردم کوفه؛ بقیه که نامه هم ننوشتند! باز هم در آینده، از مردم عراق خواهیم شنید ...
فاجعه آنجاست که بدانیم، مردم کوفه جزو ناب‌ترین و مومن‌ترین مسلمانان عصر خود بودند و از امام سجاد علیه‌السلام نقل شده که "در مکه و مدینه بیست نفر هم نیستند که ما را دوست بدارند" و طبق روایات، اهل كوفه بیشتر از تمام شهرها به اهل بیت محبّت می‌ورزیدند و از قضا طبق روایات، مقر حكومت جهانی حضرت مهدی (عج) هم کوفه خواهد بود ...
[ که امام باقر علیه‌السلام فرموده‌اند: ولایت ما به اهل شهرها عرضه شد؛ اهالی هیچ شهری همانند اهل کوفه آن را نپذیرفتند | وسائل الشیعه، شیخ حرّ عاملی، ج۱۴، ص۵۱۸ ]
مردم کوفه درحالی‌که با عملکردشان، بی وفایی و خیانت نسبت به امام علی علیه‌السلام، امام حسن علیه‌السلام و امام حسین علیه‌السلام روا داشتند، باز وفادارترین مردمان نسبت به ائمه علیه‌السلام محسوب می‌شدند ... اهل بیت علیه‌السلام اگر امیدی به یاری داشتند، در درجه‌ی اول فقط کوفه بود، نه جای دیگر ... با این اوصاف، می‌توان دریافت که دنیای اسلام در چه وضعیت اسفناکی به سر می‌برد ...
امام به چند نفر از بزرگان بصره نامه می‌نویسد ولی آنها نیامدند... جالب اینکه اغلب شهدای کربلا هم اهل کوفه بودند؛ بزرگان شیعه، مثل مختار و میثم هم که در زندان بودند، سلیمان‌بن‌صُرد خزاعی، رفاعه‌بن‌شداد بجلی، مصیب‌بن فرازی هم جزو افرادی بودند که با این توجیه که راه‌های کوفه بسته است، پس تکلیفی ندارند و در زمینه کمک به امام حسین علیه‌السلام کوتاهی کردند؛ البته این افراد با ابن‌زیاد هم همکاری نکردند ... اگر امام حسین علیه‌السلام در واقعه عاشورا تنها ماند، به خاطر خیانت خواص و نخبگان زمان بود ... یک نفر از جانیان کربلا هم، سابقه تشیع (طرفداری از اهل‌بیت) ندارد ... البته در همان شرایط، افرادی مثل حبیب‌بن‌مظاهری و عبدالله وهب گریختند و خود را به کربلا رساندند ... البته اکثریت اهل کوفه، غیرشیعه (غیر طرفداران اهل‌بیت) بودند ...
کوفه از حسین علیه‌السلام دعوتها کرده و براى او پیامها فرستاده، گیرم که بازگردند و رجعت کنند، باز حداقل کوفه بهتر است که هنوز نامههاى دعوتش هست؛ بر فرض مثل سایر شهرها بشود، باز این امتیاز را دارد که قبلًا دعوت کردهاند و این ترس براى دستگاه حاکم هست که دوباره نظرشان برگردد ... اول امضا هم، مربوط به سلیمان‌بن‌صُرد است ... موج نامه‌نگاری خدمت امام از شیعه (محبین اهل بیت) شروع شد و به اکثریت سنی هم کشیده شد ... اما ولایت‌مدار واقعی، نبودند ...
محمد حنفیه، برادر امام هم به امام حسین علیه‌السلام می‌گوید "به طرف مرزها و سمت یمن برو"، یعنی اینکه من از شما بهتر می‌فهمم! و این یعنی عدم ولایت‌مداری یا اینکه درک درستی از ولایت نداشت ... بستگان امام حسین علیه‌السلام در شهر مدینه که همگی از بنی‌هاشم بودند، موقع قیام، همراهی خوبی با ایشان نکردند و متاسفانه کارنامه سیاهی در این باره دارند، به صورتی که در کربلا، تنها ۱۷ نفر از بنی‌هاشم حضور دارند ...
امام سجاد بعد از عاشورا، فرمود: در کل مدینه و مکه ۲۰ نفر نیستند که ما را دوست بدارند ...
[و امام سجاد علیه‌السلام در بدو ورود کاروان اسرا به کوفه فرمودند: الا ان هولاء یبکون و یتوجعون من اجلنا، فمن ذا الذی قتلنا؟ | این‌ها که برای ما می‌گریند و بر ما نوحه می‌کنند، پس چه کسی ما را کشت؟! | خوارزمی، ج۲، ص۴۵ ]
مشکل این بود که چه شیعیان کوفه و چه شیعیانی که از بیت ولایت هم بودند، معرفت کافی به جایگاه ولایت نداشتند و مشکل اساسی این بود
[و اما قصه کوفه با ظهور امام عصر (عج) دوباره زنده می‌شود و طبق روایات، امام زمان (عج) کوفه را مرکز حکومت خود قرار می‌دهند که امام باقر علیه‌السلام و امام صادق علیه‌السلام فرموده‌اند: کوفه مقر حکومت امام زمان علیه‌السلام است | بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۲۴ و ج۵۳، ص۱۱ ]
