شیخِ دیشب

2023-01-01 01:50:23 مو و ریش سفید، زیاده‎روی در نوشیدن و کشیدن، زبان تندوتیز و پرطعنه، روابط عاشقانه با زنان مشهور، تبعید از آمریکا و سفر به اقصی نقاط اروپا، سابقۀ کل‎کل و درگیری با همینگوی... این‎ها تنها ظاهری‎ترین مشترکات اورسن ولز و مخلوقش در آن سوی باد هستند.

(عکس: جان هیوستن در نقش جِی. جِی. هانفرد، آلتر ایگوی ولز، آن سوی باد) باز کردن / نظر دهید

2023-01-01 01:43:15 یکی از مناقشه‎های فیلم سیتیزن کین این بود که چه اندازه از شخصیت اصلیِ فیلم، "چارلز فاستر کین"، برگرفته از ویلیام رندال هرتس (غول رسانه‎ای) و چه اندازه از آن نمود نویسنده و کارگردان آن یعنی اورسن ولز است. ولز در مصاحبه‎ای هرگونه شباهت خلقی و شخصیتی با مخلوقش را منکر می‎شود. فیلم "آن سوی باد" (2018) چیز دیگری می‎گوید.

ایدۀ این فیلم به حدود سال 1970 (30 سال پس از انتشار سیتیزن کین) در ذهن ولز شکل گرفت و تولید آن بیش از یک دهه به درازا کشید و با مرگ ولز تعلیق شد. فیلم به عنوان «بازگشت بزرگ ولز به عرصۀ هالیوود» تبلیغ می‎شد. فیلمی که قرار بود با همۀ آنچه ولز پیش از این به نمایش گذاشته بود متفاوت باشد (و از بسیاری جهات به راستی همینطور است). فیلمی نیمه خودنگارانه [semi- autobiographical] که انعکاس وضعیت ولز به عنوان یک کارگردان اسطوره‎ای‎ست که علی‎رغم شهرت و اعتبار بی‎نظیرش به شدت درگیر جذب سرمایه برای تولید فیلم بود؛ همان کسی که (به اعتباری) بزرگ‎ترین فیلم تاریخ سینما را ساخته بود.

عرض من این است که در این فیلم نیمه خودنگارانه، که شخصیت اصلی‎اش از جهات مختلف و لایه⁩های گوناگون بازنمود خود ولز است نیز می‎توان انعکاس چارلز فاستر کین را بازشناخت. مردی "بزرگ" که در آغاز روایت فیلم می‎میرد و دربارۀ مرگ او روایت‎های ضدونقیضی به گوش می‎رسد. درست مثل سیتیزن کین، چشم‎اندازباوری از مضامین کلیدیِ فیلم به شمار می‎رود. مخاطب از دریچه دیدهای گوناگون با آنچه به واقع روی داده روبرو می‎شویم (به معنای واقعی صحنه‎ها به کمک لنزها و دوربین‎های گوناگون فیلم‎برداری شده و سکانس‎ها هرکدام رنگ و عمق و کیفیت خاص خود را دارند). دور بودن شخصیت اصلی از انسان‎های اطرافش (و همچنین مخاطب) و گنگیِ ذاتی‎اش تا انتهای فیلم حفظ می‎شود. آن سوی باد همان اندازه ساختارشکن است که سیتیزن کین کلاسیک، با این همه هر دو روایتگر یک شخصیت هستند. باز کردن / نظر دهید

2023-01-01 00:48:27 فاک it is "the end of December". باز کردن / نظر دهید

2023-01-01 00:46:20 واقعاً خایه کردم. باز کردن / نظر دهید

2023-01-01 00:45:46 پی‎نوشت: خوشحالم که توانستم برای اولین بار برای توصیف یک وضعیت به کوهن ارجاع دهم. نشانۀ مبارکی است. باز کردن / نظر دهید

2023-01-01 00:43:09 IN CASE YOU HAVE NOT LISTENED TO THE SONG YET.
YOU'RE WELCOME. باز کردن / نظر دهید

2023-01-01 00:39:57 پی‎نوشت: خوشحالم که توانستم برای اولین بار برای توصیف یک وضعیت به کوهن ارجاع دهم. نشانۀ مبارکی است. باز کردن / نظر دهید

2023-01-01 00:35:34 "همه برا خودشون یه گوهی شده‎ان، تو هنوز همون آقایی که بودی هستی." باز کردن / نظر دهید

2022-12-31 21:08:17 فکر نمی‎کنم برای کنکور ارشد لازم باشد یک کتاب تقریبن پانصد صفحه‎ای دربارۀ لایب‎نیتس بخوانم. تنها این را به مثابه فرصتی (یا بهانه‎ای) برای جبران شکاف‎های قبلی می‎بینم. می‎توان چنین وقتی را برای ریاضیات (درسی که در دورۀ کارشناسی درست 0 واحد به آن اختصاص داده شده و تعداد تست‎های آن با درسی که جمعن 10 واحد درسی به آن اختصاص داده شده برابری می‎کند) سرمایه‎گذاری کرد، اما من چنین نمی‎کنم. به جای آن به لایب‎نیتس و هگل و هایدگر می‎پردازم، چرا که هیچ‎گاه سرمایه‎گذار خوبی نبوده‎ام. باز کردن / نظر دهید

2022-12-31 21:04:01 "تمدن جدید بر سه پایه ایستاده است: فیزیک جدید، ریاضیات جدید و منطق جدید. فیزیک جدید فیزیک لایب‎نیتس است، زیرا آخرین کلام آن بدین مضمون که «ذات ماده انرژی است» اولین سخن لایب‎نیتس در فیزیک است. در ریاضیات، تأثیر حساب بینهایت کوچک‎ها بر علوم جدید و دخالت آن در رشد صنعت و علم جدید بر اهل فن پوشیده نیست، و ابداع این حساب به دست لایب‎نیتس معروفتر از آن است که نیاز به توضیح داشته باشد. و اما در منطق جدید، تمام شارحان بدون استثنا لایب‎نیتس را اولین کسی می‎دانند که هم فکر منطق حدید را در سر پروراند و هم عملن اولین قدم‎های مؤثر را در راه تدوین آن برداشت، و بسیاری از قوانین امروز منطق جدید به صورتی است که لایب‎نیتس تدوین کرد و بعضی از آن‎ها به نام خود او معروف است. "
-فلسفۀ لایب‎نیتس، منوچهر صانعی دره‎بیدی

از سال 98 به لایب‎نیتس بی‎توجه بودم. از آنجا که این روزها توجه⁩ام به کنکور است و توجه کنکور به لایب‎نیتس، به ناچاری به لایب‎نیتس بازگشته‎ام. اینکه هرچه را رها میکنم بعدها از نو مقابلم ظاهر می‎گردد را یک موهبت می‎دانم، چرا که همیشه لحظه آخری عمل کرده‎ام و برای انجام بیشتر کارها نیازمند یک ضرب‎العجل‎ام. خوشحالم که زندگی آنقدر مرا به حال خود نگذاشته که از انجام بایسته‎ها بازبمانم، و از طرفی آنقدر بی‎رحم نبوده که از شانس‎های دوم و سوم محروم شوم. خلاصه آن که پس از چند سال غفلت حالا لایب‎نیتس می‎خوانم. باز کردن / نظر دهید