متن کامل پاسخ پایگاه و مرکز پژوهش‌های کتیبه‌شناسی میراث جهانی | Persepolis Foundation:پایگاه میراث جهانی تخت جمشید
متن کامل پاسخ پایگاه و مرکز پژوهش‌های کتیبه‌شناسی میراث جهانی تخت جمشید، عطف به گزارش ایلنا مورخۀ دوازدهم تیرماه 1401 (کد خبر 1250026) با عنوان «گل نوشته‌های تخت جمشید و اما و اگرهای نحوه‌ی خوانش آن‌ها با ترجمه‌های متناقض»
خبرنگار مقدمۀ گزارش را با این جمله تمام کرده است: «گروهی در مقابل بر این عقیده هستند که با توجه به جایگاه فرد به عنوان مشاور پایگاه تخت جمشید این امر بدون اشکال است». لازم به توضیح است که نتیجه‌گیری خبرنگار ایلنا، در رابطه با نظرات مختلف کارشناسان در مورد دست گرفتن لوح توسط متخصصین خط میخی، اگر آن را جهت‌دار نپنداریم قطعاً اشتباه است. در هیچ بخشی از نظرات منتشر شده توسط پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید به این مسئله اشاره نشده است که: «با توجه به جایگاه فرد به عنوان مشاور پایگاه تخت جمشید این امر بدون اشکال است». بحث کارشناسان در رابطه با این بود که اولاً مشاور پایگاه از توانایی علمی و تخصص کافی در زمینۀ کار با الواح گلی برخوردار است و ثانیاً تمامی متخصصین خط میخی در کار پژوهشی با الواح، این اشیاء را در دست می‌گیرند و برخی حتی از دستکش هم استفاده نمی‌کنند. حتی استفاده از فناوری روز مانند تصاویر سه بعدی نیز در برخی از موارد پژوهشگر را از مطالعه مستقیم لوح با دستان بی‌نیاز نمی‌کند. متأسفانه مشخص نیست که مباحث مطرح شده توسط خبرنگار ایلنا به چه سبب به این شکل کاملاً اشتباه و جهت‌دار در یک جمله خلاصه شده است.
پاسخ مربوط به «نسبت دادن» قید «احتمال» برای کتیبۀ اردشیر اول هخامنشی که در بخشی از خبر از سوی منتقد بدان اشاره شده است؛ هرچند مطلقاً ارتباطی به موضوعات مطرح شده در روزهای اخیر در رابطه با در دست گرفتن الواح ندارد و نمی‌توانیم درک کنیم که ایراد گرفتن به کاربرد یک قید «احتمال» در یک مطلب کوتاه تلگرامی! اولاً چگونه می‌تواند تخصص یک کارشناس را مورد تردید قرار بدهد و ثانیاً استفاده از قید «احتمال» برای یک مطلب کوتاه در تلگرام در دو سال پیش می‌تواند چه ارتباطی با دست گرفتن لوح و توضیح محتویات آن توسط کارشناس پایگاه در بهار امسال داشته باشد. به هر ترتیب این ایراد (؟!) قبلتر در همان فضای تلگرام پاسخ داده شده است و نیازی به تکرار مکررات و بحث بر سر استفاده از یک قید نیست.
بهتر بود که منتقد که گویا در حوزۀ باستانشناسی تحصیل و فعالیت کرده است بجای پرداختن به محتوای الواح و ارزش آوایی نشانه‌ها و سایر موارد مرتبط با آن (که البته در حوزۀ تخصصی کتیبه‌شناسی و زبانشناسی است و نه باستانشناسی) «ضوابط حفاظتی» مرتبط با دست گرفتن الواح گلی را بر می‌شمرد تا کتیبه‌شناسان نیز از این ضوابط حفاظتی خاص مرتبط با کار با الواحِ گلی آگاه گردند.
گرفتن لوح در دست توسط یک لوح‌خوان نه مورد عجیبی است و نه تازه! شاید در فضای کنونی شبکه‌های اجتماعی تهیه و انتشار فیلم کار با لوح گلی برای عموم تازگی داشته باشد ولی متخصصین آگاه با کمی جستجو در اینترنت با تعداد زیادی از تصاویر و فیلم‌های مرتبط با معرفی و خوانش الواح برمی‌خورند و با کمی مقایسه متوجه می‌شوند که کدام کارشناس لوح‌خوان در کار با الواح بیشتر جانب احتیاط را رعایت کرده است. صفحۀ اینستاگرامی پایگاه میراث جهانی تخت جمشید پیشتر تعداد زیادی از این تصاویر که متعلق به متخصصین بین‌المللی و سرآمد (از جمله ریچارد هلک) را منتشر نموده است و کفایت می‌کند.
بخش پایانی گزارش از دکتر سهیل دلشاد نقل قول شده است اما اشاره نشده است که مطلب نقل شده از وی تنها بخشی از نظرات کارشناسان در رابطه با کار با الواح است و نه پاسخ مستقیم به ایلنا یا منتقد. بنابراین این بخش از گزارش ایلنا هم کاملاً گزینشی و جهت‌دار تدوین شده است. بایسته بود خبرنگار محترم پاسخ مطالب مطرح شده از سوی منتقد را در این خبر مستقیماً از مشاور پایگاه یا مرکز پژوهش‌های کتیبه‌شناسی می‌پرسید و آن را در خبر درج می‌کرد.
اما در رابطه با محتویات لوح مذکور باید متذکر شد که اصولاً استناد به محتویات یک فیلم کوتاه که به صورت عمومی منتشر شده است و جامعۀ هدف آن عموم مردم بوده‌اند برای گرفتن نتیجۀ مطلوب منتقد یعنی تاکید و پافشاری منتقد بر «ناآگاهی» کارشناس مربوطه، روش معمول در فضای مجازی عمومی است و همین امر سطح انتقاد را تا حد یک فضای مجازی تقلیل می‌دهد و درخور یک خبرگزاری رسمی کشور نیست. قاعدتاً ملاک سنجش دانش یک متخصص بر اساس نوشته‌های علمی وی در قالب مقالات و کتب علمی و تخصصی است و نه بررسی واژه به واژۀ صحبت‌های کارشناس مجموعه در یک فیلم کوتاه (با چاشنی استهزاء به خاطر لغزش کلامی وی در خوانش یک واژه) و یا یک پست تلگرامی!
