فلسفه سیاسی

2021-09-27 08:19:13 مشروطیت و دموکراسی

"نکته‌ای که در بررسی‌های نظام مشروطه ایران مغفول مانده، اهمیت تاکید مشروطه‌خواهان بر ضرورت ایجاد نظام حکومت قانون در ایران است."

واژه‌ی freedom همان «آزادی از رقیت» یا free from… است و این آزادی از رقیت، در نظام‌های مشروطه، با توجه به نظام حقوقی هر کشوری از درجه‌ای نازل شروع می‌شود، هم‌چنان‌که از سده‌ها پیش در هر یک کشورهای اروپایی مشروطیت نظام‌های آن‌ها از جایی شروع شده و در تحول تاریخی پیچیده‌ای به دموکراسی‌های کنونی دگرگون شده است.

اصل، در همه‌ی این نظام‌ها، تاسیس حکومت قانون یا بهتر بگوییم تحدید حدود سلطنت مستقل بر پایه‌ی قانون‌های بنیادین بوده است که در مقایسه با نظام‌های حقوقی پیشرفته‌ی کنونی بسیار ناقص بوده‌اند.

دموکراسی‌های کنونی از نظام‌های مشروطه‌ی ناقص سده‌های پیش ناشی شده‌اند، هم‌چنان‌که در ایران نیز مشروطیت می‌بایست به دموکراسی تحول پیدا می‌کرد.

نکته‌ای که در بررسی‌های نظام مشروطه ایران مغفول مانده، اهمیت تاکید مشروطه‌خواهان بر ضرورت ایجاد نظام حکومت قانون در ایران است.

این ایراد معقول نیست که بگوییم مشروطه‌خواهان دموکراسی نمی‌خواستند، بلکه آنان نظامی را می‌خواستند که می‌توانست به دموکراسی بینجامد.به عبارت دیگر، خواست دموکراسی در آغاز استقرار مشروطیت در ایران سالبه‌ی به انتفاءِ موضوع بود، اما مشروطیت ایران می‌توانست، و شاید بتوان گفت می‌بایست، در ادامه‌ی دگرگونی‌های پیچیده‌ای به دموکراسی بینجامد.

جواد طباطبایی، تأملی درباره‌ی ایران جلد دوم نظریه‌ی حکومت قانون در ایران بخش دوم مبانی نظریه‌ی مشروطه‌خواهی، تهران، مینوی خرد


فلسفه سیاسی
 @PoliticalphilosophyN باز کردن / نظر دهید

2021-09-21 08:50:25 https://telegra.ph/sariolghalam-09-19



فلسفه سیاسی
 @PoliticalphilosophyN باز کردن / نظر دهید

2021-09-17 19:08:51 ‍ نوید رسولی (دانش‌آموخته‌ی علوم سیاسی) در یادداشتی به آرای کارل یاسپرس درخصوص دانشگاه می‌پردازد:

دانشگاه از منظر کارل یاسپرس

کارل یاسپرس را باید در گروه پیشگامان اگزیستانسیالیسم آلمان محسوب کرد. به اعتقاد کارل، اگزیستانس تعریف ناپذیر است و در مفهوم نمی‌گنجد. او معتقد است اگرچه واقعیت اگزیستانس را نمی‌توان همچون وجود تجربی مستدل ساخت؛ اما می‌توان به آن به مدد نشانه اشاره کرد. از منظر وی وجود آدمی، در ارتباط با دیگران شکل می‌گیرد. در فلسفه‌ی کارل، مفهوم دیگری، نقش بیشتری نسبت به سایر فیلسوفان اگزیستانسیالیست دارد و یاسپرس دیگری را وسیله درک وجود فرد معرفی می‌کند.

تفاوت فکری کارل یاسپرس با سایر فیلسوفان اگزستانسیالیم مانند هایدگر و ساتر توجه ویژه به جایگاه علم است. از نظر او، علم لازمه‌ی فلسفه است و فیلسوف بدون مدد گرفتن از علم قادر به حرکت در مسیر صحیح نخواهد بود. به‌طورکلی تفکر یاسپرس، متعادل‌تر از هم‌قطاران خود است و فضای بیشتری به دانش‌ها اختصاص می‌دهد و همچنین کوشش او در الهیات یا خداشناسی طبیعی سبب تمایز او از سایر همکاران می‌شود.

از مهم‌ترین آثار کارل یاسپرس می‌توان به منطق فلسفی، آغاز و انجام تاریخ، فلسفه‌ی هستی و ایده‌ی دانشگاه اشاره کرد که در این بین کتاب ایده‌ی دانشگاه اهمیتی ویژه یافته است. یاسپرس نسبت به دانشگاهِ محافظه‌کار و گریزان از ارتباطات نگران است. این کتاب را در پایان دیکتاتوری هیتلر و بعد از شکست آلمان در جنگ جهانی دوم نگارش کرد و در آن به تبیین ویژگی‌ها و وظایف ذاتی دانشگاه پرداخت.

کارل یاسپرس دانشگاه را اجتماعی از پژوهشگران و دانشجویان می‌پندارد که در جست‌وجوی حقیقت هستند. وی بر استقلال دانشگاه فارغ از اینکه امکانات خود را از دولت‌ها یا اوقاف و مجوز خود را از پاپ یا فرمان‌های سلطنتی و مصوبه‌های دولت دریافت می‌کند، تأکید دارد. کارل معتقد است موضوعی که باعث ایجاد احترام دانشگاه نزد دولت‌ها می‌شود، آزادی آکادمیک است و این آزادی با آموزش حقیقت باید حفظ شود، هرچند عده‌ای درصدد محدود کردن آن باشند.

یاسپرس دانشگاه را نوعی خاص از مدرسه معرفی می‌کند و به نظر او دانشگاه فقط برای آموزش نیست و دانشجو باید در پژوهش‌ها مشارکتی فعال داشته باشد. به اعتقاد او دانشگاه برای دولت و جامعه منافع عملی دارد؛ زیرا فارغ‌التحصیلان دانشگاه مشاغلی را که به تخصص علمی و پرورش فکری نیاز دارند در دست می‌گیرند. چنانچه، این فایده مورد اختلاف باشد می‌توان به عزم راسخی که بدون محدودیت و به هر قیمت، در وجود دانشجویان نهادینه شده است اشاره کرد. چون بدون چنین عزمی انسان قادر به رسیدن به درجاتی از بصیرت که توانایی کسب آن را دارد؛ نخواهد بود.

به اعتقاد کارل، دانشگاه نهادی است که افرادی را که به‌صورت تخصصی و حرفه‌ای در جست‌وجوی حقیقت و انتقال آن هستند، متحد می‌کند. نظر به اینکه حقیقت با پژوهش نظام‌مند دسترس‌پذیر است، پژوهش نخستین مرکز توجه دانشگاه است. جست‌وجوی حقیقت در دانشگاه مستلزم تهدید جدی در تمام وجود انسان است و مرکز توجه دانشگاه در مرحله‌ی دوم، به سبب انتقال حقیقت، آموزش است.

یاسپرس سه‌چیز را نیاز اصلی دانشگاه معرفی می‌کند: تعلیم حرفه‌ای، آموزش‌وپرورش کلی انسان و تحقیق. چون دانشگاه هم‌زمان مدرسه‌ای حرفه‌ای، مرکزی فرهنگی و نهادی پژوهشی است؛ اما مردم همواره در مجبور کردن دانشگاه، برای انتخاب یکی از این سه امکان سعی داشته‌اند. دانشگاه‌ها نیز چون می‌خواستند کاری را که از آن‌ها انتظار می‌رفت انجام دهند؛ باید یکی از این سه امکان را انتخاب می‌کرد و حتی پیشنهاد شد دانشگاه به این شکل منحل شوند و به‌جای آن سه نوع مدرسه تخصصی دیگر تأسیس شود. اما در ایده‌ی دانشگاه این سه نیاز، به شیوه‌های جداناپذیر باهم متحد هستند و اگر یکی از آن‌ها جدا شود، بی‌اثر می‌شود. این سه عنصر باهم سازنده یک کل هستند و جدا کردن آن‌ها باعث نابودی روح دانشگاه می‌شود.

کارل یاسپرس تحقیق، آموزش، پژوهش و برقراری ارتباط را به‌عنوان رسالت اصلی دانشگاه معرفی می‌کند و دانشگاه این رسالت را در چارچوبی نهادینه انجام می‌دهد. دانشگاه تنها وقتی وجود دارد که در چارچوب یک ‌نهاد ایجادشده باشد و ایده‌ی دانشگاه در یک‌نهاد به تحقق خواهد رسید و کیفیت دانشگاه به میزان این تحقق وابسته است. دانشگاه بدون ایده‌ی دانشگاه تهی و بی‌ارزش است. هرچند ایده‌ی دانشگاه هرگز به‌طور کامل به تحقق ..................


متن کامل این یادداشت را در شماره‌‌ی نخست #پنداشت بخوانید

نسخه‌ الکترونیکی پنداشت را با تخفیف ویژه از کیوسک جار و کتابخوان طاقچه دریافت کنید:
https://taaghche.com/book/95164


به کانال تلگرامی پنداشت بپیوندید
@Pendasht_Quarterly باز کردن / نظر دهید

2021-09-17 19:08:50 نوید رسولی (دانش‌آموخته‌ی علوم سیاسی) در یادداشتی به آرای کارل یاسپرس درخصوص دانشگاه می‌پردازد:

یاسپرس سه‌چیز را نیاز اصلی دانشگاه معرفی می‌کند: تعلیم حرفه‌ای، آموزش‌وپرورش کلی انسان و تحقیق. دانشگاه هم‌زمان مدرسه‌ای حرفه‌ای، مرکزی فرهنگی و نهادی پژوهشی است. در ایده‌ی دانشگاه این سه نیاز، به شیوه‌های جداناپذیر باهم متحد هستند و اگر یکی از آن‌ها جدا شود، بی‌اثر می‌شود. این سه عنصر باهم سازنده یک کل هستند و جدا کردن آن‌ها باعث نابودی روح دانشگاه می‌شود.

صفحه‌ی مجله‌ی سیاسی و اجتماعی پنداشت را در تلگرام | اینستاگرام | توییتر دنبال کنید:

https://t.me/Pendasht_Quarterly باز کردن / نظر دهید

2021-09-15 09:46:49 روز جهانی دموکراسی
15 سپتامبر

از کانال لیبراسیون/لیبرالیسم
@cafe_andishe95

شاید در این میان برای مردم کشورهای غربی حق شرکت در انتخابات آزاد برای تاثیرگذاری بر سرنوشت سیاسی کشور خود امری بدیهی باشد. اما دموکراسی در جهان ما امری بدیهی نیست. انسان‌های زیادی در جهان هنوز باید برای آزادی و زندگی در یک نظام دموکراتیک پیکار کنند. آنان گاهی در سخت‌ترین شرایط می‌کوشند ارزش‌های دموکراتیک را علیه دیکتاتورها، رژیم‌های فاسد و حاکمان جبار به کرسی نشانند و اندک نیست شمار کسانی که هزینه چنین پیکاری را با جان خود می‌پردازند.

سازمان ملل متحد برای اینکه به افکار عمومی جهان یادآور شود که پیکار مشترک علیه ساختارهای غیردموکراتیک و نقض حقوق بشر در جهان چه اهمیتی دارد، ۱۵ سپتامبر هر سال را به عنوان "روز جهانی دموکراسی" اعلام کرده است.

این روز باید یادآور شود که همه قدرت برخاسته از اراده مردم است و این امر اصل بنیادین همه ساختارهای اجتماعی دموکراتیک در جهان ماست.
"روز جهانی دموکراسی" تجدید پیمانی است تا بر حقوق و آزادی‌های ناشی از دموکراسی مانند حق مشارکت در تعیین سرنوشت از گذرگاه انتخابات آزاد، پاسداری از منزلت آدمی، تامین آزادی بیان و مطبوعات و اجتماعات، تامین آزادی اعتقادات دینی و وجدانی و در یک کلام ایجاد جهانی عادلانه‌تر تاکید شود.

راینهولد نیبور، سیاست‌شناس و متفکر آمریکایی گفته بود:
«استعداد آدمی برای رسیدن به عدالت، دموکراسی را ممکن، اما گرایش آدمی به بی‌عدالتی، دموکراسی را ضروری می‌سازد».

به راستی دموکراسی در روزگار ما به چه کار می‌آید؟
دموکراسی از نظر لغوی به معنی "حکومت مردم" و در واقع الگویی برای آیین کشورداری و نوع ویژه‌ای از سازماندهی حکومت است. جاذبه‌دموکراسی در جهان ما به گونه‌ای است که امروزه حتی بدترین حکومت‌های اقتدارگرا و خودکامه نیز خود را رژیم‌های "غیردموکراتیک" نمی‌خوانند. اما این فقط یک روی سکه است. از سوی دیگر شمار زیادی نیز از دموکراسی نومید و سرخورده‌اند. چنین رویکردی بیانگر عدم تحقق انتظارات و آرزوهایی است که با دموکراسی پیوند زده شده است.
گفتنی است که ناخشنودی همواره بخشی از دموکراسی است و این نظام نمی‌تواند به انتظارات همگان به یک اندازه یا به اندازه‌کافی پاسخ دهد.

بزرگ‌ترین دشمنان دموکراسی کسانی هستند که آن را آرمانی و ایده‌آلیزه می‌کنند تا سپس ناکامی‌های آن را به منزله‌خیانتی به ایده‌آل‌های خود قلمداد کنند و آن را در خدمت توجیه افکار و عقاید ضددموکراتیک خود قرار دهند. از این‌رو توهم‌‌زدایی و رفع سوء‌تفاهم از مفهوم دموکراسی اهمیت بسیار دارد.

دموکراسی وضعیتی نیست که یک بار تحقق یابد و برای همیشه پایدار بماند، بلکه روندی است تاریخی و در حرکت، پر فراز و نشیب، همراه با کامیابی و ناکامی و حتی خطر بازگشت به عقب.

ضامن بقای آن همواره اراده‌مردم هر کشور است. هر چه مشارکت و تاثیرگذاری مردم بیشتر باشد، غنای محتوای آن بیشتر است. به همین دلیل هم ما در جهان با اشکال و گونه‌های مختلفی از دموکراسی روبرو هستیم. دموکراسی‌های کلاسیک جهان به گونه‌ای که در آمریکای شمالی و اروپای غربی وجود دارند، از پشتوانه فرهنگی نیرومندی برخوردارند، رشدی موزون داشته‌اند و استوارترین دموکراسی‌ها هستند.

شرایط جهانی و عوامل بیرونی می‌توانند به ایجاد دموکراسی‌های نوپا و رشد آنها کمک کنند، ولی نهایتا در هر کشوری این خود مردم هستند که می‌توانند دمکراسی را بخواهند یا نخواهند و در نتیجه حفظ کنند یا از دست بدهند. این موضوع به میزان بلوغ معنوی هر ملتی بستگی دارد. به دیگر سخن، استقرار دموکراسی در یک کشور، هرگز به معنای ضمانتی دائمی برای بقای آن نیست. هر آینه ملتی برای پذیرش آن آمادگی نشان دهد، باید پیامدهای آن را هم بپذیرد و به قواعد بازی آن تن دهد، وگرنه به سرعت می‌تواند آن را از دست بدهد.
دموکراسی‌هایی در تاریخ وجود داشته‌اند که به دلیل عدم دلبستگی مردم و رشد تفکرات ضددموکراتیک در جامعه(کمونیستی و فاشیستی و آنارشیستی)، از بطن آنها نظامی توتالیتر سربرآورده‌ است؛ مانند جمهوری وایمار در آلمان.

تصور از دموکراسی گاه چنان ابعاد آرمانی به خود می‌گیرد که با واقعیت آن بیگانه می‌شود. بنابراین به‌ویژه در جامعه‌ای که فاقد سنن دموکراتیک است، باید سویه‌ها و زوایای دموکراسی را خوب روشن کرد و دانست که دموکراسی فقط یک نظام سیاسی مطلوب نیست،‌ بلکه در هر نظام دموکراتیک برخی از خواسته‌ها و آرزوهای ما با اصول دموکراسی تناقض پیدا می‌کنند و موارد زیادی یافت می‌شود که افراد آرزو می‌کنند کاش می‌توانستند این اصول را دور بزنند.


فلسفه سیاسی
 @PoliticalphilosophyN باز کردن / نظر دهید

2021-09-13 23:15:49 مدرن‌شدگی منحرف!*

مقاومت در برابر سرمایه داریِ جهانی نمی‌تواند به سنت‌های پیشامدرن متکی باشد. دلیل این امر بسیار ساده است: چنین بازگشتی به سنت‌های پیشامدرن غیرممکن است، چرا که جهانی‌سازی خود راه‌های مقابله با خود را نیز تعیین می‌کند: آن‌ها که با جهانی‌سازی مخالفت می‌کنند، و از سنتی جانب داری می‌کنند که توسط جهانی سازی تهدید می‌شود، آن‌ها هم، این کار را به شکلی مدرن انجام می‌دهند. به بیان دیگر، آن‌ها در حقیقت با زبان مدرن سخن می‌گویند و مخالفت خود را ابراز می‌دارند. ممکن است محتوای حرف‌هایشان قدیمی و پیشامدرن باشد، ولی فرم و روش آن‌ها کاملاً مدرن است. بنابراین، به جای آنکه داعش را یک مخالفت افراطی با مدرنیته ببینیم، بهتر است آن را به عنوان یک مدرن‌شدگی منحرف شده بفهمیم. بهتر است آن را در راستای مدرن‌شدگی‌های محافظه‌کارانه‌ای ببینیم که با بازگشت می‌جی در ژاپن آغاز شد. عکس‌های شناخته شدۀ البغدادی، رهبر داعش، با یک ساعت نفیس مچیِ ساختِ سوئیس در دستش، نمادین است: داعش پروپاگاندا (تبلیغاتِ) به خوبی سازمان‌دهی شده، مبادلات اقتصادی و بسیاری خصیصه‌های دیگر یک گروه کاملاً مدرن را دارد؛ علی‌رغم این واقعیت که تمامی این شیوه‌های مدرن برای تبلیغ و تقویت یک نگاه سیاسی-ایدئولوژیک به کار برده می‌شود. 

بخشی از گفت‌وگوی اسلاوومیر سیراکوفسکی و سلاوی ژیژک دربارۀ بنیادگرایی اسلامی، فقدان چپ سکولار در کشورهای اسلامی (2015).


فلسفه سیاسی
 @PoliticalphilosophyN باز کردن / نظر دهید

2021-09-06 21:56:02 درس هایی از حاکم دوبی
امارات متحده عربی

مسئله اصلی ما «توسعه بود» ؛ به جای «پول مردم» از «ظرفیت مردم» استفاده کردیم

محمد بن راشد در کتاب " نگرش من و چالش های برتری" ضمن مرور گذشته فقير كشورش، به ارائه ایده ها و آمال خود در باب توسعه دوبی و امارات متحده عربی می پردازد كه می تواند تجربه خوبی برای ديگر كشورهای اسلای نيز باشد.

برخي از مهمترين ايده های او را مرور مي كنيم:

به مردم حق اشتباه کردن دادیم: او معتقد است از عوامل موفقیت پدرم و بنده تاکید بر نقاط قوت بوده است نه ضعف، زیرا نقاط ضعف باعث ناامیدی و انزوا می شود. افراد که ناامید شوند، کاری انجام نمی دهند زیرا بزرگترین سرمایه یک کشور انسان های آن جامعه هستند. برای تربیت انسان ها باید هزینه کرد و اجازه داد تا کار کنند و اشتباه جزئی از کار است.‌ نباید بابت اشتباه افراد، کاری بکنیم که آنها بترسند و قوه ابتکارشان خدشه ببیند.

فساد اداری را مستقيما كنترل می كرديم:برای جذب سرمایه خارجی و بهره گیری از دستاوردهای بشری شرایط ویژه ای را در دوبی فراهم کردیم. ما معتقدیم فقدان فساد دولتی از عوامل عمده جذب سرمایه و فعالیت شرکت های خارجی است. من یک سازمان مخفی‌ برای بررسی‌ عملکرد ادارت دولتی ایجاد کردم بنام «خریداران سری» که کارش بررسی عملکرد ادارت و شناسایی افراد موثر و همچنین مقابله با مفاسد است و این افراد با مراجعه به ادارات و یا تحت عنوان خدمه در ادارات به کار مشغولند. من به واسطه این افراد از کل عملکرد ادارات دولتی دوبی مطلع هستم.

مردم را در توسعه كشور شريك كرديم: برخلاف تصور، عامل توسعه نه پول است نه منابع، بلکه مهمترین سرمایه یک کشور، مردمان آن کشور است و رهبر وظیفه دارد تا به نحو مطلوب از ظرفیت مردم خود استفاده کند و کشور را به توسعه برساند و گرنه عملش بی حاصل است. رهبر باید به جای قصر نشینی، درون میدان کار و منازعه باشد. محیط زندگی ما متاثر از زندگی شیر و آهو در آفریقا است و هر دو باید با سرعت بدوند تا بتوانند زنده بمانند. یکی شکار کند و دیگری از شکار شدن بگریزد.

مسئله ما توسعه بود، نه تنبیه مردم: مهمترین مسئله رهبر، توسعه کشور است و مهم ترین بخش توسعه، توسعه اقتصادی است. بر همین اساس لازم است دوبی علاوه بر مرکز اقتصادی خاورمیانه به مرکز اقتصادی جهان تبدیل شود. تجربه ما در دوبی نشان داد که از یک محیط سخت طبیعی می توان یک شهر در اندازه استاندارد جهانی و جذاب برای زندگی ساخت و این مهم بدست نیامد مگر دست گذاشتن روی توانایی های افراد و گذشت از اشتباهات، وقتی کسی اشتباه میکند باید برای اصلاح او، تنبیه آخرین اقدام باشد.

پیروز صلح بودیم نه جنگ: تاکید اسلام بر صلح است. زیرا هیچ کس در جنگ برنده نیست. ما معتقدیم باید تمامی اختلافات خود را با صلح و دوستی حل کنیم و به تمامی برادران عرب خود این رویه را پیشنهاد می کنیم زیرا در جنگ برنده واقعی وجود ندارد و بازنده جنگ، در تلافی شکست، جنگ دیگری راه می اندازد. قرآن و احادیث پیامبر همه را به صلح دعوت می کند. آنان که بدنبال جنگ و درگیری هستند، قرآن را خوب نخوانده اند.

برای سرمایه گذاران خارجی، معافیت مالیاتی تعیین کردیم: ما در دوبی با هدف جذب سرمایه خارجی، معافیت های مالیاتی قابل توجهی بر تمامی اشکال سرمایه گذاری وضع کرده ایم و حق انتقال صد در صد سود شرکت های خارجی فراهم است. امنیت از مهمترین ویژگی های امارات است و‌ تاکنون بیش از 100 دولت در دوبی سرمایه گذاری کرده و 4 هزار شرکت خارجی در این کشور مشغول به کار هستند.

از نفت فروشی به تجارت روی آوردیم: برخلاف گذشته امروزه نفت نقش کلیدی در اقتصاد ما ندارد. و شرکت های تولیدی و خدماتی ما بیشترین درآمد را دارند به طوری که هواپیمایی امارات که در سال 1985 با دو‌ هواپیمای اجاره ای افتتاح شد به علت مدیریت موفق، پس از حوادث 11 سپتامبر که تمامی خطوط هوایی با کاهش درآمد روبرو بود این خط هوایی سود آوری داشت.
(اقتصاد و توسعه)


فلسفه سیاسی
 @PoliticalphilosophyN باز کردن / نظر دهید

2021-08-27 00:10:23 ذهن روسی در نظام شوروی

روزی پیش‌خدمتی در کشتی بزرگی استخدام شد. به او گفتند که اگر دریا طوفانی شد، برای اینکه ظرف و ظروف نشکند نباید صاف راه برود، بلکه باید زیگزاگ برود؛ با تجربه‌ترها همین کار را می‌کنند. هوا خراب شد، اما صدای مهیب شکسته‌شدن ظرف و ظروف هم به گوش رسید، چون پیش‌خدمت با سینی ظرف‌ها زمین خورده بود. گفتند چرا به توصیه عمل نکرد.
گفت :
"کردم. منتها موقعی که من چپ می‌رفتم کشتی راست می‌رفت، موقعی که من راست می‌رفتم کشتی چپ می‌رفت."

مهم‌ترین قِلِقی هم که هر شهروند شوروی باید یاد بگیرد این است که بتواند خیلی دقیق حرکت خود را با حرکت دیالکتیکی حزب تنظیم کند یعنی لِم کار طوری دستش بیاید که زود تشخیص بدهد چه لحظه‌ای چپ می‌شود راست، یا راست می‌شود چپ.

عده‌ای از قابل‌ترین، مفیدترین، و در نخستین روزها، وفادارترین و سالم‌ترین هواداران رژیم به علت نداشتن همین فوت و فن به فلاکت افتادند.


سِر آیزایا برلین- فیلسوف لیبرال- ذهن روسی در نظام شوروی



فلسفه سیاسی
 @PoliticalphilosophyN باز کردن / نظر دهید

2021-08-11 11:07:07 #رئیسعلی_دلواری ، رهبر آزادی‌خواه مردم بوشهر:
در مقابل ظلم سکوت کردید، آن‌وقت به عزای حسین نشسته‌اید؟!
شرم نمیکند؟!


#محرم_تسلیت


فلسفه سیاسی
 @PoliticalphilosophyN باز کردن / نظر دهید

2021-08-08 07:53:24 «جنگ آینده، نزاع بر سر آب است»

عربستان سعودی رقم خیره کننده 500 میلیارد دلار برای إيجاد تكنولوژي هاي سبز نوين و پنل های خورشیدی در فضایی به وسعت 26 هزار کیلومتر مربع سرمایه گذاری کرده است تا جایگزین سوخت های فسیلی کند.

عربستان سعودی هم اکنون بزرگترین و مدرن ترین تاسیسات آب شیرین کنی منطقه را دارد و اخیرا قراردادی به ارزش 7.2 میلیارد دلار با BNP Paribas امضا کرده است تا 9 مرکز بزرگ دیگر را در کرانه دریای سرخ راه اندازی کند.

امارات متحده عربی با تخصیص 163 میلیارد دلار سرمایه گذاری عظیمی انجام داده است تا سال 2050 میلادی بیش از 50 درصد نیاز انرژی اش را از منابع تجدیدپذیر تامین کند. سرمایه گذاری در منابع انرژی تجدیدپذیر یعنی هم کاستن از هزینه های انرژی های گران قیمت فسیلی و کاستن از آلودگی و اثرات هولناک تغییرات اقلیمی از جمله خشکسالی است که هستی کشورهای خاورمیانه را نشانه گرفته است. همچنین امارات تسهیلات ویژه ای برای استفاده از خودروهای الکتریکی و رسیدن به چشم انداز شهر carbon-freeبدون-کربن اعمال کرده است.

در کره جنوبی تدوین و اجرای توسعه بدون کربن و سبز در سال 2008 هماهنک با دغدغه های زیست محیطی و با هدف کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی و مقابله با چالش تغییرات اقلیمی تصویب و در دست اجرا قرار گرفت. براساس این طرح تا سال 2025 کره جنوبی جزو 5 کشور اول دنیا درصنایع و تکنولوژی های سبز قرار می گیرد و همزمان قراراست شغل های مرتبط با تکنولوژی های سبز ایجاد شود.

سنگاپور نیز طرح مبارزه با تغییرات اقلیمی را از سال 2005 آغاز کرده است. تقریبا همه 1650 برج و ساختمان های بزرگی که از سال 2005 تا کنون ساخته شده اند براساس انرژی های سبز ساخته شده اند. براساس سند چشم انداز 2030 میلادی سنگاپور 35 درصد منبع انرژی هاي شهري و حمل و نقل باید انرژی های نو و تجدیدپذیر باشد و 80 درصد ساختمان ها باید گواهینامه سبز دریافت کنند.

هلند، الگوی توسعه کشاورزی
کشور هلند و مدیریت خیرکننده آن را می توان از عجایب دنیای مدرن نامید. کشور کوچک هلند 41 هزار کیلومتر مربع که فقط یک چهلم وسعت ایران است با بهره گیری از تکنولوژی فوق پیشرفته کشاورزی و صنعتی اش دومین صادرکننده مواد غذایی دنیا بعد از آمریکاست.

راندمان تولید محصولات کشاورزی هلند فاصله خیره کننده ای با کشورهای پیشرفته حتی آلمان و آمریکا دارد ! هلندی ها در سال 2000 میلادی با شعار " تولید محصول دوبرابر با استفاده از نصف منابع انرژی و آب" جنبشی را آغاز کردند که با بهره گیری از شرکت های دانش بنیان و start-up های کشاورزی صنایع غذایی پیشرفته خود را بسیار پیشرفت تر کردند.

هلند سالانه 79 میلیارد دلار---تقریبا 2 برابر صادرات نفتی ایران— محصولات غذایی و کشاورزی صادر می کند و علی رغم وسعت بسیار کوچکش از آلمان و فرانسه و چین و ژاپن بسیار جلوتر است.

کافی است راندمان تولید گوجه فرنکی در هلند را با چین مقایسه کنیم. هلند در هر مایل مربع 144000 تن گوجه فرنکی تولید می کند درحالیکه این رقم برای چین 3860 تن در هر مایل مربع است که 38 برابر بیشتر است.

دانشگاه WUR هلند که مغز متفکر پشت نوآوری های کشاورزی است به ده ها کشور مشاوره ویژه ارایه می کند که البته کشور ما جزو آنها نیست!

بنابراین برای نجات ایران از خشکسالی حتی نیاز به توقف کشاورزی نیست و فقط کافی است از الگوی توسعه کشورهایی مثل هلند پیروی کرد.

ایران امروز باید شعار " Big drought is coming” یعنی " خشکسالی بزرگ می آید" را بر همه شعارهایش اولویت دهد و همه امکانات کشور را با نگاهی آینده نگر معطوف دشمن بزرگ خشکسالی کند که از مرزهایش گذشته است و شهرهایش را یکی پس از دیگری با بی رحمی در می نوردد.

*انجمن خبرنگاران حامى محيط زيست


فلسفه سیاسی
 @PoliticalphilosophyN باز کردن / نظر دهید