برای سرانجامِ موفقِ یک آغاز خوب، صداقتِ همراه با مسئولیت پذیری لازم است که هشت و چهارهای سیاسی و کمین فرصت و منفعت در آن نقشی نداشته باشد و مسئولان، در یک حرکت هماهنگ و همکاری سیستمی در رسیدن به هدف تلاش کنند.
برنامه توسعه درمانگاه تأمین اجتماعی قاین یک آغاز خوب بود که می‌توانست رضایت و حق کارگران شهرستان را بعد از سال‌ها تأخیر، تأمین نماید اما جنون سیاسی در شهرستان، غرور نخبگانی و تمامیت‌خواهی مرکز استان که برای عدالت، استحقاق و توانمندی وجهی قائل نیست، پروژه اخلال را کلید زد و امید را بر سر کارگران و قریب ۶۰ هزار جمعیت امیدوار، آوار کرد.
صورتجلسه استاندار، مدیرکامل، مدیرعامل، نماینده، شورای شهر، فرماندار و مسئولین وقت برای توسعه درمانگاه تامین اجتماعی که با درک نیاز و شرایط شهرستان انشاء شد، در واقع تعهد و قول اداری به شهروندان قاینی بود که بایستی بدون توجه به رفت وآمدهای مدیریتی و تغییر افراد، به فوریت و دقیقاً براساس مفاد مورد توافق، سرانجام می‌گرفت.
استانداری که فقط تماشا می‌کند
استاندار بالاترین مقام اجرایی استان است که امکان دسترسی به هیأت دولت و شخص رئیس جمهور را دارد و می تواند کارهای سخت، ناتمام و خارج از اختیارات را از این طریق به سرانجام رساند. همین طور دستور و امضای او حتی اگر شائبه غیرقانونی داشته باشد معمولاً توسط مدیران اجرایی زیردست و برای حفظ اعتبار آن بر زمین نمی‌ماند و منفذ و راه انجامی برای آن پیدا می‌کنند.
اگر آن‌طور که سلمان اسحاقی نماینده قاینات می‌گوید که استاندار، نام قاینات را بر تابلوی اتاق خود ثبت کرده و امور شهرستان را دنبال می‌کند و... باید تاکنون شهروندان شاهد اتفاقات مثبت و ملموسی می‌بودند؛ اما استاندار در ماجرای توسعه درمانگاه تامین اجتماعی قاین تاکنون به نفع مردم شهرستان هیچ اقدامی جز یک صورتجلسه دستوری که فوریت آن منقضی شده، نداشته است که گویای صرف فعل نخواستن برای مردم قاینات است.
جواد قناعت همین‌طور نتوانسته مدیران تحت امر خود در استان را بر ضرورت اجرای صورتجلسه مروّج الشریعه و پاسخ به مطالبه به حق کارگران و بیمه شدگان قاینات مجاب نماید و سازمان را ملزم به سرمایه‌گذاری در نقطه‌ای کند که ۲۵ سال قبل دو هکتار زمین جهت احداث بیمارستان به آن اهدا شده است و آمادگی هرگونه همراهی و مشارکتی را دارد.
من شروع نکرده‌ام، پس من به پایان نمی‌رسانم!
البته نماینده قاینات نیز بعد از قضیه MRI علاقه‌‍مند به پیگیری اموری است که خود آغاز می‌کند و علاقه‌ای به پیگیری و اتمام کارهای ناتمام اسلافش نشان نمی‌دهد.
وی جز برگزاری و شرکت مستمع‌گونه در چند جلسه که خروجی آن، آغاز دوباره از نقطه صفر بوده و با گفتن اینکه نمی‌شود و نمی‌توان و فرصت بیشتری برای پیگیری لازم است، اقدام و عملکردی در رفع مشکل توسعه درمانگاه تأمین اجتماعی نداشته یا از منتقدین و اصحاب رسانه دوری گزیده و نتوانسته اعتماد مردم و تحرک در بدنه اجرا را موجب گردد.
در این راستا به نظر می‌رسد وی در بهره‌گیری از ظرفیت اجرا و مجلس و افکار عمومی موفق عمل نکرده است و علیرغم تعریف و تمجید از استاندار و مدیران کل و سفرهای متعدد به شهرستان، دستاوردی جز حواله امور مردم و مطالبات اقشار به آینده و توشه ای جز تبلیغ نداشته است.
