واژه‌ها صرفاً از طريقِ کاربردی که دارند معنایِ معینی پیدا می‌ک | فلسفه
واژه‌ها صرفاً از طريقِ کاربردی که دارند معنایِ معینی پیدا می‌کنند. کلماتی که مطابقِ این کاربرد چنین به کار برده می‌شوند که مردم، با خواندنشان، به عبودیت انگیخته می‌شوند کلماتِ مقدس نامیده می‌شوند، و هر کتابی را که با چنین کلماتی نوشته شده باشد نیز مقدس می‌نامند. اما اگر آن کاربرد بعدها از میان برود بدانگونه که کلماتی معنایِ قبلی خویش را از دست بدهند، یا آن کتاب به کل نادیده گرفته شود، چه از روی خباثت و چه از آن رو که مردم دیگر بدان نیاز ندارند، آنگاه هم آن کلمات و هم آن کتاب نیز به همان حساب دیگر نه ارزشی خواهند داشت و نه مقدس خواهند بود. در آخر، اگر واژه‌های یکسانی به شکلِ متفاوتی به کار گرفته شوند یا قبول افتد که واژه‌هایی به معنایِ عکسِ معنایِ پیشین‌شان به کار برده شوند، آنگاه هم واژه‌ها و هم كتاب‌هایی که قبلاً مقدس بودند نامقدس و نجس می‌شوند. بنابراین هیچ چیزی به خودیِ خود و مستقل از ذهن مقدس، نامقدس یا نجس نیست، بلکه تنها در ارتباط با ذهن است که چنین یا چنان می‌شود.
