چهار ارکان کلمه‌گرایی در مکتب اصالت کلمه» 1. فراشعر الف) | مکتب اصالت کلمه
چهار ارکان کلمه‌گرایی در مکتب اصالت کلمه»
1. فراشعر
الف) حرکت افقی: ادامه‌ی سنت شعرِ جهان و جهانِ شعر بر پایه و مایه‌ی هستی‌شناسیِ شعرنگرانه
ب) حرکت عمودی: فراروی از تمامی سیستم‌های شعرنگرانه و حتی آشنایی‌زدایی از خود جنسیتِ شعر برای فراروندگی به سوی کلمه‌محورانگی
پ) فرایند و برآیند فراشعرنویسی:
یک) احیا و بهره‌گیری از تمام کشف‌ها و فضاهای شعرنگرانه‌ی پیشینی برای کشف افق‌های نامکشوفِ جهان شعر در حرکت افقی
دو) احیا و بهره‌گیری از تمام کشف‌های ادبی در تمام جنسیت‌ها چه شعری و چه داستانی و چه غیر آن
سه) کشف افق‌های کلمه‌محورانه در راستای فراشدنِ بیش از پیشِ متنِ هنری فراشعری
2. فراداستان
الف) حرکت افقی: ادامه‌ی سنت داستانِ جهان و جهانِ داستان بر پایه و مایه‌ی هستی‌شناسیِ داستان‌نگرانه
ب) حرکت عمودی: فراروی از تمامی سیستم‌های داستان‌نگرانه و حتی آشنایی‌زدایی از خود جنسیتِ داستان برای فراروندگی به سوی کلمه‌محوارنگی
پ) فرایند و برآیند فراداستان‌نویسی:
یک) احیا و بهره‌گیری از تمام کشف‌ها و فضاهای داستان‌نگرانه‌ی پیشینی برای کشف افق‌های نامکشوفِ جهان داستان در حرکت افقی
دو) احیا و بهره‌گیری از تمام کشف‌های ادبی در تمام جنسیت‌ها چه داستانی و چه شعری و چه غیر آن
سه) کشف افق‌های کلمه‌محورانه در راستای فراشدنِ بیش از پیشِ متنِ هنری فراداستانی
3. فرامتن
در ادبیاتِ هر ملتی متونی یافت می‌شوند که به علت نامتعارف بودن نه می‌توانیم آن‌ها را در ساحت شعرمحورانه قرار دهیم و نه داستان‌محورانه و جایگاهشان به ویژه در ادبیات اومانیستی به هیچ وجه مشخص نشده است، حال آن که چه از جنبه‌های زیبایی‌شناسیک و چه از لحاظ والایی‌شناسیک دارای وجوه هنریِ گرانمایه‌ای هستند. بنا بر نگرش مکتب اصالت کلمه این‌گون متون غالباً _و نه تماماً_ در جهانِ غیرادبیاتی همانند فلسفه، زی‌نگاری (بیوگرافی)، سفرنامه‌نویسی و... رخ می‌دهند اما اگر چه دارای هستی‌شناسیِ شعرنگرانه یا داستان‌نگرانه نیستند اما از جنبه‌ی هنریِ زبانی_بیانی و به گفته‌ی پیشینیان بلاغت و فصاحتِ هنری، گاه در مراتبی حتی فراتر از متون شعری_داستانی قرار می‌گیرند زیرا این متونِ غیرشعری_داستانی یعنی فرامتن، کلمه‌محورانگی را به گونه‌ای خودکار برای شدنِ ادبی برگزیده‌اند بی‌آن که در سنتِ ادبیات اتفاق بیفتند.
4. متن عریان
گاه یک قلم کلمه‌گرا به آن مرتبه از پختگی و سختگی هنری، زبانی و بیانی دست می‌یابد که فراتر از تمام سنت‌های شعری، داستانی و فرامتنی، اثری هنری را می‌آفریند که پیشاپیش در قید و بند تداوم هیچ کدام از آن سنت‌های ادبی نمی‌تواند باشد اما در ساحت کلمه‌گرایی رخ داده است که آن را متن عریان می‌نامیم. تفاوت بنیادین متن عریان با فرامتن در این است که بستر و پایه و سرمایه‌ی فرامتن غالباً در جهان غیرادبیات اتفاق می‌افتد اما متن عریان بدون انکار، حذف یا کاهش هر گون جنسیت و سیستم و در نتیجه حشوِ ادبی پیشینی و بر اساس توانش قلمی با بهره‌گیری از تمام سنت‌ها در جایگاه و وضعیتی فراتر از آن‌ها چه از جنبه‌ی هستی‌شناسانه و چه از جنبه‌های سیستماتیک_تکنیکال آفرینش می‌یابد.
#استاد_آرش_آذرپیک
#امپراطور_واژه_های_جهان
#آرش_آذرپیک_امپراطور_واژه_های_جهان
#نیلوفر_مسیح
#اندیشکده_کلمه_گرایان_ایران
#جنبش_ادبی_۱۴۰۰_عریانیسم
#schoolprimary_of_Orianism
#sect
#Philosophical_school
#primaryschool
#ideology #old_fashioned_primary_school
#ideology
#ism
#schoolprimary
#school
#Orianism
Www.orianism.com
#غزل_مینیمال
#غزل_ماکسیمال
#غزل_گفتار
#شعر_دال
#عریانک
#واژانه
#شعر_زبانه
#شعر_پدیدار
#شعر_باژک
#مینیمال_تغزلی
#فراشعر
#جنبش_فراگرایان_ایران
#اندیشکده_جهانی_کلمه_گرایان_ایران
#غزلواژه_هنگامه_اهورا
#جنس_سوم_نیلوفر_مسیح
