لزوم رفتار حرفهای در میان دانشگاهیان حسن محدثیی گیلوایی | زیر سقف آسمان
لزوم رفتار حرفهای در میان دانشگاهیان
حسن محدثیی گیلوایی ۱۶ آذر ۱۴۰۰
سخنان دکتر سیدمحمود نجاتی را در اینجا انعکاس دادم، چون قرار بود او هم در بارهی مهمترین مسالهی اجتماعی در سمپوزیوم ملیی مسالهی اجتماعی سخن بگوید و عملاً سخن نگفت. چون صدای او منعکس نشده بود، من صدای این برادر عزیز را منعکس کردم و این رفتاری حرفهای بود.
اما واکنشهایی که به نوشتهی دکتر نجاتی شده است (سه واکنش از دکتر بخارایی، آقای حسین حجتپناه، و خانم رضاییی مجاز) و گفتوگویی که با دکتر نعیمیی جورشری کردم، نشان میدهد که دوست عزیز من دکتر نجاتیی حسینی در حین برگزاریی سمپوزیوم و پس از آن رفتاری حرفهای انجام نداده و بلکه برعکس به مجریی برنامه که با زحمت در حال فرصت دادن به هفده صاحب نظر بوده است، دستکم در نوشتهی خود بیجهت کنایههایی زده و نامهربانانه رفتار نموده است.
نوشتهی دکتر نجاتی حاکی از عدم تحمل نظرات دیگر همکاران است. این رفتار بههیچ وجه رفتاری حرفهای نیست. خون هیچیک از ما رنگینتر از آن دیگری نیست. اگر اظهار نظر این یا آن شخص برای شما خوشآیند نیست، دلیل خوبی برای عدم تحمل و مدارا نیست.
همهی اهل نظر محترماند و بهویژه کسانی که سابقهی بیشتری در یک حوزه دارند، لازم است تحمل بیشتری به خرج دهند و حضور جوانترها و تازهکارها را برای آیندهی حرفهشان محترم و مغتنم بشمارند و مشوق آن باشند.
متاسفانه مشی و رفتار برادر عزیزام دکتر نجاتیی حسینی چنین الگویی را ارایه نمیکند. البته من از پاسخ دکتر نجاتی به این یادداشت کوتاه استقبال میکنم.