جمهوری اسلامی و خروج از حدود انسانیت ۱.آنچه اینروزها دستگاه س | رخداد تازه(مصطفی مهرآیین)
جمهوری اسلامی و خروج از حدود انسانیت
۱.آنچه اینروزها دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی انجام می دهد نه دفاع از یک نظم سیاسی مستقر و نه مقابله با یک جنبش انقلابی است.آنچه شاهد آن هستیم چیزی جز انسان کشی و ارتکاب جنایت و شرارت و رذالت نیست.به تعبیر قرآن، جان را خدا می دهد و خدا می گیرد.هیچ حقیقت یا موجودی نمی تواند به جای خداوند بنشیند و جان انسان های بیگناه را بگیرد.از اینرو،در مقابل اعمال این جنایت ها نمی توان و نباید ساکت بود:نه غم نان،نه غم شهرت،نه غم قدرت، و نه حتی غم وفاداری به نظام سیاسی موجود نباید مانع از حقیقت گویی ما و اعتراض ما به مجموعه اعمال و رفتارهای دستگاه سرکوب نظام سیاسی موجود شود. ۲.هیچ نظام سیاسی یک نظام سیاسی فراتاریخی یا فراطبیعی و مقدس نیست.تاریخ انسان تاریخ تجربه نظام های سیاسی بسیاری است که آمده و رفته اند.اگر مردم یک جامعه به هر دلیل یک نظام سیاسی را نخواهند و آن نظام سیاسی را مشروع ندانند،آن نظام سیاسی راهی جز ترک قدرت و کنار رفتن از حوزه مدیریت سیاسی جامعه ندارد.اگر مردم جامعه ایران خواهان کنار رفتن جمهوری اسلامی و پایان بخشیدن به این نظام سیاسی هستند تنها وظیفه همه مردم کمک به این گذار سیاسی و تاسیس یک نظام سیاسی جدید است که باز همه مردم می توانند در آن به ایفای نقش بپردازند.هر گونه مقاومت در مقابل این مسیر نتیجه ای جز نابودی این سرزمین ندارد.هیچ حقیقتی بالاتر از حیات اجتماعی این سرزمین نیست.جنایت دستگاه سرکوب در کشتن مردم بیگناه و بی دفاع ایران چیزی جز نابود کردن بخشی از حیات این سرزمین نیست که باید به هر شکل ممکن در مقابل آن ایستاد و نامشروع و غیر انسانی بودن آن را روایت کرد.
