2018-03-31 13:05:42
#وابستگی_آزادی_اجتماعی_به_آزادی_معنوی
آیا ممکن است بشر آزادی اجتماعی داشته باشد ولی آزادی معنوی نداشته باشد؟ یعنی بشر اسیر شهوت و خشم و حرص و آز خودش باشد ولی در عین حال آزادی دیگران را محترم بشمارد؟
امروز عملا میگویند بله.عملا میخواهند بشر بنده حرص و آز و شهوت خودش باشد، اسیر نفس اماره خودش باشد و درعین حال چنین بشری که اسیر خودش است، آزادی اجتماعی را محترم بشمارد. این یکی از نمونه های کوسه و ریش پهن است.
بشر دوران قدیم، آزادی را محترم نمی شمرد، آیا به سبب نادانی و جهلش بوده؟ یا ریشه در افکار فلسفی آن زمان داشته است؟ یا اینکه بر اثر قانون و قوانین وضع شده این چنین بوده؟
بشر قدیم به حکم طبیعت منفعت طلب بوده و به همین خاطر هم سعی می کرده که از تمامی موجودات اطراف خودش استفاده کند حتی از انسانها! به همین دلیل به راحتی آزادی اجتماعی دیگران را از آنها سلب میکرد.
حس منفعت طلبی بشر امروز چگونه است؟ هست یا نیست؟ بله هست، آن که فرقی نکرده. دهان بشر امروز برای بلعیدن، اگر بیشتر از دهان بشر دیروز باز نباشد کمتر باز نیست.
نه علم توانسته جلوی آز را بگیرد و نه تغییر قوانین. تنها کاری که کرده این است که شکل و فرم قضیه را عوض نموده است، محتوا همان محتواست؛ یک روپوش، یک پوسته زیبا روی آن میگذارد. بشر قدیم یک موجود صریح بود هنوز به حد نفاق و دورویی نرسیده بود اما بشر امروز به نام جهان آزاد و دفاع از صلح و آزادی، تمام سلب آزای ها، سلب حقوق ها، بندگی ها و بردگی ها را دارد، چرا؟ چون آزادی معنوی ندارد، در ناحیه روح خودش آزاد نیست و چون تقوا ندارد.
حضرت علی میفرماید: تقوای الهی کلید هر راه راستی است. بدون تقوا آدم به راه راست نمی رود، راه خود را کج میکند. بدون تقوا انسان اندوخته ای برای آخرت ندارد. بدون تقوا بشر آزادی ندارد. تقواست که بشر را از هر بند و رقیّتی آزاد می کند.
ان شاءالله در متن بعدی به #بردگی_روح_انسان_نسبت_به_انسان_های_دیگر خواهیم پرداخت.
@mMadim313
252 viewsمی نویسم که شب تار سحر میگردد, edited 10:05