موجود ناتوان و ضعیف و فاقد اندیشه قابل دستکاری نیست.جامعه همچو | رخداد تازه(مصطفی مهرآیین)
موجود ناتوان و ضعیف و فاقد اندیشه قابل دستکاری نیست.جامعه همچون مفسری است که به تفسیر دائم سخنان و کنش های سیاسی نظام قدرت موجود می پردازد و به تناسب به آن پاسخ خواهد دهد.در این حالت، تاثیر سیاست بر جامعه تبدیل به منبعی برای رشد جامعه و گسترش توان اجتماعی و دموکراتیک آن می شود.زمانی که دورکیم در پاسخ به بحران های سیاسی جامعه فرانسه سخن از همبستگی اجتماعی و تقسیم کار اجتماعی می گوید در واقع با ما سخن ازاجتماعی شدن یا اجتماعی بودن سیاست یا جامعه بنیاد بودن سیاست می گوید و اینکه جامعه می تواند در شکلی پایدارتر به حل مشکل همیشگی منازعه سیاسی و استبداد در جامعه بپردازد.
۵.میل ما به سرنگونی یا فروپاشی یا واژگونی جمهوری اسلامی نباید ما را تبدیل به موجوداتی عجول در حوزه اندیشه کند تا آنجا که اندیشه و اندیشیدن را به صرف عمل سیاسی و انقلابی تقلیل دهیم و چیزی جز سخن گفتن از شیوه سرنگونی نظام موجود نشنویم.نظام سیاسی موجود هر چه که باشد به زبان جامعه شناختی احتمالا بخشی از ضرورت تاریخی و فرهنگی ما بوده و هست.به این ضرورت باید عمیقا اندیشید،حتی اگر نسل ها قربانی فرآیند تغییر آن شوند.می دانم جهان امروز جهان سرعت و عجول بودن و استفاده از دستاوردهای تکنولوژیک و علمی ست و زیستن در یک نظم بسته اجتماعی چه درد و رنجی بر ما عارض می سازد، اما به زبان دوبوار، دوران هیتلر و نازیسم بهترین دوران برای اندیشه ورزی عمیق درباره آزادی بود.
