پیوست ۱: بازنشر یادداشت کوتاهی که فروردین ۱۴۰۰ درباره‌ی برنامه | دین، فرهنگ، جامعه | محسن‌حسام مظاهری
پیوست ۱: بازنشر یادداشت کوتاهی که فروردین ۱۴۰۰ درباره‌ی برنامه‌ی «وجیهاً للحسین» نوشته بودم:
مسابقه‌ی استعدادیابیِ مداحی که قرار است در ماه رمضان امسال از شبکه‌ی عراقی «الکفیل» پخش شود. در دکور برنامه، تصاویر برخی وعاظ و روضه‌خوانان مشهور عراقی مثل عبدالزهرا کعبی به چشم می‌خورد. * مقطع پس از جنگ در ایران و پس از سقوط صدام در عراق را باید مقطع توسعه‌ی فرهنگ مناسکی شیعه دانست. این روند توسعه، در هرکدام این دو کشور شیعه‌نشین متأثر از اقلیم فرهنگی و مجموعه ویژگی‌های دو جامعه‌ی ایرانی و عراقی مسیر متفاوتی را طی کرده است. گرچه بین دو اقلیم، به‌جهت پیوندهای تاریخی ـ فرهنگی، تبادلاتی هم صورت گرفته است. خصوصاً در یک دهه‌ی اخیر و در بستر آیین پیاده‌روی اربعین، این تبادلات بیشتر و وسیع‌تر بوده است. بااین‌همه به نظر می‌رسد در تشیع عراقی، سرعت تبدیل فرهنگ مناسکی به یک «صنعت فرهنگ» و مداحی به یک هنر مدرن عامه‌پسند بیش از تشیع ایرانی بوده است. در این امر، تکثر فرهنگی بیشتر جامعه‌ی عراقی و برخی خصایص فرهنگی آن را می‌توان دخیل دانست.
