خلاصه برنامه گفتگو در اتاق کلاب هاوس ایران بهتر پیرامون عملکرد | اردوی کار
خلاصه برنامه گفتگو در اتاق کلاب هاوس ایران بهتر پیرامون عملکرد کانون ها و انجمن های صنفی معلمان و شورای هماهنگی
یکشنبه شب ۳۱ خرداد رأس ساعت ۲۱ برنامه آغاز شد و مدت ۳ ساعت و ۴۰ دقیقه بطول انجامید. در این برنامه علاوه بر ۱۸ نفر از فعالان صنفی استان های مختلف کشور آقای علیرضا هاشمی دبیرکل سابق سازمان معلمان و آقای محمودصفدری مسئول منطقه خراسان سازمان معلمان و آقای شاهد علوی از اعضای سابق کانون صنفی کردستان و فعال رسانه ای و همچنین تعدادی از هموطنان غیر معلم از داخل و خارج کشور به ارائه نظر پرداختند. نظرات ارائه شده در سه بخش نقاط ضعف،نقاط قوت و پیشنهادات دسته بندی شد.
الف) نقاط ضعف تشکل ها و عملکرد اعضا ۱- عدم بررسی علمی نتایج و دستاوردهای تشکل ها و شورا تا امروز ۲- غلبه وجه احساسی کنشگری در میان فعالان صنفی بر وجه عقلانی و محاسبه گر ۳- بها دادن بیش از اندازه به عنصر اراده در مطالبه گری و کم توجهی بیش از اندازه به الزامات ساختاری ۴- نگاه منفی به سازشکاری با نهادهای مختلف حکومتی ۵- نگاه مطلقگرایانه و سفید و سیاه دیدن موضوعات بجای نسبی نگری و خاکستری دیدن ۶- توجه بیش از حد به هدف و محتوای مطالبات و کم توجهی به راه و روش دستیابی به مظالبات ۷- عملکرد بر خلاف اساسنامه و اصول دموکراتیک در بسیاری از تشکل ها و در برخی موارد حتی در شورای هماهنگی ۸- ایجاد مانع و محدودیت برخی تشکل ها یا اعضای قدیمی آنها بر سر راه ورود افراد جدید ۹- عدم ارتباط با سایر تشکل ها در درون و بیرون از آموزش و پرورش ۱۰- ترسیدن بیش از حد از انگ سیاسی و تابو شدن بیش از حد کنش سیاسی ۱۱- ناتوانی در همراه سازی و جلب حمایت اولیا،دانش آموزان و سایر اقشار جامعه ۱۲- پایین بودن سطح دانش و اطلاعات معلمان نسبت به موضوع تشکیلات،مطالبه گری،جنبش معلمان و حقوق قانونی و صنفی ۱۳- عدم بررسی علمی دلیل بی میلی معلمان برای عضویت در تشکل های صنفی و همراهی با جنبش مطالبه گری ۱۴- ضعف تشکل ها در برقراری ارتباط با معلمان و کم توجهی به ضرورت عضوگیری ۱۵- عدم برخورداری از یک رسانه فراگیر در دسترس و پرمخاطب شامل معلمان،دانش آموطان و سایر اقشار جامعه ۱۶- تلقی شدن زندان به عنوان امتیاز برای برخی اعضا در هنگام اعمال نظر و تصمیم گیری در تشکل ها ۱۷- کم دیده شدن اعضای جدید به دلیل خود بزرگ بینی، خودمرکز بینی و عقل کل پنداری برخی اعضای قدیمی ۱۸- عدم موفقیت در مطالبه گری از طریق ارتباط و گفتگو با مسئولان بلندپایه ۱۹- هزینه های زیاد وارد بر فعالان صنفی نسبت به دستاوردهای جنبش به دلیل پایین بودن توانایی رهبری و مدیریت جنبش ۲۰- تکرار روشهای کم بازده،پرهزینه،اشتباه و درس نگرفتن از تجربه های ۲۰ سال اخیر
