ای آفتاب زمین خورده ماهِ نیزه حسین طلوع كرده سرت در پگاهِ نیزه حسین پناهگاهِ یتیمانم و بدونِ پناه خودت بگیر مرا در پناهِ نیزه حسین ز آهِ تو به زمین ریخت گریۀ شمشیر زِ اشكِ من به هوا رفت آهِ نیزه حسین پِیِ سرِ تو در این شهر كوچه گرد شدم مرا كشانده به بازار راهِ نیزه حسین چه داغ ها كه به رویِ جگر گذاشته است بگو به من چه نبوده گناهِ نیزه حسین امان ز كارِ سنان و امان ز زخمِ زبان امان ز نیزه و قلبِ سیاهِ نیزه حسین به پیشِ چشمِ ترم بارها زمین افتاد سرِ شكسته ات از جایگاهِ نیزه حسین محمد بیابانی 34 views16:19
