امروز و با درگذشت آیت‌الله شيخ محمد ناصری، پیر موعظه‌گو و مربی | دین، فرهنگ، جامعه | محسن‌حسام مظاهری
امروز و با درگذشت آیت‌الله شيخ محمد ناصری، پیر موعظه‌گو و مربی اخلاق، اصفهان یک پناهگاه معنوی دیگرش را از دست داد. آقای ناصری مصداق همان "پناهگاه‌های معنوی مردم" بود که چندی پیش به بهانه‌ی درگذشت آقای فاطمی‌نیا درباره‌شان نوشتم. یک روحانی مردم‌دار که درِ خانه‌اش رو به مردم گشوده بود و گوشش شنوای حرف‌هایشان. عالمی که دسترسی به او از یک مدیر مدرسه هم آسان‌تر بود، چه رسد به مسئولان و مقامات. (خود من چند سال پیش شماره‌ی تلفن او را به دوستی که می‌خواست با عالمی مشورت کند، دادم. چند عالم در این سطح را سراغ دارید که تلفن‌شان در دسترس باشد و خودشان هم پاسخگو باشند، بدون دربان و مسئول دفتر و دستک؟) * فقدان این سنخ از عالمان، به اضمحلال گونه‌ی "علمای بلاد" در چند سال آینده خواهد انجامید؛ گونه‌ای مهم و مؤثر که بدیلی در گونه‌های نوظهور روحانیت شیعه ندارد و فقدانش زمینه‌ساز تغییراتی مهم در نظام روحانیت و نقش‌آفرینی اجتماعی‌اش خواهد بود.
