تنها اقدامی که در این موارد انجام می‌شود، انتشار موزیک ویدیوها | Pianoclub
تنها اقدامی که در این موارد انجام می‌شود، انتشار موزیک ویدیوهای این چنینی با برچسب "محتوای نامناسب برای گروه های سنی پایین"،و " محتوای آزار دهنده" است که به بیننده و شنونده اخطار می‌دهد که ممکن است تصویر و محتوای موزیک ویدئو آزاردهنده باشد و کنسرت‌هایی که در این موارد انجام می‌شود همگی تابع قوانین محدودیت سنی است. مثلا اگر قرار است کسی در وسط کنسرت، شلوار خواننده را از پایش بیرون بکشد و یا خواننده قرار است فحش ناموسی و جنسی بدهد، خواننده مصرف مواد مخدر را تجویز کند و یا موارد مشابه، اجازه ورود افراد کم سن و سال به سالن داده نمی‌شود. چیزی که در کنسرت تتلو اتفاق افتاد و صدها کودک نیز به طور زنده و یا از طریق شبکه های اجتماعی شاهد آن بودند.
اما چرا سندروم تتلیزم در سال‌های اخیر در کشورمان رواج پیدا کرده است؟ تا کنون به رفتار اجتماعی دانش آموزان راهنمایی و دبیرستان دقت کرده اید؟ به سبک لباس پوشیدن، سبک گفتار و آهنگهایی که گوش می‌دهند و لذت می‌برند حساس شده اید؟ انگار آنها دائما در حال فرار هستند. فرار از جامعه، خطوط قرمز جامعه و فرار از خود. خود من به شخصه دانش آموزانی را می‌شناسم که تتلو گوش می‌کنند و تقریبا تمام اشعار آهنگها و ترانه ها را از بر هستند و برخی از خود تتلو آنها را بهتر اجرا می‌کنند. آنها شاید از قواعد خسته شده اند. از صحبت‌های اتوکشیده مدیر و ناظم و خانواده به ستوه آمده اند و دنبال چیز "جدید" ی هستند. حال این چیز جدید چه ماهیتی دارد برای آنها فرقی نمی‌کند. آنها از اداهای مجریان رادیو و تلویزیون که هر روز صبح با نشاطی را برایمان آرزو می‌کنند و خود، در اوج بدبختی و فلاکت مرگبار زندگی هستند خسته شده اند. از بایدها و نبایدها خسته شده اند. از "بی آینده گی" از " اشعار کلاسیک عاشقانه به ظاهر پاک" خسته شده اند و بدشان نمی آید کمی غبار و ناپاکی تجربه کنند. آنها گاهی "رسالت" را با "رذالت" جایگزین می‌کنند تا ببینند چه پیش خواهد آمد. آنها که از ادبیات پاک و اتوکشیده و واژگان محترم خسته و ناامید شده اند بدشان نمی آید که کمی واژگان رکیک در سفره ادبیاتشان خودنمایی کند تا خود را امروزی تر، روشنفکرتر، آزادتر، خودمانی تر و در نهایت قدرتمندتر نشان دهند و به بقیه بفهمانند که چند فاز گنگ در وجود آنها وجود دارد و بچه مثبت و "سوسول" نیستند. این واژگان به آنها قدرت می‌دهد تا از سلول تنهایی خود بیرون بیایند زیرا در دنیای بیرون افراد زیادی را مثل خود خواهند یافت.
اما "تتلیزم" دیگر هیچ ربطی به امیر مقصودلو یا تتلو ندارد. امیر تتلو خود قربانی تفکرات و خط مشی ناکارآمد داخلی بوده است. او فقر و زندان را تجربه کرده، توهین شنیده و شخصیت خود را نابود شده دیده است. بنابراین طبیعی است که اکنون یاغی باشد و به زمین و زمان ناسزا بگوید. اما تتلیزم پدیده ای جدید در فرهنگ ماست که اساسا ربطی به موسیقی ندارد.
هنوز هم افراد زیادی اعتقاد دارند که تتلو یک ناخواننده عقده ای تازه به دوران رسیده است که فقط روی صحنه عقده گشایی می‌کند. شاید حق با آنها باشد. اما روی سخنم با کسانی است که بیش از چهل سال موسیقی را در این کشور تحریم کردند. آنها با وقاحت تمام حتی "ربنای شجریان" را سانسور کردند. کسانی که جرئت نشان دادن ساز سحرانگیز کیهان کلهر و صدای ملکوتی شجریان را نداشتند، امروز حق اعتراض به اتفاقاتی که در کنسرتهای تتلو می افتد ندارند. انهایی که هنوز می‌ترسند صدای یک زن اغوایشان کند و در ورودی بهشت را بر آنها ببندند باید اکنون پاسخگو باشند. زیرا تتلیزم نتیجه سالها اشتباه مکرر و مستمر آنهاست.
