•Oblivion

2021-10-04 18:59:37 آیا واتس‌اپ و اینستاگرام شما هم دچار اختلال‌شده و در دسترس نیست؟ باز کردن / نظر دهید

2021-10-04 15:10:28 ___عصرها همه‌چیز بهتر می‌شود.
خون زخم‌های شبِ گذشته بند می‌آید، بی‌خوابی‌ها به‌کنار می‌خزند، غمگینی خودش‌را به بی‌خیالی می‌زند. غریبه‌ها دوست‌داشتنی می‌شوند، و زنی آبی هوایِ رقصیدن و دیدار و بوسه می‌کند. بله بوسه. بسیار مهم است! خصوصن عصرها که همه‌چیز بهتر است و انبوهِ اندوهِ آدمی زل می‌زند به باد و بویِی خوش که در آن می‌وزد.

@ofoblivion باز کردن / نظر دهید

2021-10-03 23:41:06 چو بسیار غمگین بودم، به‌دیدنش رفتم. زخم‌هایم را صدا زد، نامم را با آیینه باز گفت و کلید خانه‌اش را در دستم نهاد و چشم‌هایش را بست تا بروم. من اما آمده بودم تا بمانم.

~ باز کردن / نظر دهید

2021-10-03 09:23:21 آن كس كه قرار نيست برگردد
‏ديگر نبايد به‌ياد آورده شود


• ‏ناظم حكمت | سیامک تقی‌زاده

@ofoblivion باز کردن / نظر دهید

2021-10-02 15:31:33 شما ندیده‌اید آن زنِ تابستانیِ زرد رُخ را، که با چشم‌هایش دریاها را آب می‌داد و تا همین پاییز، برهنه‌پا و برهنه‌تن در خشک‌سالی قلب‌ها، آمده‌بود؟
شما ندیده‌اید آن زنِ خسته‌ی خندان‌را، که با دست‌هایش چون دانه‌های برگِ باد بُرده، می‌رقصید و قصه‌ی مردِ جوانِ غمگین‌را از بَر بود؟

شما ندیده‌اید او را که در بسترِ ناکامی‌هایش هر شب پیش‌از غرقه‌شدن در خیال و خاطره، زنی عاشق بود؟

@ofoblivion باز کردن / نظر دهید

2021-10-02 11:55:25 چیزی‌که ازدواج‌را ‌سخت می‌کند تمامِ شدن عشق، یا عادی‌شدن رابطه نیست. بلکه اتفاق‌ها و هدف‌های تازه‌یی است که خودِ ما بخش بزرگی از آن‌‌را آگاهانه وارد زندگی‌مان می‌کنیم. که البته کار بسیار درستی است. چون اگر قرار به ادامه‌دادن و پیش‌رفتن در یک مسیر طولانی باشد، باید هدف‌ها و چالش‌های جدید داشت.

درست در این میان است که دَرمی‌یابی، خوشبختی تبدیل به مفهوم پیش‌پاافتاده‌ای شده‌ که از اندیشه‌های احمقانه بیرون آمده‌است.
شما، تنها برای آرزوهایتان نیست که زنده‌اید و پا به‌راه، بلکه شما برایِ چیزی که -ممکن است- تلاش می‌کنید. و آن «هدفتان» است برای بهترشدن، برای رضایت‌خاطر، برای عشق‌ورزیدن، برای ادامه‌دان و پیش‌رفتن، برای اتفاق افتادنِ آن حسِ غایبی که همه‌چیز را بهتر می‌کند.


+ ازدواج پیروزی تخیل است بر هوش؛

~ باز کردن / نظر دهید

2021-10-01 19:27:49 #برشی_از_یک_کتاب

خوشا سکوت؛ فِنجان قهوه، میز، خوشا تنها نشستن چون مرغ دریایی که بر چوبَکی بال می‌گشاید. بگذار تا ابد اینجا با اشیای ساده بنشینیم؛ این فنجانِ قهوه، این کارد، این چنگال، اشیا در خودشان، منِ مرا می‌سازند ..

@TheRiha
ویرجینیا وولف
موج‌ها باز کردن / نظر دهید

2021-10-01 14:01:56 ——چون آقای کامویِ عزیز می‌گویند: «زمانی می‌رسد که انسان دیگر جوشش عشق را احساس نمی‌کند.» تو همان زنی هستی که هر شهری بارِ تو را در زهدانش دارد و می‌داند کوچ کردن از دهانِ تو تا دست‌هایت چهار فصل شعر است، در عصر ِ عطرِ بابونه و بهارنارنج‌ها، که هنسی و مارتینی… باز کردن / نظر دهید

2021-09-30 15:26:02 چون به‌قول عزیزی برای‌ِ خاطرە‌ شدن، یکی باید برود و آن‌دیگری باید بماند.
و البته اینها همه‌ش به‌خاطر زنده‌بودن است، عزیزانم.

——بشنویدش به‌خاطر آن خاطراتی که یک‌باره از ذهن‌تان می‌گذرند و ردِ شیرین و گزنده‌ی لبخندرا به‌صورت‌تان می‌نشانند.

• خاطره
• مسعود شَعاری

@ofoblivion باز کردن / نظر دهید

2021-09-30 10:17:29 گوستاو فلوبر در نامه‌ای به دوشیزه لوروایه دشانتپی نوشته‌است؛


«تنها راه تحمل هستی این است که در ادبیات غرقه شوی، همچنان که در عیشی مُدام.»



—— این‌ نسخه‌ی یک تسکین ‌است!

@ofoblivion باز کردن / نظر دهید