#شبکه_مطالعات_سیاستگذاری_عمومی استراتژی روسیه در قبال سوریه | شمس - NPPS.IR
#شبکه_مطالعات_سیاستگذاری_عمومی
استراتژی روسیه در قبال سوریه؛ از حمایت نظامی تا تغییر ساختار سیاسی
عارف بیژن (دانشجوی دکتری روابط بین‌الملل)
در مطلب حاضر سعی بر آن است تا ضمنِ تبیین دلایل حضور نظامی روسیه در سوریه، استراتژی آن برای آینده سیاسی بشار اسد به اختصار مورد بررسی قرار گیرد.
تغییرات ساختاری در نظام بین‌الملل(به عنوان مثال افول تدریجی موقعیت ایالات متحده و تقویت نسبی موضع روسیه در منطقه) همراه با اتحاد استراتژیک با اکثر کشورهای منطقه خاورمیانه، روسیه را قادر ساخته تا در مقایسه با سایر کشورها، سیاست خارجیِ بلندپروازانه‌تری را دنبال کند. سیاست روسیه نیز در خاورمیانه به نوبه خود از اهمیت ویژه ای برخوردار است –چناچه مسکو بازگشتی دیدنی و تماشایی به یک منطقه بسیار بی ثبات داشته است- اما این حضورِ آن بیشتر به عنوانِ یک سنگِ محکی از سیاست خارجی جدید جهانی درحال ظهورِ روسیه اهمیت یافته است؛ که بسیار متفاوت از رویکردهای دوران اتحاد جماهیر شوروی می باشد.
از زمانی که روسیه مداخله نظامی خود را در سوریه آغاز کرد (سپتامبر 2015)، درصددِ قدرت‌یابی با نفوذی تدریجی در منطقه و ایستادن در برابرِ ایالات متحده بود. بدین ترتیب در این میدان به متحدی عملگرا علیهِ مخالفانِ مسلحِ اسد و نشان دادنِ قدرتِ بازیافته جهانیِ خود به آمریکا، نیازمند بود. پس حمایت روسیه از اسد بعنوان تلاشی برای تضعیف منافع ایالات متحده و به دست آوردن نفوذ در خاورمیانه آغاز شد. بیش از چهار سال بعد، پیروزیهای روسیه از دلِ این درگیری شاملِ: دور کردن ترکیه از متحدان ناتو، تبدیل به پشتیبان مهمِ خارجی و ظهور به عنوان یک پادشاه(قدرتِ مقتدر) در منطقه- همگی به ضرر ایالات متحده بود. مسکو منافع در خاورمیانه منافعی دارد و خواستار احترام به آنهاست. بنابراین روسیه به دنبال این است که کانالهای نفت و گاز را برای تجارت روسیه باز نگه داشته، همینطور با اسلام سیاسی افراطی مبارزه کند تا از گسترشِ آن به روسیه گسترش جلوگیری کرده، و همچنین از پایگاههای نظامی خود در سوریه محافظت کند. معنای این "منافع ملی" در عمل را می‌توان در سوریه مشاهده کرد.
در ماه آوریل، یک سری از انتقادات توسط برخی رسانه‌ها از Ria-Fan گرفته تا پراودا، کومرسانت و باشگاه والدی صورت گرفت، که در آن اتهاماتی علیه فساد رژیم اسد، جنگ سالاری و همچنین دستیابی به اهداف نظامی غیرواقعی به قیمت کاهش منابع، بازسازی سیاسی و اقتصادی مطرح شده است. یکی از آنها به یک نظرسنجی - که ظاهراً توسط بنیاد حمایت از ارزش‌های ملی در سوریه انجام شده است - اشاره کرد، که در آن تنها 31 درصد از پاسخ دهندگان گفتند که آنها در انتخابات ریاست جمهوری 2021 به اسد رأی خواهند داد، 71 درصد از پاسخ دهندگان فساد را مسئله جدی می‌دانستند، 54 درصد گفته بودند که در انتخابات پیش بینی شده برای سال 2021 به اسد رای نخواهند داد.
