هر که دارد پنجه شمشیر کو سردار نیست!
هر کسی گوید انالحق جای او بر دار نیست
صاحب قلب سیه هرگز نگردد خوش گمان
مومن مُخلص به ذات حق که بد پندار نیست
یوسف شعرم به زیبایی شعر حافظ است
مثل شعر حضرت خواجه در این بازار نیست
خوشترم وقتی که شعرم مدح مولا می‌شود
طالب اشعار من جز مردم بیدار نیست
رفته ام دارالشفای حضرت آهو پناه
هرکه آمد در پناه او دگر بیمار نیست
سعی وافر می کنم تا که خراسانی شوم
این گلستان را بنازم یک نشان از خار نیست
عاشقانه می کنم دیدار با سلطان عشق
هان مگو چشمان عاصی لایق دیدار نیست
چاره ی درد مرا تنها تو می دانی و بس
جز تو یا مولا کسی بر درد من غمخوار نیست
ضامن آهو ضمانت می کند طبع مرا
لطف او در گفته هایم قابل انکار نیست
می شوم من آستان بوس امام هشتمین
جز خدا جنت سرایش را کسی معمار نیست
عارف نامی و عام و خاص را خود دیده ام
ذکر می گوید در این وادی؛ کسی بیکار نیست
"ناصحا" عطر ضریحش بوی جنت می دهد
قطره ای از عطر او در دکه ی عطار نیست
"ناصح گلستانی"۱۴۰۱/۲/۳۱
