زورخانه مسجد دوم فتوت و جوانمردی از جمله خصوصیاتی است ک | افق (واحد ادیان، فرق و قومیت‌های مؤسسه مصاف)
زورخانه مسجد دوم
فتوت و جوانمردی از جمله خصوصیاتی است که چون برخاسته از فطرت انسان‌هاست، لاجرم هر انسانی از هر مرام و عقیده‌ای که باشد، ناخودآگاه در مقابل آن سر فرود آورده و به آن احساس علاقه می‌کند. قهرمانان واقعی و اسطوره‌ای فراوانی در سرتاسر دنیا وجود داشته‌اند، ولی آنچه فاتحین نبردها را به فاتحین قلب‌ها تبدیل می‌کند، همیشه از جنس پیروزی نیست. سامورایی‌ها نترسیدن از مرگ و وفاداری به خان را تفاوت بین یک قهرمان و پهلوان می‌دانند و شوالیه‌های قرون وسطی حفظ غرور و افتخارات خانوادگی و اشرافی را بر دیگر جنبه‌های پهلوانی مقدم کرده بودند.
ولی در فرهنگ کشور عزیز ما ایران، فتوت و جوانمردی واژه‌ای بسیار عمیق‌تر و مفصل‌تر از این موارد است و حضور گسترده‌تری در شکل‌گیری تاریخ این کشور داشته است.
از عیاران دوران یعقوب لیث صفاری تا داش مشدی‌های دوران طیب حاج رضایی مردم این سرزمین از هر عقیده و نژاد و مرامی که باشند، همواره انسان‌های فتی و جوانمرد را در قلب خود جای داده‌اند. ادعا نمی‌کنیم که عیاری و جوانمردی تنها مختص به شیعیان ایران است، ولی آنچه این حرمت و علاقه را دو چندان کرده است، المان‌های جوانمردی و مردانگی است که در شمایل امیرالمؤمنین و اباعبدالله (علیهما السلام) جلوه گر شده است.
این شعاری است که بر سردر زورخانه‌ها که شیعیان سال‌ها آن را مساجد دوم می‌دانستند نقش بسته است: لا فتی الا علی
سال‌های سال مردم این سرزمین پای همان پرده‌ای که صحنه عظیم سوگ کربلا بر آن نقش بسته است، داستان سوگ سهراب و سیاوش را گوش داده‌اند.
سال‌های سال مردم این سرزمین فضائل امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) را از زبان مرشد شاهنامه‌خوان شنیده‌اند.
سال‌های سال در این کشور پهلوان اول شهر نماد خداپرستی و زهد و صلات و صیام بوده، ولی حتی جاهلان کلاه مخملی نیز که در هفت آسمان یک ستاره نداشتند در ایام محرم و صفر، دور همه چیز را قلم می‌گرفتند.
سال‌های سال در زورخانه‌ها پهلوانان زنگدار در مقابل پای سادات نسل فاطمه زهرا (سلام الله علیها) بلند می‌شدند.
امروز که روز بزرگداشت فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه‌ای است، فرصت خوبی است که به یاد بیاوریم، زورخانه محل تلاقی دین و ملیت ماست و عنوان پهلوان به تنهایی کوهی از خاطرات افتخارآمیز را به خاطر هر ایرانی خطور می‌دهد.
پورای ولی گفت که صیدم به کمند است از همت داوود نبی بخت بلند است افتادگی آموز اگر طالب فیضی هرگز نخورد اب زمینی که بلند است
کانال ادیان، فرق و قومیت‌های مؤسسه مصاف (افق) @masaf_ofogh
