فلسفه بدون مرز

2022-05-12 23:20:42 تو صف ها باشید و از دو کیلو مرغ و روغن غافل نشید،مبادا که مردم ازتون جلو بزنن و سهمتون رو بخورند. البته خودشون هم از ما هستند مثلا بعضی هاشون بچه هاشون دارند تو غرب فلاکت زده و لعنت الله در سواحل با لباس پاره پوره و لخت زیر افتاب می خوابند و زیر لب برای کافران غربی نفرین می فرستند.بچه ی خوبی باشید و نارحت نشید ممکنه به یکباره نتتون رو قطع کنند.


@philosophybimarz باز کردن / نظر دهید

2022-05-12 19:28:53 ‍ ■ پرستش به آسانی تعریف نمی شود؛ زیرا هرچه شمار پرستندگان افزایش مییابد، معنی آن نیز افزایش مییابد و تغییر می کند. ممکن است پرستش در ادیان ابتدایی تنها ملهم از ترسی باشد؛ و به هر آن چیزی داده شود که قدرتمند است. این عنصر در پرستش خدا باقی مانده است؛ و این نیز ممکن است عمدتاً از ترس مرکب باشد و عمدتاً بر اساس احترام به قدرت داده می شود. اما عنصر ترس بیشتر و بیشتر بدان سو میرود که عشق آن را براند؛ و در برترین پرستش ترس به تمامی غایب است.

به مجرد آنکه پرستش ملهم از ترس باشد، بهتر شده است؛ پرستش، در تأمل در باب آنچه پرستیده می شود، با خود شادی می آورد. اما شادی به تنهایی پرستش را نمی سازد: بایستی نوعی تقدیس و حس اسرارآمیز نیز وجود داشته باشد که به آسانی تعریف پذیر نباشد. این سه امر، یعنی تأمل شادمانه، تقدیس، و حس اسرارآمیز، برای ساختن هر یک از صورتهای برتر پرستش اساسی می نمایند.

در درون پرستش، در این معنای بسیار وسیع، انواع گوناگونی وجود دارد که بازشناختن آنها مهم است. پرستشی برگزیده وجود دارد که مستلزم آن است که عین یا متعلقش حتماً نیک باشد؛ و نگرشی مخالف را در باب عین یا متعلقی بد تصدیق میکند؛ و پرستشی بیطرفانه وجود دارد که می توان آن را به هر آن چیزی داد که وجود دارد، قطع نظر از نیکی یا بدی اش. افزون بر این تقسیم بندی، یک گونهٔ دیگر وجود دارد که به همان اندازه مهم است.

پرستشی وجود دارد که فقط میتوان آن را به عین یا متعلقی بالفعل موجود داد؛ و یک پرستش دیگر که می توان آن را بدان چیزی داد که صرفاً جایگاهش در جهان آرمان هاست؛ میتوان این دو گونه را به مثابه پرستش امر بالفعل و پرستش امر آرمانی بازشناخت. این دو در پرستش خدا یکی می شوند؛ زیرا خدا را هم به مثابه امر بالفعل و هم تجسم تام امر آرمانی پنداشته اند. پرستش خدا برگزیده است؛ زیرا به نیکی خدا وابسته است.

همچنین است تمام پرستش انسان های بزرگ یا اَعمال بزرگ، و هرچیزی که پرستش آن به نوعی کیفیت برتر وابسته است که تحسین ما را برمی انگیزد.

#برتراند_راسل
#ماهیت_دین


@Philosophybimarz باز کردن / نظر دهید

2022-05-12 12:50:17 ایرانی ها ده سال دیگر ۹۰ درصدشون منقرض میشن از گرسنگی و اون ۱۰ درصد باقی مانده کشور رو می گیرند.


@philosophybimarz باز کردن / نظر دهید

2022-04-30 07:51:56 ‍ من ملت را تا پایه‌ی خدایی بالا می‌برم.
آیا هرگز غیر از این بوده است؟
ملت تن خداست. هر ملتی فقط تا زمانی ملت است که خدایی خاص خود داشته و همه‌ی خدایان دیگر را آشتی‌ناپذیر انکار کند، تا زمانی که ایمان داشته باشد که به توسط خدای خود بر همه پیروز خواهد شد و همه ی خدایان دیگر را از خدایی خلع خواهد کرد و از جهان بیرون خواهد راند.
همه‌ی ملت‌های بزرگ تا بوده چنین ایمان داشته‌اند، دست‌کم ملت‌هایی که تا اندازه‌ای برجسته بودند، همه ی ملت‌هایی که زمانی در تاریخ بشریت جای داشته‌اند. بر ضد واقعیت نمی توان حکم کرد.

#فئودور_داستایوفسکی
#تسخیر_شدگان
ترجمه‌ #سروش_حبیبی

@Philosophybimarz باز کردن / نظر دهید

2022-04-28 18:34:27 شما به عنوان یک ایرانی که کشورتون ۱۰ درصد خاویار جهان رو تولید میکنه تا حالا خاویار مصرف کردید؟


@philosophybimarz باز کردن / نظر دهید

2022-04-26 13:05:04 ‍ «حقیقت این بود که امکان نداشته این جهان کار موجودی رحیم بوده باشد، بلکه کار شیطانی بوده که موجودات را آفریده تا از مشاهدهٔ رنج‌های آن‌ها لذت ببرد؛ داده‌ها به این نکته اشاره می‌کردند، و من به این امر عقیده پیدا کردم.»

آرتور شوپنهاور، از کتاب تسلی‌بخشی‌های فلسفه، آلن دوباتن، ترجمهٔ عرفان ثابتی، انتشارات ققنوس، چاپ هفدهم۱۳۹۷، ص۲۰۶

«زندگی کسب و کاری اندوهناک است، تصمیم گرفته‌ام آن را صرف تأمل دربارهٔ خودش کنم.»

آرتور شوپنهاور، از کتاب تسلی‌بخشی‌های فلسفه، آلن دوباتن، ترجمهٔ عرفان ثابتی، انتشارات ققنوس، چاپ هفدهم۱۳۹۷، ص۲۰۸

«زندگی آن قدر کوتاه، نامعلوم، و زودگذر است که ارزش ندارد با تقلای زیاد خود را به دردسر بیندازیم.»

آرتور شوپنهاور، از کتاب تسلی‌بخشی‌های فلسفه، آلن دوباتن، ترجمهٔ عرفان ثابتی، انتشارات ققنوس، چاپ هفدهم۱۳۹۷، ص۲۰۸

«زندگی به مرگ فردی و شخصی می‌خندد؛ زیرا پس از مرگ شخص در نسل او و نسل اشخاص و افراد دیگر باقی می‌ماند و حتی اگر جریان آن در یک مسیر خشک گردید، در هزاران مسیر دیگر جریانی پهن‌تر و عمیق‌تر پیدا می‌کند. انسان چگونه می‌تواند نجات پیدا کند؟»

آرتور شوپنهاور، از کتاب تاریخ فلسفه، ویل دورانت، ترجمهٔ عباس زریاب خوئی، انتشارات علمی فرهنگی، چاپ بیست‌وششم۱۳۹۶، ص۳۰۴

«در میان این‌همه نگرانی و اضطراب دو دلداده را می‌بینیم که با حرص و شوق تمام همدیگر را در نهان و با ترس و لرز در آغوش می‌کشند. این ترس و واهمه بهر چیست؟ برای این‌که این دو عاشق دلداده خیانت می‌کنند و می‌خواهند این زندگی ذلت‌بار مسکنت‌آمیز را به دیگری منتقل کنند؛ زیرا در غیر این صورت حیات به زودی به پایان خواهد رسید؛ این است سرّ عمیق حیا و شرمی که در عمل تولید مثل موجود است.»

آرتور شوپنهاور، از کتاب تاریخ فلسفه، ویل دورانت، ترجمهٔ عباس زریاب خوئی، انتشارات علمی فرهنگی، چاپ بیست‌وششم۱۳۹۶، ص۳۰۴

«زندگی کوتاه است ولی حقیقت دورتر می‌رود و بیشتر عمر می‌کند؛ بگذار تا حقیقت را بگوییم.»

آرتور شوپنهاور، از کتاب تاریخ فلسفه، ویل دورانت، ترجمهٔ عباس زریاب خوئی، انتشارات علمی فرهنگی، چاپ بیست‌وششم۱۳۹۶، ص۲۷۹

#آرتور_شوپنهاور
#تاریخ_فلسفه، #ویل_دورانت
#تسلی_بخشی_های_فلسفه، #آلن_دوباتن


@Philosophybimarz باز کردن / نظر دهید

2022-04-25 18:25:27 قدرت وقتی با خرافات بهم گره بخوره،تنها راه به بند کشیدن و استعمار بیشتر مردم اعمال فشار و نهادن چماق بر سر مردم تحت امر است تا پایه های حکومت محکم تر شود.

طالبان بیانیه داده دیده که رهبرمون خواب دیده که مردم افغانستان باید یک ماه بیشتر روزه بگیرند تا شکر گذار خداوند به خاطر به دست اوردن چنین حکومتی باشند.

پی نوشت:این حکم شامل خود طالبان نمیشه و فقط مردم باید اطاعت کنند.


@philosophybimarz باز کردن / نظر دهید

2022-04-23 12:27:24 ‍ هستی ما سراسر بر لحظه‌ی در حالِ گذر بنا شده و به همین دلیل به جنب و جوشی بی امان بدل گشته که حتی لحظه‌ای رخصتِ باز ایستادن و نفس تازه کردن به ما نمی‌دهد. حالِ ما در زندگی، حالِ آن فردی است که در سرازیری می‌دود و برای باقی ماندن بر دو پای خود ناگذیر از دویدن است و اگر بخواهد توقف کند به زمین درخواهد غلتید. زندگی نگاه داشتنِ یک نی بر نوک انگشت است، سیاره‌ای است که به محض انصراف از حرکت در مدار خود، به درون خورشیدِ منظومه سقوط می‌کند.

در این چنین جهانی که دوام هیچ چیز ممکن نیست، جایی که همه‌چیز در گردابِ بی‌امانِ تغییر و تبدیل گرفتار آمده، جایی که همه‌چیز با شتابِ دیوانه‌وار در حرکت و گریز است و مغلوبِ حرکت و پیش‌رفت، مشکل بتوان احساس خوشحالی و خرسندی کرد. چگونه می‌توان در جایی آرام و قرار یافت که به گفته‌ی #افلاطون «شدنِ مداوم و هرگز نابودن» تنها شکل هستی و وجود در آنجا است؟

انسان هیچگاه #خشنود نیست! سرتاسرِ زندگی را به دنبال خشنودیِ خیالی می‌دود، خشنودی‌ای که به ندرت به دست می‌آید و وقتی هم که به دست آمد همان بیداری از خواب خوشحالی است: چون کشتیِ شکسته‌ای که بی‌دکل به بندرگاه وارد می‌شود‌. دست آخر هم تفاوتی نمی‌کند که در طول زندگی خوشبخت بوده یا بدبخت، چون زندگیِ وی چیزی جز یک اکنونِ گذرا نبوده و اکنون پایان یافته.

#آرتور_شوپنهاور
#جهان_و_تاملات_فیلسوف
■ #در_باب_عبث_بودن_وجود

@Philosophybimarz باز کردن / نظر دهید

2022-04-22 19:38:27 کلیپی کوتاه و تاثیر گذار از عصر امروز


@philosophybimarz باز کردن / نظر دهید

2022-04-19 23:45:12 زندگی را زیستن چه دشوار و ادامه دادن چه صعب و سخت

در میان میلیون ها اسپرم و در میان میلیارد ها زمان و میلیارد ها مکان در این عصر و در این مکان چشم به جهان گشودیم.چه می شد اگر در دوران قرون وسطی به دنیا می امدیم و تیره بختی حکم می راند و کشیشان به اتهام کفرگویی فرمان به سوزاندن شهروندی می دادند و شما با هیاهو به استقبال عدالت می رفتید ؟یا اگر در قلب پاریس در خانواده ای مرفه و بی دین به دنیا می امدید و انقدر بلند پرواز بودید که از شدت به دست نیاوردن اخرین مدل لامبورگینی هر روز افسرده تر می شدید و خودکشی می کردید.تصور کنید در خانواده ای مسلمان از زنی به دنیا امدید که شوهرش ماه ها قبل به جنگ رفته است و مرده است اما زن هنوز به امید زنده است؟

شما و اجدادتان یک یهودی هستید که هیتلر شما را به اشویتس و کوره های ادم سوزی محکوم کرده است از لای دریچه های کوچک اتاق می توانید شعله های گر گرفته ی اتش را که طعمه ی بعدی شما هستید را ببینید و تن و بدنتان شروع به از هم پاشیدن می کند.


شما که هستید؟ایا واقعا زندگی این ارزش را دارد که هر کاری کنیم تا زنده بمانیم یا اینکه از بد شانسی به ما رسیده است؟تلخ و بی ثمر به پیشیم.چه شما تمام وجودتان را صرف نیکوکاری کنید و چه بالعکس، بالاخره در گور دراز کشیده برایتان یاسین می خوانند و چه اسمتان هزار ها سال به میمنت یاد شود یا نشود به حال شما هیچ فرقی ندارد.حقیقت همین است،واقعیت تلخ است،گزنده،بی رحم.چه دوست داشته باشید چه نداشته باشید هدف هایتان همگی مقطعی،ناپایدار و سست هستند.ما توده ها به بردگی کشیده شده ایم از هر سو مورد تجاوزیم.نه رویایی وجود دارد نه کابوسی هر انچه هست ونیست مقطعی و گذرا و لرزان است.هدف غایی و متعالی وجود ندارد،ذره ای ناچیز از گرد وغباری بی انتها که کورکورانه در تکاپو است برای خودش معنا بتراشد.نبودیم و شد و نخواهیم بود و می شود.

پوچی
#قسمت_اول
#اختصاصی_فلسفه_بدون_مرز


@philosophybimarz باز کردن / نظر دهید