برونگراها و درونگراها ویژگیهای خاص خودشون رو دارن و یک نوع از زندگی رو میپسندند و اگر انتخاب نقش این افراد تو جامعه با توجه به ویژگی شخصیتیشون باشه، میتونیم شاهد رشد و تعالی اونها باشیم.
پس هرگز نمیتونیم بگیم کدومیک بهتر یا بدتره!
اما مشکل از جایی شروع میشه که افراد به درونگرایی و برونگرایی مطلق نزدیکتر بشن در این صورت چنین حالتی بیماری تلقی میشه و افراد باید برای جلوگیری از آسیبهای شخصیتی شدید، روند درمان رو آغاز کنند. این افراد میتونند به کمک مشاوره با روان درمانگر، راههای موثر برای برگشت به مسیر تعادل رو پیدا کرده و روال طبیعی زندگی رو از سر بگیرند.
شما درونگرا هستید یا برونگرا؟
به نظرتون کدوم نوع از افراد بهتر هستند؟