چرا در نظام سیاسی ما همه چیز بر محور شهوت و تن زنان و غیرت یا | رخداد تازه(مصطفی مهرآیین)
چرا در نظام سیاسی ما همه چیز بر محور شهوت و تن زنان و غیرت یا عدم غیرت مردان تحلیل می شود؟
۱. دکتر محمد توکلی طرقی در کتاب باارزش خود با عنوان "تجدد بومی و بازاندیشی تاریخ" می کوشد نشان دهد که چگونه فهم ایرانیان از خود و جهان غرب در عصر قاجار بر محور "پیکر زنان" صورتبندی و تدوین شده است و این شیوه تصور با فهم ایرانیان از خود چه می کند. او می نویسد:" در این بافت گفتمانی فرنگستان همچون دارالفساد بی حجابی و بی عصمتی زنان و بی غیرتی مردان فرض می شود و ملت متمدن اسلام را علمدار حجاب و عصمت زنان و باغیرتی مردان بر می شمرند.غیرت مردان به حجاب زنان وابسته بود و بی حجابی زنان حکایت از نامردی مردان می کرد" .
۲.اکنون پس از گذشت صد سال از آن دوران باز هم همه چیز حکایت از دلبستگی سیاسیون ما از استعاره "حجاب و پرده داری یا پرده پوشی زنان و غیرت یا عدم غیرت مردان" در فهم از کشور و مسائل آن دارد.پیوند دادن همه چیز به مساله ناموس و غیرت اصولا تبدیل به تنها شیوه ارتباط نظام سیاسی با مسائل جامعه و جهان شده است.سیاسیون ما از هر چه که سخن می گویند-اعم از دوچرخه سواری،پوشش مردان و زنان،آب بازی،آمدن زلزله و سیل،گسترده شدن کرونا،ساخت موشک،اتفاقات در آمریکا و بقیه نقاط جهان غرب،اینترنت،جنبش های اجتماعی،ازدواج دختران یا پسران و.....- می کوشند آن را با میانجی تن زنان و غیرت یا عدم غیرت مردان فهم کنند تا آنجا که می شود ادعا کرد ما امروزه با یک ایدئولوژی و نظام سیاسی کاملا جنسیت زده روبرو هستیم.
۳.اکنون به زبان فوکو پرسش اینجاست که اینگونه فهم از جامعه و جهان و ارتباط گرفتن با همه چیز از منظر نوع رابطه آن با پیکر زنان با خود نظام سیاسی موجود چه کرده است."مساله فقط آن نیست که ما چه میکنیم.مساله مهمتر آن است که آنچه انجام می دهیم با ما چه می کند و از خود ما چه می سازد؟"نظام سیاسی موجود با این شیوه فهم از جامعه و جهان خود را در وضعیت دوگانه انفعال و تهاجم قرار داده است.از یکسو برای اینکه این پیکر زنانه آسیب نپذیرد باید خود را از بسیاری دستاوردهای بشری محروم سازد و از سوی دیگر برای دفاع از این پیکر زنانه باید دائم به این سو و آن سو حمله کند.حاصل این دو عمل هم دوری از مردم جامعه است و هم دشمنی با جهان.ما باید بدانیم که جهان امروز را نمی توان مبتنی بر استعاره عفت و حیا و پاکی و غیرت فهم کرد.این مفاهیم اگر با ارزشند که قطعا هستند به حوزه سیاست تعلق ندارند و سیاست را نمیتوان بر آنها ابتنا کرد،چرا که ذهنیت جنسیت زده تا اعماق روان هر جامعه ای را خواهد آزرد و انسان را به زبان سارتر و کامو تبدیل به یک "اشتیاق بیهوده" خواهد ساخت.ذهنیت جنسیت زده توهین به همه دستاوردهای فرهنگ بشری و حیات اجتماعی یک جامعه است.
