2021-05-25 10:29:17
اسماعیل خویی (نهم تیر 1317، مشهد – چهارم خرداد 1400 لندن)
__________
شعری از اسماعیل خویی در رثای امیرپرویز پویان:
یادت چو می‌کنم، غم‌ام از یاد می‌رود:
تنها نه غم، که عالم‌ام از یاد می‌رود.
شب‌های شادخواری‌مان یادم آید و
روزانِ تیره‌ی غم‌ام از یاد می‌رود.
نیز این مرا، که بی‌تو بسی سال‌ها گذشت
بی هیچ یار و همدم‌ام، از یاد می‌رود.
چون یادم آید این که شدی کُشته در نبرد،
مستِ غرور، ماتم‌ام از یاد می‌رود.
آینده را چو می‌نگرم از نگاهِ تو،
اکنونِ کشورِ جم‌ام از یاد می‌رود.
چون آیدم جهانِ خیال‌ات به پیشِ چشم،
نقشِ بهارِ خُرّم‌ام از یاد می‌رود.
پویان! سپاس بر تو، که چون آیی‌ام به یاد،
رنج زمانه یک دم‌ام از یاد می‌رود.
1.0K views07:29
ن
