2021-12-01 18:32:22
دل بردن یا زهره ترکاندن؟
نویسنده: دکتر نعمت الله اکبری
استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان و عضو کمیته علمی پویش فکری توسعه
@pooyeshfekri
بانک جهانی در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۲۱ –به سبب تردید در گزارشهای سهولت کسب وکار مرتبط با سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۲۰– از گروه مطالعاتی مستقلی درخواست کرد تا شرایط داخلی بانک جهانی را از نظر تغییرات ابهام برانگیز در اطلاعات مربوط به کشورهای چین، عربستان، امارات متحده عربی و آذربایجان بررسی کنند تا معلوم شود چه کسانی در بانک جهانی مسئولیت هدایت داده ها را داشته اند و چه عواملی رتبۀ کشورهای یاد شده را به صورتی غیر قابل باور، بهبود بخشیده است.
در نتیجه بانک جهانی با توجه به دست کاری صورت گرفته در رتبه کشورهای مذکور دو گزارش سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۲۰ مربوط به سهولت انجام کسب و کار را از سایت خود حذف کرد. چرا این چند کشور تلاش کرده اند تا در گزارشهای سهولت کسب و کار سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۲۰ دخالت کنند و رتبه کشورهای خود را ارتقا ببخشند؟
پاسخ این سؤال را باید در این واقعیت جستجو کرد که طی دهه های گذشته کشورهای جهان بر اساس شاخص های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و امنیت - دفاعی توسط نهادهای بین المللی مورد ارزیابی قرار گرفته و رتبه بندی میشوند و نتیجه آن هر سال منتشر می شود و در معرض دید همگان قرار می گیرد.
جایگاه هر کشور در شاخص های مختلف در کنار سایر ملاحظات سیاسی و اقتصادی به نهادهای دولتی و خصوصی، به دیگر کشورها علامت می دهد که ارتباطات تجاری، اقتصادی، سیاسی خود را با کشورهای مورد نظر خود به چه میزان و چگونه تنظیم کنند.
اخیرا رئیس جمهور محترم در جلسه شورای اداری استان بوشهر گفته است: «بیشترین موفقیت را در صنایع نظامی داشته ایم. از ما می پرسند چرا شما موشک میسازید ولی در صنعت خودرو سازی مشکل دارید؟» در اینجا رئیس جمهور به این پرسش چنین پاسخ داده که: «این سؤال جوابش مشخص است: چون ما تکنولوژی صنعت موشک سازی را سرازیر نکردیم در صنعت خودرو سازی».
این مشکل و نظیر این سؤال در بخش های مختلف اقتصادی و اجتماعی نیز مطرح است:
چرا در فضای کسب و کارمشکل داریم؟
چرا در شاخص کامیابی در انتهای جدول هستیم؟
چرا در درآمد سرانه رو به افول هستیم و از کشورهای حوزه چشم انداز[1] عقب مانده ایم؟
چرا در رتبه تورم یکی از ده کشور اول دنیا هستیم.؟
چرا نرخ بیکاری در کشور ما دو رقمی است؟
چرا سهم بهره وری در رشد اقتصادی کشور ما طی چهار دهه گذشته صفر بوده است؟
چرا نرخ سرمایه گذاری خالص، طی دهه های گذشته صفر یا منفی بوده است؟
و اما چرا در توان نظامی در سالهای اخیر بر اساس گزارش موسسه گلوبال فایر پاور رتبه دهم دنیا هستیم؟
پاسخ این پرسشها را رئیس جمهور محترم تلویحا بیان کرده است: چون ما توان و انرژی خود را صرف توانمندسازی دفاعی و نظامی کرده‌ایم!
حال بیایید به مهمترین نماگرها از شاخصهای اقتصادی، اجتماعی، و دفاعی-امنیتی (بر اساس داده های نهادهای بین المللی) توجه کنیم و بررسی تطبیقی بین ایران و سایر کشورها انجام بدهیم.
در گروه شاخص های اقتصادی به نماگرهایی چون: رشد اقتصادی، تورم، بیکاری، بهره وری، درآمد سرانه، سرمایه گذاری مستقیم خارجی، فضای کسب و کار، و شاخص جهانی رقابت پذیری.
در گروه شاخص های اجتماعی، به نماگرهای توسعه انسانی، نماگر کامیابی لگاتوم، و حکمرانی خوب.
و در گروه شاخص های دفاعی –امنیتی به شاخص قدرت نظامی خواهیم پرداخت.
متن کامل مقاله را از طریق لینک زیر بخوانید:
pooyeshfekri.com/دل-بردن-یا-زهره-ترکاندن؟
942 viewsedited 15:32
پ
